Tuf wulkaniczny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tufy na zboczach Wezuwiusza
Kalifornijski tuf wulkaniczny datowany na 18,5 miliona lat.
Sztuczna grota z tufu w Katowicach.

Tuf, tuf wulkaniczny – rodzaj lekkiej, zwięzłej, zazwyczaj porowatej skały osadowej należącej do skał piroklastycznych.

Skład[edytuj | edytuj kod]

Składa się z materiału piroklastycznego (gł. piasku i popiołu wulkanicznego, często z domieszką innego materiału okruchowego, scementowanego np. spoiwem krzemionkowym lub ilastym. Tufy są skałami o dużej porowatości, mogą mieć równoległą teksturę odpowiadającą etapom sedymentacji materiału skalnego. Występują razem ze skałami wylewnymi lub w obrębie serii osadowych.

W Polsce tufy występują w obszarach dawnej aktywności wulkanicznej; spotykane są przede wszystkim w Sudetach (w okolicach Wałbrzycha, Lubania i Nowej Rudy) oraz w południowej części Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej (w okolicach Krzeszowictufy filipowickie z dolnego permu).

Podział ze względu na skład litologiczny[edytuj | edytuj kod]

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wacław Ryka, Anna Maliszewska, Słownik petrograficzny, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1982, ISBN 83-220-0150-9, OCLC 69507580.
  • Przewodnik do ćwiczeń z geologii dynamicznej, Wojciech Jaroszewski (red.), Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1986, ISBN 83-220-0180-0, OCLC 69636648.