Milan Grol

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Milan Grol
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

31 sierpnia 1876
Belgrad

Data i miejsce śmierci

3 grudnia 1952
Belgrad

Wicepremier
Okres

od listopad 1944
do 8 marca 1945

Przynależność polityczna

Serbska Partia Demokratyczna

Milan Grol (cyr.: Милан Грол; ur. 31 sierpnia 1876 w Belgradzie, zm. 3 grudnia 1952 tamże) – jugosłowiański i serbski pisarz, krytyk literacki i polityk.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1899 ukończył studia filozoficzne na uniwersytecie w Belgradzie, a następnie kontynuował studia w Paryżu. Powrócił do kraju w 1902. Początkowo współpracował z Teatrem Narodowym w Belgradzie, a w latach 1906–1909 pracował jako nauczyciel. Okres I wojny światowej spędził w Genewie, gdzie kierował serbskim biurem prasowym. Po powrocie do kraju w 1918 zajął się pisaniem tekstów o teatrze i o historii Serbii. Przez sześć lat (1918-1924) kierował Teatrem Narodowym w Belgradzie. W 1924 podjął pracę w ministerstwie spraw zagranicznych jako podsekretarz stanu, a następnie ambasador w Turcji.

W 1918 wstąpił do Serbskiej Partii Demokratycznej i w 1925 uzyskał mandat deputowanego do parlamentu. W lutym 1940, po śmierci Ljubomira Davidovicia objął stanowisko przewodniczącego partii, a po przewrocie 27 marca 1941 wszedł w skład koalicyjnego rządu Dušana Simovicia. W 1941 wraz z całym rządem znalazł się na emigracji.

Po zawarciu porozumienia pomiędzy Josipem Broz Tito a Ivanem Subašiciem (listopad 1944) wszedł do nowego rządu jako jego wicepremier. Nie mogąc realnie sprawować swojej funkcji (najważniejsze decyzje podejmowało kierownictwo ZKJ) 8 marca 1945 podał się do dymisji. Organ jego partii Demokratija po ukazaniu się sześciu numerów został zamknięty. W listopadzie 1945 został osadzony w areszcie domowym przez władze komunistyczne. Wkrótce potem wycofał się z życia politycznego.

W życiu prywatnym był żonaty (zona Lubica), miał dwoje dzieci (syna Vojislava i córkę Milojkę). W 1990 ukazały się w Belgradzie wspomnienia M. Grola – Londonski dnevnik 1941-1945 (Dziennik londyński 1941-1945).

Dzieła[edytuj | edytuj kod]

  • Pozorišne kritike, Belgrad 1931.
  • Iz predratne Srbije, Belgrad 1939.
  • Iz pozorišta predratne Srbije, Belgrad 1952.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Słownik biograficzny Europy Środkowo-Wschodniej XX wieku, red. W. Roszkowski, J. Kofman, Warszawa 2004, s. 399–400.
  • Lane, A. Thomas, Biographical Dictionary of European Labor Leaders, Westport, Connecticut: Greenwood Publishing Group 1995, s. 380–381. ISBN 0-313-26456-2.