Książka telefoniczna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Książka telefoniczna

Książka telefoniczna – spis abonentów wraz z numerami telefonów, posortowany zazwyczaj alfabetycznie albo tematycznie[1].

Pierwszą książkę telefoniczną opublikowała kompania telefoniczna okręgu New Haven w Stanach Zjednoczonych w 1878 r. Był to spis 50 nazwisk bez numerów telefonów, które wtedy jeszcze nie istniały[2]. Do osoby na liście dzwoniło się poprzez podniesienie słuchawki telefonu i poproszenie operatora o połączenie z wybraną osobą znajdującą się w spisie[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Książka telefoniczna. [w:] Słownik języka polskiego PWN [on-line]. [dostęp 2016-12-13].
  2. Jason Zasky: The Phone Book. [w:] Failure Magazine [on-line]. [dostęp 2016-12-13]. (ang.).
  3. The First Telephone Directory is Published in New Haven, Connecticut (November 1878). [w:] HistoryofInformation.com [on-line]. [dostęp 2016-12-13]. (ang.).