Przesłuchanie (prawo)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Przesłuchanie – czynność, która ujawnia cztery środki dowodowe: wyjaśnienia oskarżonego, zeznania świadka oraz opinie biegłego i strony procesu cywilnego.

Sposób przeprowadzenia[edytuj | edytuj kod]

W postępowaniu karnym sposób procesowego przeprowadzania przesłuchań reguluje art. 171 § 1 kpk, który stanowi, że „osobie przesłuchiwanej należy umożliwić swobodne wypowiedzenie się w granicach określonych celem danej czynności, a dopiero następnie można zadawać pytania zmierzające do uzupełnienia, wyjaśnienia lub kontroli wypowiedzi”.

Cel przesłuchania[edytuj | edytuj kod]

Wynikiem prawidłowo przeprowadzonego przesłuchania jest uzyskanie prawdziwej, rzetelnej i wartościowej relacji osoby przesłuchiwanej.

Przesłuchanie z punktu widzenia psychologii[edytuj | edytuj kod]

Zgodnie z psychologią społeczną przesłuchanie to proces komunikacji interpersonalnej, w którym występuje wzajemne oddziaływanie i dwustronny przekaz informacji, również poprzez znaki pozawerbalne.

Obie strony interakcji mają wpływ na jego przebieg.