Tadeusz Karabowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Karabowicz (ukr.Тадей Карабович)
Ilustracja
portret Tadeusza Karabowicza
autor Zbigniew Kresowaty
Data i miejsce urodzenia

6 kwietnia 1959
Sawin

Dziedzina sztuki

poezja, przekład, literaturoznawstwo

Ważne dzieła
  • Atlantyda
  • Wybrani poezji
  • Uże weczir
Odznaczenia
Order „Za zasługi” III klasy (Ukraina)

Tadeusz Karabowicz, ukr. Тадей Карабович (ur. 6 kwietnia 1959 w Sawinie) – poeta, krytyk literacki, literaturoznawca, tłumacz, redaktor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Sawinie na Chełmszczyźnie. Po ukończeniu Szkoły Podstawowej w Tarnowie, w latach 1974–1978 uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego w Siedliszczu. Od 1978 do 1987 studiował na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, najpierw pedagogikę, następnie historię i w obu specjalnościach uzyskał tytuły magisterskie. W latach 1986–1995 pracował jako redaktor literacki w ukraińskim tygodniku społeczno-kulturalnym Nasze Słowo w Warszawie. Od 1995 roku pozostaje pracownikiem naukowym Zakładu Filologii Ukraińskiej Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, od 1998 roku jako adiunkt. Od 1996 roku jest członkiem lubelskiego oddziału Związku Literatów Polskich. W 2012 roku został przyjęty do Narodowego Związku Pisarzy Ukrainy. Członek honorowy Klubu Inteligencji Twórczej Stowarzyszenie Żywych Poetów.

Jest współtwórcą (wspólnie z żoną Aliną Karabowicz) Skansenu Kultury Materialnej Chełmszczyzny i Podlasia w Holi. Był w 1990 roku pomysłodawcą powołania Towarzystwa Miłośników Skansenu, które opiekuje się tym skansenem. W latach 1990–1999 wchodził w skład komitetu redakcyjnego kwartalnika literackiego „Swito-vyd” wydawanego w Nowym Jorku i Kijowie przez Bohdana Bojczuka i Mariję Rewakowycz. W 2001 roku zainicjował wydawanie rocznika literackiego o nazwie „Ukraiński zaułek literacki”.

Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

W 2008 roku został odznaczony ukraińskim Orderem „Za Zasługi” III klasy[1]. 27 lipca 2014 r. podczas XVIII Jarmarku w Holi został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, nadanym przez prezydenta RP[2].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Debiutował utworami poetyckimi w języku polskim, w lubelskiej „Kamenie” (1980) i wierszami w języku ukraińskim w „Naszym Słowie” (1982). Wiersze, przekłady, recenzje literackie i publicystyka drukowane były głównie w „Naszym Słowie” (Warszawa, 1982-2011) oraz jego dodatkach „Naszej Kulturze” (Warszawa, 1982, 1983, 1988, 1992), „Ukraińskim Kalendarzu” (Warszawa, 1984-1986) i „Ukraińskim Almanachu” (Warszawa, 1997-2009), ponadto: w „Ukraińskim Zaułku Literackim” (2001-2011) oraz: „Almanach Sejneński” (Sejny, 2003), „Dukla” (Presow 1990, 1997), „Kamena” (Lublin, 1980, 1981, 1984, 1985, 1991-1993), „Krąg” (Lublin, 1989, 1990), „Literatura na Świecie” (Warszawa, 1986, tłumaczenia wierszy Ałły Pawłenko i Mykoły Worobjowa, 1987, tłumaczenia wierszy Wołodymyra Swidzińskiego), „Odra” (Wrocław, 1989, tłumaczenia wierszy Wołodymyra Zatuływitra), „Perewał” (Iwano Frankowsk, 1992, 1994), „Suczasnist” (Nowy Jork,1989, 1990, Kijów, 1992), „Swito-vyd” (Nowy Jork-Kijów, 1990-1999), „Wseswit” (Kijów, 1989), „Witryła” (Kijów, 1990), „Zwierciadło” (Warszawa, 1987, tłumaczenia wierszy Ałły Pawłenko), „Żowteń” (Lwów, 1989).

