Stanisław Lencewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Stanisław Lencewicz (ur. 19 kwietnia 1889 w Warszawie[1][2], zm. 1 września 1944 tamże[1]) – polski geograf.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent VIII Liceum Ogólnokształcącego w Warszawie z 1905 roku[potrzebny przypis].

Od 1922 profesor Uniwersytetu Warszawskiego[1], gdzie kierował Zakładem Geografii. Współzałożyciel Polskiego Towarzystwa Geograficznego[1]. W latach 19221939 redaktor "Przeglądu Geograficznego" oraz działu polskiego w "Bibliographie Géographique" w Paryżu[potrzebny przypis].

2 maja 1923 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[3].

W latach 19431944 wykładał na tajnym Uniwersytecie Warszawskim. Został zamordowany przez niemieckiego żołnierza w czasie powstania warszawskiego[4].

Zajmował się geomorfologią, geologią czwartorzędu, hydrografią, limnologią (opracował katalog jezior polskich) i kartografią[1].

Książki[edytuj | edytuj kod]

  • Kurs geografii polskiej (1922)[5]
  • Wydmy śródlądowe Polski (1922)[6]
  • Dyluwium i morfologia środkowego Powiśla (1927)[7]
  • Lodowce i ich wpływ na rzeźbę powierzchni ziemi (1954)
  • Wody lądowe (1954)
  • Geografia fizyczna Polski (1955)

Łącznie opublikował około 140 prac[potrzebny przypis].

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

22 lutego 1980 w Warszawie jednej z ulic na terenie obecnej dzielnicy Bemowo zostało nadanie imię Stanisława Lencewicza[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Śliwa 2019 ↓, s. 161.
  2. Stanisław Zieliński, Mały słownik pionierów polskich kolonialnych i morskich : podróżnicy, odkrywcy, zdobywcy, badacze, eksploratorzy, emigranci - pamiętnikarze, działacze i pisarze migracyjni, Warszawa: Inst. Wyd. Ligi Morskiej i Kolonialnej, 1933, s. 269.
  3. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 26.
  4. Lencewicz Stanisław - Wielka Encyklopedia Tatrzańska, Zofia i Witold H. Paryscy. z-ne.pl. [dostęp 2014-09-27].
  5. Kurs geografii polskiej [online], polona.pl [dostęp 2022-12-11].
  6. Wydmy śródlądowe Polski [online], polona.pl [dostęp 2022-12-11].
  7. Dyluwium i morfologia środkowego Powiśla [online], polona.pl [dostęp 2022-12-11].
  8. Uchwała nr 60 Rady Narodowej Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 22 lutego 1980 r. w sprawie nadania nazw ulicom, "Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy, Warszawa, dnia 29 czerwca 1980 r., nr 8, poz. 6, s. 2.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Joachim Śliwa, Starożytny Egipt oczami Polaków. Słownik biograficzny egiptologów, archeologów i badaczy pokrewnych dziedzin, podróżników i kolekcjonerów oraz literatów i malarzy zafascynowanych przeszłością i teraźniejszością Egiptu, Kraków: Polska Akademia Umiejętności, 2019, s. 161, ISBN 978-83-7676-301-9.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]