Stopy magnezu
Stopy magnezu – stopy, w których głównym składnikiem jest magnez. Stopy te cechuje niewielki ciężar właściwy (ok. 30% mniejszy w stosunku do stopów aluminium) i duża wytrzymałość mechaniczna. Te właściwości przesądzają o zastosowaniu tych materiałów w różnych dziedzinach przemysłu, takich jak: samochodowy (kierownice, obudowy skrzyń biegów, bloki silników), lotniczy, produkcja wózków inwalidzkich, sprzętu sportowego, jak i obudów, np. aparatów fotograficznych. Do wad należą konieczność stosowania inhibitorów podczas produkcji wyrobów (CO2, SF6, SO2 i inne) ze względu na gwałtowne reagowanie płynnego Mg z tlenem oraz niewielka odporność na korozję.
Stopy magnezu otrzymuje się stapiając magnez z dodatkami stopowymi. Do najpopularniejszych dodatków stopowych należą: aluminium, cynk, mangan i krzem. Oznaczenie przemysłowych stopów magnezu bazuje na ich składzie chemicznym.
Poniższe litery reprezentują główne składniki stopu:
- A – aluminium
- B – bizmut
- C – miedź
- D – kadm
- E – metale ziem rzadkich
- F – żelazo
- J – fosfor
- K – cyrkon
- L – lit
- M – mangan
- N – nikiel
- P – ołów
- Q – srebro
- R – chrom
- S – krzem
- T – cyna
- V – arsen
- W – itr
- Z –cynk.
Przykład oznaczenia technicznych stopów magnezu:
- AS31 – 3% Al, 1% Si, reszta Mg
- AM60 – 6% Al, 0,5% Mn, reszta Mg
- AZC1231 – 12% Al, 3% Zn, 1% Cu, reszta Mg
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Magnesium and magnesium alloys. [dostęp 2012-07-26].
- Westengen: Magnesium alloys for structural applications; recent advances. [dostęp 2012-07-26].
- André Ditze, Christiane Scharf: Recycling of Magnesium. Clausthal-Zellerfeld: Papierflieger Verlag, 2008. ISBN 978-3-89720-957-2.