Tłumaczenia[edytuj | edytuj kod]

Od lat 80 zajmował się twórczością przekładową z języków wschodniosłowiańskich: białoruskiego (Maksym Tank, Sokrat Janowicz, Nadzieja Artymowicz), rosyjskiego (Robiert Rożdiestwienski) i ukraińskiego, skupiając się głównie na tłumaczeniach z literatury XX wieku. Były to przekłady utworów „Kijowskiej Szkoły”: Mykoły Worobjowa, Wiktora Korduna, Wasyla Hołoborod’ki, oraz Ihora Kałyncia. Ponadto tłumaczył ukraińskich emigrantów, występujących po 1959 roku w Nowym Jorku, jako „Grupa Nowojorska”: Roman Babował, Bohdan Bojczuk, Emma Andijewska, Wira Wowk, Jurij Tarnawski i Marija Rewakowycz, Tłumaczył także wiersze Jurija Kołomyjcia oraz poezję Lidy Palij i Liny Kostenko. Tłumaczył również poetów polskich na język ukraiński (Czesław Miłosz, Jan Leończuk, Urszula Gierszon, Mirosława Niewińska, Janusz Wójcik, Alicja Rybałko, Ewa Sonnenberg, Janina Osewska, Eryk Ostrowski).

Własne tomiki wierszy[edytuj | edytuj kod]

  • Zapatrzenia (w języku polskim),Wydawnictwo Lubelskie, Lublin 1985, ISBN 83-222-0438-8.
  • Wołohist’ zemli, Wydawnictwo UTSK, Warszawa 1986, [ISBN- brak],
  • Atlantyda, Slavuta Publishers, Edmonton 1989, ISBN 0-919452-23-X.
  • Bila wohyniu, Zakład Wydawniczy ZUP, Warszawa 1990, [ISBN- brak],
  • Kłyczu tebe jak łastiwku, Zakład Wydawniczy ZUP, Warszawa 1991, [ISBN- brak],
  • Atłantyda, Wydawnycze ahentstwo „Tyrsa”, Warszawa 1993, ISBN 83-900854-1-0.
  • W pusteli nebo czorne, Wydawnycze ahentstwo „Tyrsa”, Chełm – Warszawa 1995, ISBN 83-900854-4-5.
  • Szczo stoju za stinoju spomyniw, Wydawnycze ahentstwo „Tyrsa”, Warszawa 1997, ISBN 83-906203-2-4.
  • Dwa łysty do noczi, Wydawnictwo Prymat, Białystok 1999, ISBN 83-88097-00-8.
  • Wybrani poezji, Wydawnictwo Prymat, Białystok 2001, ISBN 83-99097-25-3.
  • Dowha rozłuka, Wydawnictwo-Drukarnia Liber Duo s.c., Lublin 2005, ISBN 83-919278-7-3.
  • Uże weczir. Wybrani poezji, Wydawnyctwo „Ukrajinśkoho Literaturnoho Prowułka”, Lublin 2009, ISBN 978-83-919278-8-5.
  • Zabutist', Wydawnictwo Studio Format, Lublin 2011, ISBN 978-83-62495-05-4.
Tomiki poety tłumaczone na język polski
  • Powrót, [tłumaczenie Jan Leończuk], Wydawnictwo Prymat, Białystok 1998, ISBN 83-86620-31-5.
  • Już dzień się nachylił do czterech krańców świata, [dwujęzyczna: tłumaczenie Jan Leończuk], Wydawnictwo-Drukarnia Liber Duo s.c., Lublin 2004, ISBN 83-919278-5-7.
  • Długa rozłąka, [tłumaczenie Jan Leończuk], Wydawca: Książnica Podlaska, Białystok 2006, ISBN 83-60368-75-9.
Wydanie albumowe
  • Uciekające pejzaże/Znykomi krajewydy, [dwujęzyczna: tłumaczenie Jan Leończuk], Wydawca: Towarzystwo Miłośników Skansenu Kultury Materialnej Chełmszczyzny i Podlasia w Holi, Hola 2011, ISBN 978-83-919278-8-5.
Tłumaczenie na język rumuński
Opracowania naukowe
  • Dziedzictwo kultury ukraińskiej, Wydawnictwo UMCS, Lublin 2001, 83-227-1775-X,
  • Portret ze skrzydłem archanioła. O poezji Ihora Kałyncia, Wydawnictwo UMCS, Lublin 2003, ISBN 83-227-2076-9.
  • Tożsamość Cerkwi ukraińskiej, Wydawnictwo UMCS, Lublin 2004, ISBN 83-227-2294-X.
  • Scalanie rozbitego świata. Twórczość literacka ukraińskich poetów emigracyjnych „Grupy Nowojorskiej”, Wydawnictwo UMCS, Lublin 2008, ISBN 978-83-227-2861-1.
  • Dziedzictwo i tożsamość kultury ukraińskiej, Wydawnictwo Studio Format, Lublin 2012, ISBN 978-83-62495-9.

