Wybrzeże Księżniczki Astrid

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wybrzeże Księżniczki Astrid
Princess Astrid Coast
Prinsesse Astrid Kyst
{{{alt grafiki}}}
Wybrzeża Księżniczki Astrid i Księżniczki Ragnhildy – zdjęcie satelitarne (2010)
Terytorium

 Antarktyda

Miejscowości

brak

Wydarzenia historyczne

Odkrycia i badania Antarktyki

Rodzaj obiektu

Wybrzeże

Położenie na mapie Antarktyki
Mapa konturowa Antarktyki, u góry znajduje się punkt z opisem „Wybrzeże Księżniczki Astrid”
Ziemia70°45′S 12°30′W/-70,750000 -12,500000
Indyjska stacja badawcza Maitri (2005)

Wybrzeże Księżniczki Astrid (ang. Princess Astrid Coast; norw. Prinsesse Astrid Kyst)[1] – część wybrzeża Ziemi Królowej Maud w Antarktydzie Wschodniej, między Wybrzeżem Księżniczki Marty na zachodzie a Wybrzeżem Księżniczki Ragnhildy na wschodzie.

Na wybrzeżu znajdują się stacje badawcze – rosyjska Nowołazariewskaja oraz indyjskie Maitri i Dakshin Gangotri.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Obszar został nazwany na cześć księżniczki norweskiej – Astrid (ur. 1932)[2].

Geografia[edytuj | edytuj kod]

Część wybrzeża Ziemi Królowej Maud w Antarktydzie Wschodniej[3]. Rozciąga się pomiędzy Wybrzeżem Księżniczki Marty na zachodzie (granicę stanowi południk 5°E) a Wybrzeżem Księżniczki Ragnhildy na wschodzie (granica wzdłuż 20°E)[3]. Wzdłuż całego wybrzeża rozciągają się lodowce szelfowe[3].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wybrzeże po raz pierwszy dostrzegł 18 lutego 1820 roku rosyjski badacz Fabian Bellingshausen (1778–1852)[3]. Jednak formalne jego odkrycie nastąpiło w marcu 1931 roku, kiedy kapitan H. Halvorsen dostrzegł je ze statku „Sevilla” i nazwał na cześć księżniczki Astrid[3].

W 1939 roku niemiecka ekspedycja antarktyczna (niem. Deutsche Antarktische Expedition) prowadzona przez Alfreda Ritschera (1879–1963) wykonała zdjęcia lotnicze obszaru między 5°W a 15°E do około 75°S[4]. Wyprawa rozrzuciła z samolotu w regularnych odstępach swastyki, a nazistowskie Niemcy wysunęły roszczenia terytorialne do tak oznakowanego obszaru nazwanego Neuschwabenland[3]. Obszar ten jednak wcześniej w styczniu 1939 roku proklamowała dla siebie Norwegia[3].

W 1959 roku na Wybrzeżu Księżniczki Astrid w pobliżu Lazarev Ice Shelf stację badawczą wzniósł Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich, która funkcjonowała do 1961 roku a później została zastąpiona przez stację Nowołazariewskaja[3]. Stacja radziecka przeszła w ręce Rosji, której główną stacją jest Nowołazariewskaja[4]. Ponadto na wybrzeżu własne stacje prowadzą IndieMaitri i Dakshin Gangotri[3].

W latach 1993–1994 norweski przedsiębiorca Ivar Tollefsen (ur. 1961) poprowadził w region Orvin Mountains, Wohlthat Mountains i Gór Mühliga-Hofmanna na Wybrzeżu Księżniczki Astrid ekspedycję wspinaczkową, podczas której dokonano pierwszych wejść na kilka szczytów[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]