Republika Rifu
| 1921–1927 | |||||
| |||||
| Konstytucja | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Język urzędowy | |||||
| Stolica | |||||
| Typ państwa | |||||
| Głowa państwa |
prezydent Abd al-Karim | ||||
| Szef rządu |
premier Hajj Hatmi | ||||
| Waluta |
Riffan | ||||
| Niepodległość |
od Hiszpanii | ||||
| Upadek |
po zajęciu kraju przez wojska francusko-hiszpańskie | ||||
| Religia dominująca | |||||
| Strefa czasowa |
UTC +1 | ||||
Republika Rifu (Skonfederowana Republika Plemion Rifu, arab. جمهورية الريف – Dawlat al-Jumhuriyya ar-Rifiyya, rif. Tagduda n Arif) – państwo powstałe 18 sierpnia 1921 roku po rewolcie berberyjskiej ludności zamieszkującej Rif (Rifenów) w Maroku Hiszpańskim.
Stolicą państwa było Adżdir, zamieszkiwało je 18 350 ludzi. 1 lutego 1923 roku przyjęto konstytucję. Prezydentem kraju został Muhammad Abd al-Karim, premierem Hajj Hatmi.
Pod koniec 1925 roku liczące 50 tysięcy żołnierzy połączone siły Hiszpanii i Francji zaatakowały republikę. Kraj upadł 27 maja następnego roku. Walki partyzanckie trwały jeszcze do końca 1927 roku[1].
Powstanie Rifenów wojska hiszpańskie tłumiły przy pomocy broni gazowej – iperytu – zamówienie złożono u niemieckiego profesora chemii żydowskiego pochodzenia, Fritza Habera, twórcy gazów bojowych z czasów I wojny światowej, noblisty i późniejszego twórcy cyklonu B.
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mimo że państwo Ar-Rifu upadało w maju 1926, to walki partyzanckie trwały jeszcze rok.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ David H. Slavin. The French Left and the Rif War, 1924–25: Racism and the Limits of Internationalism. „Journal of Contemporary History”. 1. 26, s. 5–32, Jan 1991.