Rzęsorek mniejszy
| Neomys milleri | |
| Mottaz, 1907 | |
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
rzęsorek mniejszy |
Rzęsorek mniejszy[1][2] (Neomys milleri) – gatunek ssaka z rodziny ryjówkowatych (Soricidae).
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Występuje w Europie i Azji Zachodniej. W Polsce występuje na Podkarpaciu, w Pieninach, Sudetach oraz w Puszczy Białowieskiej i na Pojezierzu Pomorskim.
Wygląd[edytuj | edytuj kod]
Ubarwienie grzbietu ciemne, spodnia część ciała biała, na nogach i ogonie szczeciniaste włosy. U samic występuje pięć par sutków.
Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]
Jego ślina zawiera jad. Żyje nad wodami, samotnie. Żywi się wodnymi ślimakami, mięczakami, owadami i drobnymi kręgowcami. Aktywny w dzień i w nocy.
Rzęsorek mniejszy jest jedynym znanym żywicielem roztoczy z rodzaju Apodemodex[3][4] oraz nużeńca Demodex neomydis[5][4]. Występują one w mieszkach włosowych gospodarza[3][5].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Wyróżniano dwa podgatunki rzęsorka mniejszego[6] anomalus i milleri jednak badania genetyczne wykazują, że są to dwa odrębne gatunki[6][7][8].
Ochrona[edytuj | edytuj kod]
Rzęsorek mniejszy w Polsce znajduje się pod ochroną[9]. Jako gatunek rzadki został umieszczony w Polskiej czerwonej księdze zwierząt ze statusem LC – najmniejszej troski[10].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Nazwa polska za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 72. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ K. Kowalski (redaktor naukowy), A. Krzanowski, H. Kubiak, G. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 323, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0637-8.
- ↑ a b V. Bukva. Apodemodex cornutus gen. n. et sp. n. (Acari: Demodecidae): New genus and new species of the hair follicle mite from the Mediterranean water shrew, Neomys anomalus (Insectivora: Soricidae). „Folia Parasitologica (Praha)”. 43, s. 312-316, 1996.
- ↑ a b Joanna N. Izdebska, Leszek Rolbiecki. The biodiversity of demodecid mites (Acariformes: Prostigmata), specific parasites of mammals with a global checklist and a new finding for Demodex sciurinus. „Diversity”. 12, s. 261-299, 2020. DOI: 10.3390/d12070261.
- ↑ a b V. Bukva. Demodex neomydis sp. n. (Acari: Demodecidae) from the hair follicles of the Mediterranean water shrew, Neomys anomalus (Insectivora: Soricidae). „Folia Parasitologica (Praha)”. 42 (4), s. 299-306, 1995.
- ↑ a b Javier Igea, Pere Aymerich, Anna A. Bannikova, Joaquim Gosálbez i inni. Multilocus species trees and species delimitation in a temporal context: Application to the water shrews of the genus Neomys. „BMC Evolutionary Biology”. 15 (209), 2015. DOI: 10.1186/s12862-015-0485-z. [dostęp 2020-12-03]. (ang.).
- ↑ Mammal Diversity Database. (2020). Mammal Diversity Database (Version 1.2) [Data set]. Zenodo.. 2020. [dostęp 2020-12-03]. (ang.). doi=10.5281/zenodo.4139818
- ↑ C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 44. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz. U. z 2016 r., poz. 2183). [dostęp 2017-01-16]..
- ↑ Zbigniew Głowaciński: Polska czerwona księga zwierząt. Kręgowce. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2001.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Fahey, B., 1999: "Neomys fodiens" (On-line), Animal Diversity Web. [dostęp 2007-12-02]. (ang.).
- Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Neomys anomalus. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2 grudnia 2007]