Raemon Sluiter

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Raemon Sluiter
Ilustracja
Państwo

 Holandia

Data i miejsce urodzenia

13 kwietnia 1978
Rotterdam

Wzrost

185 cm

Gra

praworęczna, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

1996

Zakończenie kariery

2009

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

46 (24 lutego 2003)

Australian Open

2R (2000, 2006)

Roland Garros

3R (2004, 2006)

Wimbledon

3R (2001)

US Open

2R (2002, 2006)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

97 (8 września 2003)

Australian Open

1R (2004)

Roland Garros

2R (2003, 2004)

Wimbledon

2R (2004)

US Open

2R (2003)

Raemon Sluiter (ur. 13 kwietnia 1978 w Rotterdamie) − holenderski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Występując jeszcze w gronie juniorów, Sluiter zwyciężył w French Open 1995 w konkurencji gry podwójnej chłopców, w parze Peterem Wesselsem. Również z Wesselsem osiągnął finał młodzieżowego US Open 1995.

Karierę zawodową rozpoczął w 1996 roku, a zakończył w 2009 roku. W grze pojedynczej wygrał dziesięć turniejów rangi ATP Challenger Tour. W zawodach z cyklu ATP World Tour awansował do czterech finałów.

W grze podwójnej Holender zwyciężył w pięciu imprezach ATP Challenger Tour. Doszedł także do dwóch finałów kategorii ATP World Tour.

W latach 2001−2007 reprezentował Holandię w Pucharze Davisa. W 2001 roku miał znaczący wkład w awans reprezentacji do półfinału rozgrywek, dzięki zwycięstwom nad Juanem Carlosem Ferrero (Hiszpania) w I rundzie i Davidem Prinosilem (Niemcy) w ćwierćfinale. Rundę o awans do finału Holandia przegrała z Francją, a Sluiter poddał pierwszy mecz Arnaudowi Clémentowi przez kontuzję.

W rankingu singlowym Sluiter najwyżej był na 46. miejscu (24 lutego 2003), a w klasyfikacji deblowej na 97. pozycji (8 września 2003).

Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]

Nazwa
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup
ATP Masters Series
ATP International Series Gold
ATP International Series

Gra pojedyncza (0–4)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 23 lipca 2000 Amsterdam Ceglana Szwecja Magnus Gustafsson 7:6(4), 3:6, 6:7(5), 1:6
Finalista 2. 23 lutego 2003 Rotterdam Twarda (hala) Białoruś Maks Mirny 6:7(3), 4:6
Finalista 3. 20 lipca 2003 Amersfoort Ceglana Chile Nicolás Massú 4:6, 6:7(3), 2:6
Finalista 4. 21 czerwca 2009 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Niemcy Benjamin Becker 5:7, 3:6

Gra podwójna (0–2)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 15 września 2002 Taszkent Twarda Holandia Martin Verkerk Południowa Afryka David Adams
Południowa Afryka Robbie Koenig
2:6, 5:7
Finalista 2. 9 marca 2003 Delray Beach Twarda Holandia Martin Verkerk Indie Leander Paes
Serbia i Czarnogóra Nenad Zimonjić
5:7, 6:3, 5:7

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]