Płaskowyż Polarny
90°00′00″S 0°00′00″E/-90,000000 0,000000 Płaskowyż Polarny (1994) | |
| Terytorium | |
|---|---|
| Rodzaj obiektu |
płaskowyż |
Położenie na mapie Antarktyki  | |
| 90°00′00″S 0°00′00″E/-90,000000 0,000000
| |
Płaskowyż Polarny[1] (ang. Polar Plateau, South Polar Plateau)[1] – pokryty czapą lodową płaskowyż w centralnej części Antarktydy Wschodniej, obszar wokół bieguna południowego.
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Region płaskowyżu wokół bieguna jako pierwszy nazwał w 1909 roku Ernest Shackleton (1874–1922) – King Edward VII Plateau[2]. Kolejną nazwę nadała mu w 1911 roku wyprawa Amundsena na biegun południowy – Kong Haakon VII Vidde[2]. Współcześnie funkcjonuje powszechnie nazwa South Polar Plateau[2].
Geografia[edytuj | edytuj kod]
Płaskowyż Polarny leży w centralnej części Antarktydy Wschodniej[3]. Wznosi się na wysokość 2500–3000 m i w całości pokryty jest czapą lodową, której grubość dochodzi do 3000 m[3]. W jego środkowej części znajduje się biegun południowy[3].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Płaskowyż został odkryty w czasie wyprawy Shackletona w 1909 roku[4]. Ekspedycja dotarła tu pokonując Lodowiec Beardmore’a[4].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Antarktyka. „Nazewnictwo geograficzne Świata”. 8, 2006. Główny Urząd Geodezji i Kartografii. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej (KSNG). [dostęp 2022-04-16].
- Polarny, Płaskowyż, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-04-16].
- Smith, Michael: Shackleton: By Endurance We Conquer. Simon and Schuster, 2014. ISBN 978-1-78074-573-2. [dostęp 2022-04-16]. (ang.).
- South Polar Plateau (Gazetteer of the British Antarctic Territory). W: Scientific Committee on Antarctic Research (SCAR): SCAR Composite Gazetteer of Antarctica. (ang.).