Stan Coveleski
| |||||||||||
| miotacz | |||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Stanley Anthony Coveleski | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
13 lipca 1889 | ||||||||||
| Data i miejsce śmierci |
20 marca 1984 | ||||||||||
| Odbijał |
prawą | ||||||||||
| Rzucał |
prawą | ||||||||||
| Debiut |
10 września 1912 | ||||||||||
| Ostatni występ |
3 sierpnia 1928 | ||||||||||
| Kariera klubowa | |||||||||||
| |||||||||||
 Baseball Hall of Fame
| |||||||||||
| Rok wprowadzenia |
1969 | ||||||||||
| Metoda elekcji | |||||||||||
Stanley Anthony Coveleski, urodzony jako Stanislaus Anthony Kowalewski (ur. 13 lipca 1889, zm. 20 marca 1984) – amerykański baseballista polskiego pochodzenia[1], który występował na pozycji miotacza.
Kariera zawodnicza[edytuj | edytuj kod]
W 1909 podpisał kontrakt z występującym w niższej lidze Tri-State League zespołem Lancaster Red Roses. W 1912 przeniósł się do Atlantic City Lanks, który reprezentował ten sam poziom rozgrywek. Przed zakończeniem sezonu 1912 był obserwowany przez menadżera Philadelphia Athletics Conniego Macka i wkrótce podpisał kontakt z tym klubem[1]. W Major League Baseball zadebiutował 10 września 1912 w meczu przeciwko Detroit Tigers, w którym zanotował complete game shutout, oddając trzy odbicia[2]. Po rozegraniu pięciu meczów został oddany do Spokane Indians z Northwestern League. W 1914 w ramach wymiany zawodników przeszedł do Portland Beavers (Pacific Coast League)[1]. Pomimo iż Coveleski w sezonie 1915 zanotował bilans W-L 17–17, w listopadzie tego roku jego kontrakt został wykupiony przez Cleveland Indians[1][2].
W barwach nowego zespołu zadebiutował w pierwszym tygodniu rozgrywek sezonu 1916 w meczu przeciwko Detroit Tigers, w którym występował wówczas jego brat Harry. Rok później zaliczył najwięcej shutoutów w lidze (9)[1]. 24 maja 1918 w meczu z New York Yankees wygranym przez Indians 3–2 po 19 zmianach, zanotował complete game, a w 1920 w World Series przeciwko Brooklyn Robins rozegrał trzy pełne mecze, uzyskując wskaźnik ERA 0,67, oddając w całej serii dwa runy[2]. 12 października 1920, w decydującym o pierwszym w historii klubu mistrzostwie meczu numer 7, rozegrał dziewięć zmian i oddał pięć odbić[3].
Po zakończeniu sezonu 1924 w ramach wymiany przeszedł do Washington Senators. W 1925 zanotował bilans W-L 20–5 przy najlepszym w American League wskaźniku ERA 2,84. W tym samym roku w World Series, zaliczył dwie porażki w dwóch startach, a Senators przegrali w serii z Pittsburgh Pirates. W sezonie 1928 grał w New York Yankees, w którym zakończył karierę zawodniczą[1].
Uhonorowanie[edytuj | edytuj kod]
W 1969 został uhonorowany członkostwem w Baseball Hall of Fame[4], zaś w 1976 w National Polish-American Sports Hall of Fame[5]. W 1987 stadion baseballowy w South Bend w Indianie, na którym swoje mecze rozgrywa zespół farmerski Chicago Cubs South Bend Cubs (poziom Class A) nazwano Stanley Coveleski Regional Stadium[6].
Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
| Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
| Zwycięzca w World Series | 1920 | [3] |
| Baseball Hall of Fame | od 1969 | [4] |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Stan Coveleski. sabr.org. [dostęp 2016-06-30]. (ang.).
- ↑ a b c Dave Blevins: The Sports Hall of Fame Encyclopedia. Lanham, Maryland: Scarecrow Press, 2012, s. 213. ISBN 978-0-8108-6130-5. (ang.).
- ↑ a b 1920 World Series. mlb.com. [dostęp 2016-07-01]. (ang.).
- ↑ a b Coveleski, Stan. baseballhall.org. [dostęp 2016-07-01]. (ang.).
- ↑ Stan Coveleski. polishsportshof.com. [dostęp 2016-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 maja 2016)]. (ang.).
- ↑ Stadium History. milb.com. [dostęp 2016-07-01]. (ang.).