Wyspa Charcota
Na mapach: 
69°45′S 75°15′W/-69,750000 -75,250000
69°45′S 75°15′W/-69,750000 -75,250000.jpg) Wyspa Charcota (u góry po lewej) znajduje się w pobliżu Latady Island (poniżej środka zdjęcia); do 2009 r. łączył je fragment Lodowca Szelfowego Wilkinsa (po lewej) | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Populacja • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Półwyspu Antarktycznego  | |
Położenie na mapie Antarktyki  | |
| 69°45′S 75°15′W/-69,750000 -75,250000
| |
Wyspa Charcota[1] – wyspa w Antarktyce, należąca do obszaru roszczeń Chile i Wielkiej Brytanii. Wyspa ma długość ok. 48 km i szerokość ok. 40 km. Jest cała pokryta lodem oprócz najwyższych szczytów.
Wyspa została odkryta 11 stycznia 1910 przez francuską ekspedycję antarktyczną, pod komendą Jeana-Baptisty Charcota. Położenie wyspy potwierdził George Hubert Wilkins, który obleciał ją dookoła samolotem 29 grudnia 1929.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Nazwa polska według KSNG: Antarktyka. „Nazewnictwo geograficzne Świata”. 8, 2006. Główny Urząd Geodezji i Kartografii.