Strikeout
Strikeout (w skrócie SO lub K) – w baseballu i softballu wyeliminowanie (wyautowanie) pałkarza po narzuceniu trzech strike’ów, przed narzuceniem czterech balli (narzut wykonany poza strefę strike’ów).
Strike następuje wtedy, gdy:
- pałkarz wykonał nieudany zamach na narzut miotacza (w tym przypadku narzut ten może być wykonany poza strefę strike)
- miotacz narzucił piłkę w strefę strike’ów
- pałkarz zalicza faul (wybicie piłki poza pole gry), jeśli ma mniej niż dwa strike'i
Rekordowe osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]
Najwięcej strikeoutów w jednym meczu MLB – 21 – wykonał Tom Cheney (Washington Senators) w trwającym 16 zmian spotkaniu przeciwko Baltimore Orioles w 1962 roku[1].
W regularnym, 9-zmianowym meczu rekordzistami są dwaj zawodnicy: Roger Clemens, który dwukrotnie uzyskał 20 strikeoutów (w 1986 i 1996 roku), oraz Kerry Wood (1998)[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Strikeout Records. baseball-almanac.com. [dostęp 2012-11-13]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zasady. baseball.pl. [dostęp 2012-08-26].