Redakcje[edytuj | edytuj kod]

  • Lidia Irena Węglarz, Zagroda z derkaczami (redaktor), Białystok1998, ISBN 83-86620-27-7.
  • „Teka” Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych PAN Oddział w Lublinie (współredaktor), Lublin 2004, ISSN 1733-2249.
  • Stepan Sydoruk, Żurawli hnyzda stelat nad Buhom (redaktor), Wydawca: Towarzystwo Miłośników Skansenu Kultury Materialnej Chełmszczyzny i Podlasia w Holi, Lublin 2005, ISBN 83-919278-3-0.
  • Poezjowanie nad rzeką. Antalogia poezji polsko-ukraińskiej (redakcja i opracowanie merytoryczne), Chełm-Krasnystaw 2006, ISBN 83-60371-65-2.
Rocznik „Ukraiński Zaułek Literacki” (redaktor naczelny)
  • T. 1, Białystok 2001, ISBN 83-88097-13-X.
  • T. 2, Krynica – Przemyśl – Chełm – Bielsk Podlaski 2002, ISBN 83-88097-23-7.
  • T. 3, Lublin 2003, ISBN 83-919278-2-2.
  • T. 4, Lublin 2004, ISSN 1734-4832.
  • T. 5, Lublin 2005, ISSN 1734-4832.
  • T. 6, Lublin 2006, ISSN 1734-4832.
  • T. 7, Lublin 2007, ISSN 1734-4832.
  • T. 8, Lublin 2008, ISSN 1734-4832.
  • T. 9, Lublin 2009, ISSN 1734-4832.
  • T. 10, Lublin 2010, ISSN 1734-4832.
  • T. 11, Lublin 2011, ISSN 1734-4832.

Twórczość przekładowa[edytuj | edytuj kod]

Tłumaczenie z języka białoruskiego
Tłumaczenie na język ukraiński
Tłumaczenia z języka ukraińskiego na język polski

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Указ Президента України № 33/2008. president.gov.ua. [dostęp 2012-05-25]. (ukr.).
  2. Promują kulturę wschodniego pogranicza. Jarmark w Holi. tvp.pl, 2014-07-27. [dostęp 2014-07-28].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jan Smolarz, Pisarze współcześni regionu lubelskiego. Leksykon, Lublin 1999, s. 120-121.
  • Tadeusz Karabowicz, Po tamtej stronie deszczu. Poezja ukraińska, Wydawnictwo UMCS, Lublin 1998, s. 204.
  • Tadej Karabowycz, Moji poljaky, [w:] „Ukrajinśkyj literaturnyj prowułok”, t. 9, Ljubłyn 2009, s. 158-184.
  • Teresa Zaniewska, Okna pamięci, [w:] Już dzień się nachylił do czterech krańców świata, Lublin 2004, s. 5-7.
  • Eleonora Sołowej, Miż mowczannjam i słowom, [w:] Tadej Karabowycz, Wybrani poezji, Białystok 2001, s. 7-14.
  • Iwan Nemczenko, Ohljad liryky ta liro-eposu Tadeja Karabowycza, [w:] „Ukrajinśkyj literaturnyj prowułok”, t. 5, Ljubłyn 2005, s. 276-286.
  • Andrij Saweneć, Toj szczo stojit’ za stinoju spomyniw, [w:] Tadej Karabowycz, Uże weczir. Wybrani poezji, Ljubłyn 2009, s. 7-12.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]