Teruel (wyrzutnia rakiet)
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Santa Bárbara Sistemas |
| Typ pojazdu |
samobieżna wyrzutnia rakiet |
| Trakcja |
kołowa |
| Załoga |
4 |
| Historia | |
| Egzemplarze |
22 |
| Dane techniczne | |
| Silnik |
1 silnik wysokoprężny Pegaso o mocy 220 KM (162 kW) |
| Długość |
9,00 m |
| Szerokość |
2,50 m |
| Wysokość |
3,00 m |
| Masa |
ok. 10 000 kg (w położeniu bojowym) |
| Osiągi | |
| Prędkość |
80 km/h (po drodze) |
| Zasięg pojazdu |
550 km |
| Pokonywanie przeszkód | |
| Brody (głęb.) |
1,10 m |
| Rowy (szer.) |
ok. 1,00 m |
| Ściany (wys.) |
ok. 0,60 m |
| Kąt podjazdu |
60º |
| Przechył boczny |
40% |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 40-prowadnicowa wyrzutnia rakiet kal. 140,5 mm | |
| Użytkownicy | |
| Hiszpania, Gabon | |
Samobieżna wyrzutnia rakiet Teruel kal. 140 mm (hiszp. Lanzador de cohetes múltiple Teruel) – hiszpańska samobieżna wyrzutnia rakiet z lat siedemdziesiątych XX wieku.
Historia konstrukcji[edytuj | edytuj kod]
Pod koniec lat siedemdziesiątych hiszpański Instytut Badawczo-Rozwojowy Techniki Rakietowej opracował wyrzutnię rakiet kal. 140 mm. Wyrzutnia to została przyjęta na uzbrojenie armii hiszpańskiej, a jej produkcję na początku lat osiemdziesiątych rozpoczęła wytwórnia Santa Bárbara Sistemas. Samobieżna wyrzutnia rakiet otrzymała nazwę Teruel. Zbudowano łącznie 22 wyrzutnie tego typu, w tym 2 prototypu.
Użycie[edytuj | edytuj kod]
Wyrzutnie zostały wprowadzone do użycia w armii hiszpańskiej i znajdują się na wyposażeniu 62 Pułku Artylerii Rakietowej w Astorga, wyposażonego w 12 wyrzutni tego typu[1]. 8 wyrzutni tego typu znajduje się również na wyposażeniu armii Gabonu[2].
Opis pojazdu[edytuj | edytuj kod]
Wyrzutnia ta została umieszczona na samochodzie ciężarowym Pegaso 3050 o napędzie 6 x 6, z silnikiem wysokoprężnym o poj. 10,5 l. Wyrzutnia rakiet składa się z 40 prowadnic umieszczonych w dwóch blokach po 20 szt. Do wyrzutni używane są dwa typu pocisków rakietowych kal. 140,5 mm różniących się długością i czasem działania silnika rakietowego: dłuższy o masie – 76 kg, długości – 3,32 m i maksymalnej donośności – 28000 m oraz krótszy o masie – 56 kg, długości – 2,04 m i donośności – 18000 m. Rakieta jest wyposażona w głowicę bojową o masie 20 kg odłamkowo-burzącą lub kasetową. Głowica kasetowa może przenosić podpociski kumulacyjno-odłamkowe, dymne lub 6 min przeciwpancernych. Wystrzelenie pełnej salwy 40 pocisków zajmuje 45 sekund, a ponowne załadowanie wyrzutni zajmuje około 5 min. Czas zajęcia pozycji bojowej już załadowanej wyrzutni zajmuje 5 minut.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oficjalna strona Sił Lądowych Hiszpanii, wyposażenie 63 Pułku Artylerii Rakietowej. [dostęp 2014-11-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-29)].
- ↑ Army Recognition - wyposażenie armii Gabonu
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- T. J. O’Malley: Artyleria: Działa i polowe wyrzutnie rakietowe. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, 2000, s. 142-143. ISBN 83-11-09172-2.