Torben Ulrich
 Rok 1957 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
4 października 1928 |
| Data śmierci |
20 grudnia 2023 |
| Wzrost |
180 cm |
| Gra |
leworęczna |
| Gra pojedyncza | |
| Najwyżej w rankingu |
96 (15 października 1973) |
| Australian Open |
2R (1971) |
| Roland Garros |
4R (1959) |
| Wimbledon |
4R (1959) |
| US Open |
4R (1952, 1956, 1964, 1968) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Australian Open |
2R (1971) |
| Roland Garros |
QF (1968) |
| Wimbledon |
2R (1968) |
| US Open |
2R (1968, 1972, 1973, 1975) |
| Strona internetowa | |
Torben Ulrich (ur. 4 października 1928 w Kopenhadze, zm. 20 grudnia 2023[1]) – duński tenisista, malarz i muzyk.
Jako tenisista kontynuował tradycje rodzinne – jego ojciec Einar reprezentował Danię w Pucharze Davisa 64 razy. Torben debiutował w tych rozgrywkach w 1948, a ostatni mecz rozegrał w 1978, licząc 49 lat i 11 miesięcy, co czyniło go najstarszym graczem w historii Pucharu. W grze pojedynczej w reprezentacji daviscupowej wystąpił 66 razy (31 wygranych), w deblu 36 razy (15 wygranych). Sześciokrotnie jego partnerem deblowym był młodszy brat Jorgen, a liderem kadry duńskiej w tym okresie był dwukrotny finalista Wimbledonu Kurt Nielsen. Ulrich jest jednym z nielicznych zawodników w historii Pucharu Davisa, którzy zaliczyli ponad 100 występów[2].
Leworęczny, z charakterystyczną brodą, wyróżniał się mocnym serwisem i dużym czuciem piłki przy zagraniach technicznych[3]. Brał udział w Wimbledonie od późnych lat 40. do 70. W roku 1976 zajął pierwsze miejsce na świecie w rankingu tenisistów seniorów. Jeden z jego rywali na korcie Gordon Forbes przytaczał we wspomnieniach szereg anegdot z nim związanych: koncerty jazzowe, techniczne eksperymenty na korcie z nietypowymi rotacjami i trudnymi zagraniami, głośne filozoficzne i niby-filozoficzne medytacje, w które wciągał innych graczy[4].
W 1943 roku, mając 15 lat, podjął wraz z młodszym bratem Jurgenem oraz matką, Ullą, pochodzenia żydowskiego, próbę opuszczenia Danii i dostania się do Szwecji przez cieśninę Sund. Kuter rybacki, którym płynęli został zauważony przez wojska niemieckie jeszcze na duńskich wodach terytorialnych i ostrzelany. Po dwóch tygodniach spędzonych w duńskim obozie koncentracyjnym, rodzinę Ulrichów wypuszczono na wolność. Torben powrócił do kopenhaskiej szkoły średniej, do której uczęszczał, lecz gdy próbował wytłumaczyć swoją nieobecność przebywaniem w niewoli, nauczyciel uderzył go, uznając wytłumaczenie za żart. Ulrich po tym incydencie opuścił szkołę[5].
Wraz z żoną Lone mieszkał w kopenhaskiej dzielnicy Hellerup. Jako malarz miał swoje wystawy m.in. w Kopenhadze, Paryżu i Nowym Jorku. Torben pisywał dla dzienników Politiken i BT, był współredaktorem periodyku literackiego, spikerem radiowym oraz współzałożycielem kopenhaskiego klubu jazzowego; grał na klarnecie i saksofonie tenorowym[5]. W latach 50. otworzył klub jazzowy w Kopenhadze.
Mieszkał w Seattle, w stanie Waszyngton, w Stanach Zjednoczonych. Jest ojcem Larsa Ulricha, perkusisty i jednego z założycieli zespołu Metallica. Można ich zobaczyć w filmie Some Kind of Monster.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Lars Ulrich’s Father Dies At 95
- ↑ Bud Collins, Zander Hollander, Bud Collins' Tennis encyclopedia, [wydanie 3], 1997, s. 545.
- ↑ Collins, Hollander, Tennis encyclopedia, dz. cyt., s. 545.
- ↑ Gordon Forbes, A Handful of Summers, 1997, s. 87–89, 111–117.
- ↑ a b Paul Brannigan, Ian Winwood: Birth School Metallica Death. Boston, MA: Da Capo Press, 2013. ISBN 978-0-306-82187-5.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-10-19] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-10-19] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-10-19] (ang.).
- Torben Ulrich w bazie IMDb (ang.)