Virtual Analog

Virtual Analog (VA) – metoda cyfrowego realizowania subtraktywnej syntezy dźwięku, opracowana przez firmę Clavia w 1995 r.

W syntezie VA wszystkie sprzętowe bloki syntezatora, takie jak filtr czy oscylator, zastąpione zostały algorytmami. Celem tejże technologii jest emulacja działania tradycyjnych analogowych syntezatorów, poprzez zastosowanie układów DSP.

Do jednego z pierwszych instrumentów, którego tor syntezy oparty był o tę technikę, należy model Nord Lead firmy Clavia. Obecnie synteza Virtual Analog wykorzystywana jest w bardzo szerokim zakresie, również w oprogramowaniu komputerowym. Postęp dokonujący się w tej dziedzinie ma na celu jak największe zbliżenie się do specyfiki działania obwodów analogowych.

Zalety i wady syntezy VA

Zalety:

• niższe koszty produkcji w porównaniu do układów analogowych,
• stabilność parametrów syntezy,
• mała awaryjność.

Wady

• możliwe występowanie aliasingu,
• sztuczność dźwięku określana jako „zimno”,
• przewidywalność efektu.

Przykłady syntezatorów VA

Sprzętowe:

• Access Virus,
• Alesis Ion,
• Clavia Nord Modular G1, G2,
• Korg Prophecy,
• Novation K-Station,
• Roland JP-8000,
• Waldorf Q,
• Yamaha AN1x.

Programowe:

• Novation V-Station,
• Superwave P8,
• Synth1.