Virtus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Virtus (łac.) – występujące w rzymskiej literaturze i sztuce pojęcie oznaczające:

  1. cnotę – pozytywną właściwość etyczną, odpowiednik greckiej areté;
  2. uosobienie (personifikację) męstwa i odwagi. Na rewersach rzymskich monet przedstawiano je w zbroi, oparte o tarczę, z włócznią i parazonium.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]