Orthoceras

	Orthoceras
	Bruguière, 1789
	Okres istnienia: ordowik–trias PreꞒ Ꞓ O S D C P T J K Pg N Q
	; Orthoceras z Maroka
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	mięczaki
Gromada	głowonogi
Podgromada	łodzikowce
Rząd	Orthocerida
Rodzina	Orthoceratidae
Rodzaj	Orthoceras
	Multimedia w Wikimedia Commons

Orthoceras – wymarły rodzaj łodzikowca żyjący w okresie od ordowiku do triasu^[1].

Opis: Muszla prosta, wysmukła, syfon położony w środku muszli, dość cienki.

Ekologia: Zwierzęta drapieżne, morskie, żyjące w strefie przydennej do głębokości 400 m, nektoniczne, polujące m.in. na trylobity i ramienionogi.

Znaczenie: Skamieniałości różnych gatunków Orthoceras są skamieniałościami pomocniczymi w datowaniu ordowiku, zwłaszcza Europy i Ameryki Północnej.

Występowanie: Rodzaj kosmopolityczny, znany na wszystkich kontynentach, z wyjątkiem Antarktydy, szczególnie licznie spotykany w Europie, Ameryce Północnej i Azji. Występuje również w Polsce, zarówno w utworach ordowiku (wiercenia z Niżu Polskiego i odsłonięcia w Górach Świętokrzyskich), jak i najliczniej w głazach narzutowych przetransportowanych przez lądolód ze Skandynawii.

Zasięg wiekowy: Ordowik – dewon; znane są też okazy bardzo podobne do Orthoceras i przez część badaczy zaliczane do tego rodzaju, ze skał młodszych (aż do schyłku triasu), jednak ich oznaczenie rodzajowe jest wątpliwe. Również status rodzajowy wielu okazów z interwału ordowik – dewon, zaliczanych do Orthoceras, może być wątpliwy, gdyż różnice pomiędzy tym rodzajem a pokrewnymi mu z rodziny Orthoceratidae są bardzo niewielkie.

Wybrane gatunki:

Orthoceras regulare – Europa
Orthoceras repens – USA
Orthoceras catulus – USA

Zastosowanie w gospodarce: Muszle łodzikowatych z rodzaju Orthoceras występują bardzo licznie w wielu kamieniołomach na świecie, dlatego są często polerowane i sprzedawane jako wisiorki lub wraz z wypolerowaną skałą jako przyciski do papieru, popielniczki i okazy paleontologiczne na giełdach kolekcjonerskich. Przeważnie ozdoby takie pochodzą z Maroka.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Village Silversmith: Orthoceras. [dostęp 2009-05-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (15 marca 2011)]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

U. Lehmann & G. Hillmer, 1991: Bezkręgowce kopalne. Wyd. Geologiczne, Warszawa.
S. Orłowski, M. Szulczewski, 1990. Geologia historyczna. Wyd. Geologiczne, Warszawa.
ThePaleobiology Database

[1] Village Silversmith: Orthoceras. [dostęp 2009-05-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (15 marca 2011)]. (ang.).

[1]