Nicolás Bravo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nicolás Bravo
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 września 1786
Chilpancingo de los Bravo

Data i miejsce śmierci

22 kwietnia 1854
Chichihualco (Guerrero)

Prezydent Meksyku
(hiszp. Presidente sustituto)[1]
Okres

od 11 lipca 1839
do 17 lipca 1839

Poprzednik

Antonio López de Santa Anna

Następca

Anastasio Bustamante

Prezydent Meksyku
(hiszp. Presidente sustituto)[1]
Okres

od 26 października 1842
do 14 maja 1843

Poprzednik

Antonio López de Santa Anna

Następca

Antonio López de Santa Anna

Prezydent Meksyku
(hiszp. Presidente interino)[1]
Okres

od 28 lipca 1846
do 6 sierpnia 1846

Poprzednik

Mariano Paredes

Następca

José Mariano Salas

Nicolás Bravo (ur. 10 września 1786 w Chilpancingo de los Bravo, zm. 22 kwietnia 1854 w Chichihualco w stanie Guerrero) – meksykański wojskowy i polityk, jeden z założycieli Republiki Stanów Zjednoczonych Meksyku w 1823 roku, trzykrotny prezydent Meksyku.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Nicolás Bravo urodził się 10 września 1786 roku w Chilpancingo de los Bravo[1]. Bravo i jego rodzina wsparli walkę José Maríi Morelosa (1765–1815) o niepodległość Meksyku w 1811 roku jako jedna z pierwszych zamożnych rodzin kreolskich[2]. Bravo dowodził Meksykanami w wojnie o niepodległość Meksyku (1810–21) i był zaufanym Morelosa[1]. Został aresztowany w 1817 roku[1]. W 1821 roku poparł „Plan z Iguali[1] i Agustína de Iturbide (1783–1824), zostając członkiem jego rządu (1821–23)[2]. Był jednym z założycieli Republiki Stanów Zjednoczonych Meksyku w 1823 roku[2].

W latach 1824–1829 był pierwszym wiceprezydentem Meksyku, kiedy prezydenturę sprawował Guadalupe Victoria (1786–1843)[1]. Przewodził operacjom przeciwko następnemu prezydentowi Vicente Guerrerowi (1782–1831), następnie przewodniczył Kongresowi, a w 1837 roku był dowódcą Armii Północ[1].

Trzykrotnie zajmował urząd prezydenta, prowadząc politykę wspierania generała Santa Anny (1794–1876)[1]. W 1839 roku został po raz pierwszy prezydentem Meksyku[1]. W 1846 roku, podczas jego ostatniej prezydentury, Meksyk ogarnęła anarchia[3]. Veracruz przyjęło „Plan de la Jalisco-Guadalajara” i José Mariano Salas (1797–1867) obalił Bravo[3].

Bravo kontynuował karierę wojskową[3]. Podczas wojny ze Stanami Zjednoczonymi (1846–1848) dowodził wojskami meksykańskimi w obronie twierdzy Chapultepec[3][2]. Po wojnie osiadł w Chilpancingo de los Bravo[3].

Zmarł 22 kwietnia 1854 roku w Chichihualco w stanie Guerrero[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l PRESIDENCIA DE LA REPÚBLICA, MÉXICO: NICOLÁS BRAVO. [w:] calderon.presidencia.gob.mx [on-line]. [dostęp 2017-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-05)]. (hiszp.).
  2. a b c d Nicolás Bravo, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-07-22] (ang.).
  3. a b c d e Juana Vázquez Gómez: Dictionary of Mexican Rulers, 1325–1997. Greenwood Publishing Group, 1997, s. 77. ISBN 978-0-313-30049-3. [dostęp 2017-07-22].