Lewirat

Lewirat (łac. levir „brat męża”) – poślubienie wdowy przez brata (albo niekiedy spadkobiercę) jej zmarłego męża, stanowiące u niektórych ludów (np. starożytni Izraelczycy, Hindusi, Arabowie) zwyczaj obowiązujący dla zapewnienia ciągłości rodu^[1].

Zwyczaj ten jest rozpowszechnionym rodzajem asekuracji na życie, nigdzie jednak nie funkcjonuje na zasadzie formalnego prawa.

Hinduizm[edytuj | edytuj kod]

W hinduizmie znany jest lewirat, w tym instytucja czasowego małżeństwa z wdową nijoga (trl. niyoga)^[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ WaldemarW. Kuligowski WaldemarW., Drugi mąż czwartej żony. Małżeństwa świata., Poznań: Albus, 2021, s. 45-50, ISBN 978-83-89284-98-3 .
↑ Hanna Wałkówska: Kult zmarłych w Indiach starożytnych. Studia z etnografii Indii. Wyd. 1. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1973, s. 39, 79, seria: Prace Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego, Seria A , Nr 156.

[1] WaldemarW. Kuligowski WaldemarW., Drugi mąż czwartej żony. Małżeństwa świata., Poznań: Albus, 2021, s. 45-50, ISBN 978-83-89284-98-3 .

[2] Hanna Wałkówska: Kult zmarłych w Indiach starożytnych. Studia z etnografii Indii. Wyd. 1. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1973, s. 39, 79, seria: Prace Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego, Seria A , Nr 156.

[1]

[2]