Sifaka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sifaka
Propithecus
E.T. Bennett, 1832[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – sifaka diademowa (P. diadema)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Infragromada

łożyskowce

Rząd

naczelne

Podrząd

lemurowe

Infrarząd

lemurokształtne

Rodzina

indrisowate

Rodzaj

sifaka

Typ nomenklatoryczny

Propithecus diadema E.T. Bennett, 1832

Synonimy
Gatunki

9 gatunków – zobacz opis w tekście

Sifaka[3] (Propithecus) – rodzaj ssaka naczelnego z rodziny indrisowatych (Indridae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Występują wyłącznie na Madagaskarze[4][5][6].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 39–55 cm, ogona 41–60 cm; masa ciała 2,6–6,8 kg[5]. Charakteryzują się czarnym ubarwieniem części twarzowej głowy oraz długim ogonem, zbliżonym długością do długości ciała. Sifaki prowadzą nadrzewny i dzienny tryb życia. Potrafią przeskakiwać z drzewa na drzewo na odległość do 10 m. Często poruszają się w postawie dwunożnej balansując przednimi kończynami dla utrzymania równowagi.

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1832 roku brytyjski zoolog Edward Turner Bennett na łamach Proceedings of the Committee of Science and Correspondence of the Zoological Society of London[1]. Na gatunek typowy Bennett wyznaczył sifakę diademową (P. diadema).

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Propithecus: gr. προ pro „blisko, przed”; πίθηκος píthēkos „małpa”[7].
  • Macromerus: gr. μακρος makros „długi”; μηρος mēros „udo”[8]. Gatunek typowy: Macromerus typicus A. Smith, 1833 (= Propithecus diadema Bennett, 1832).

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[9][10][4][3]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b E.T. Bennett. Characters of a New Genus of Lemuridæ. „Proceedings of the Committee of Science and Correspondence of the Zoological Society of London”. 1832, s. 20, 1832. (ang.). 
  2. A. Smith. African zoology. „South African Quarterly Journal”. 2 (1), s. 49, 1833. (ang.). 
  3. a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 33. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  4. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 156–158. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  5. a b R.A. Mittermeier, Ch. Schwitzer, E.E. Louis Jr, M.C. Richardson: Family Indriidae (Woolly Lemurs, Sifakas and Indri). W: R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, D.E. Wilson: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 3: Primates. Barcelona: Lynx Edicions, 2013, s. 169–173. ISBN 978-84-96553-89-7. (ang.).
  6. D.E. Wilson & D.M. Reeder (red.): Genus Propithecus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-03].
  7. Palmer 1904 ↓, s. 574.
  8. Palmer 1904 ↓, s. 393.
  9. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-09-07]. (ang.).
  10. Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 100–101. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]