Władimir Sabler
| |
| Data i miejsce urodzenia |
25 listopada 1845 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
9 września 1929 |
| ober-prokurator Świątobiwego Synodu Rządzącego | |
| Okres |
od 2 maja 1911 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Władimir Sabler (ur. 13 listopada?/25 listopada 1845 w guberni tulskiej, zm. 8 września 1929 w Twerze)[1] – rosyjski prawnik i działacz polityczny, oberprokurator Świątobliwego Synodu Rządzącego Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego w latach 1911-1915.
Pochodził z rodziny szlacheckiej. W 1868 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Moskiewskim, uzyskując tytuł magistra nauk prawnych, i przez pewien czas pracował na uczelni jako wykładowca (docent). W 1880 otrzymał tytuł szambelana[1]. W latach 1883-1892 kierował kancelarią Świątobliwego Synodu Rządzącego, zaś od 1892 do 1905 pracował jako doradca prawny w Świątobliwym Synodzie Rządzącym, z którego odszedł wskutek różnic zdań z oberprokuratorem Konstantinem Pobiedonoscewem[1]. Od 1896 zasiadał w senacie[1]. 6 maja 1905 wszedł do Rady Państwa jako radca tajny[1].
Od 2 maja 1911 do 5 lipca 1915 pełnił funkcję oberprokuratora Świątobliwego Synodu Rządzącego[1]. Od 1913 sekretarz stanu[1]. Reprezentował poglądy konserwatywne[2], działał w Galicyjsko-Russkim Towarzystwie Dobroczynnym[3]. Po wybuchu I wojny światowej i zajęciu Galicji przez wojska rosyjskie współorganizował struktury Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego na tym terenie[4].
Z urzędu oberprokuratora został odwołany w ramach szerszych zmian w gabinecie rządzącym, stanowiących reakcję na falę rozruchów, jakie miały miejsce w Moskwie w czerwcu 1915[5].
W 1915 oficjalnie przyjął razem z synami nazwisko żony - Diesiatowski[1].
Po rewolucji październikowej został w 1918 aresztowany w Nowoczerkasku i przewieziony pod konwojem do Moskwy. Czeka zdecydowała jednak o jego zwolnieniu. Żył w Moskwie; utrzymywał kontakty z hierarchią cerkiewną, w tym z patriarchą moskiewskim i całej Rusi Tichonem, a następnie zastępcą locum tenens Patriarchatu Moskiewskiego metropolitą Sergiuszem. Zmarł w 1929 w Twerze na zsyłce[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i Sabler Władimir Karpowicz. hrono.ru. [dostęp 2011-11-05]. (ros.).
- ↑ D. Pospielovsky, The Russian Church under the Soviet Regime 1917-1982, New York 1984, ISBN 0-88141-033-0, s.186
- ↑ W. Osadczy: Święta Ruś. Rozwój i oddziaływanie idei prawosławia w Galicji. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 2007, s. 521. ISBN 978-83-227-2672-3.
- ↑ W. Osadczy: Święta Ruś. Rozwój i oddziaływanie idei prawosławia w Galicji. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 2007, s. 643-647. ISBN 978-83-227-2672-3.
- ↑ Bazylow L.: Obalenie caratu. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1976, s. 51.