Dziadkowice (województwo podlaskie): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne merytoryczne |
drobne merytoryczne |
||
Linia 32: | Linia 32: | ||
=== Historia === |
=== Historia === |
||
⚫ | Pierwotna nazwa Dziadkowicze. W 1431 r. bracia Piotr na Dziadkowicach oraz Szczepan z Ocic (synowie wójta drohickiego Stanisława Dziadka) ufundowali tu kościół pw. Trójcy Przenajświętszej, śś. Anny, Jakuba i Floriana. Kościół został powierzony Jakubowi, synowi Mikołaja z Chodowa w ziemi łęczyckiej, skąd pochodził też drugi z fundatorów. Jeszcze w 1452 r. świątynia ta była określana jako kaplica, skoro w źródłach występował jej kapelan, Jan. Pierwszy znany [[pleban]] - Marcin, występował w latach 1472-76, a jego następca - Jakub był poświadczony w latach 1484-86178. [[Kolator]]ami kościoła w XV w. była rodzina Dziadkowskich, o których ze względu na brak źródeł posiadamy jedynie fragmentaryczne informacje z XV w. W 1449 r. występował Szczepan z Dziadkowic, sędzia ziemski mielnicki, w 1452 r. Stanisław z Dziadkowic, w latach 1469-80 Klemens, a w 1495 r. Maciej, Jan Benedykt i Szczęsny Dziadkowscy. W 1526 roku odnowiono erekcję parafii i zmiana wezwania kościoła. W 1657 roku spalona przez wojska moskiewskie Iwana Chowańskiego. W 1737 roku wieś należała do Stanisława Wąsowskiego, miecznika mielnickiego. Potem do Łuniewskich, Mikułowskich, Uszyńskich. |
||
W 1431 r. Piotr z Dziadkowic oraz Szczepan z Ocic ufundowali tu kościół pw. Trójcy Przenajświętszej, śś. Anny, Jakuba i |
|||
⚫ | Floriana. Kościół został powierzony Jakubowi, synowi Mikołaja z Chodowa w ziemi łęczyckiej, skąd pochodził też drugi z fundatorów. Jeszcze w 1452 r. świątynia ta była określana jako kaplica, skoro w źródłach występował jej kapelan, Jan. Pierwszy znany [[pleban]] - Marcin, występował w latach 1472-76, a jego następca - Jakub był poświadczony w latach 1484-86178. [[Kolator]]ami kościoła w XV w. była rodzina Dziadkowskich, o których ze względu na brak źródeł posiadamy jedynie fragmentaryczne informacje z XV w. W 1449 r. występował Szczepan z Dziadkowic, sędzia ziemski mielnicki, w 1452 r. Stanisław z Dziadkowic, w latach 1469-80 Klemens, a w 1495 r. Maciej, Jan Benedykt i Szczęsny Dziadkowscy. |
||
=== Zabytki === |
=== Zabytki === |
||
* zespół kościoła parafialnego, nr rej.:A-44 z 14.11.1966 i 30.12.1983 |
* zespół kościoła parafialnego, barokowo-klasycystyczny. nr rej.:A-44 z 14.11.1966 i 30.12.1983 |
||
** [[kościół (budynek)|kościół]] pod wezwaniem Świętej Trójcy, 1802 |
** [[kościół (budynek)|kościół]] pod wezwaniem Świętej Trójcy, 1802 |
||
** [[dzwonnica]] |
** [[dzwonnica]] z 1849 |
||
** ogrodzenie z bramą z 1860 roku |
|||
** drewniana [[plebania]], 2 poł. XIX |
** drewniana [[plebania]], 2 poł. XIX |
||
* kaplica cmentarna |
* kaplica cmentarna św. Anny z 1826 fundacji dziedzica wsi Uszyńskiego, sędziego powiatu drohickiego, nr rej.:A-43 z 18.11.1966 <ref>{{zabytek|podlaskie}}</ref>. |
||
Zobacz też: [[Dziadkowice]] |
Zobacz też: [[Dziadkowice]] |
Wersja z 15:57, 24 paź 2010
{{{rodzaj miejscowości}}} | |
Państwo | podlaskie |
---|---|
Powiat | |
Gmina | |
Strefa numeracyjna |
(+48) 85 |
Kod pocztowy |
17-306 |
Tablice rejestracyjne |
BSI |
SIMC | |
Położenie na mapie brak | |
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark} |
Dziadkowice – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie siemiatyckim, w gminie Dziadkowice.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.
Miejscowość jest siedzibą gminy Dziadkowice.
Historia
Pierwotna nazwa Dziadkowicze. W 1431 r. bracia Piotr na Dziadkowicach oraz Szczepan z Ocic (synowie wójta drohickiego Stanisława Dziadka) ufundowali tu kościół pw. Trójcy Przenajświętszej, śś. Anny, Jakuba i Floriana. Kościół został powierzony Jakubowi, synowi Mikołaja z Chodowa w ziemi łęczyckiej, skąd pochodził też drugi z fundatorów. Jeszcze w 1452 r. świątynia ta była określana jako kaplica, skoro w źródłach występował jej kapelan, Jan. Pierwszy znany pleban - Marcin, występował w latach 1472-76, a jego następca - Jakub był poświadczony w latach 1484-86178. Kolatorami kościoła w XV w. była rodzina Dziadkowskich, o których ze względu na brak źródeł posiadamy jedynie fragmentaryczne informacje z XV w. W 1449 r. występował Szczepan z Dziadkowic, sędzia ziemski mielnicki, w 1452 r. Stanisław z Dziadkowic, w latach 1469-80 Klemens, a w 1495 r. Maciej, Jan Benedykt i Szczęsny Dziadkowscy. W 1526 roku odnowiono erekcję parafii i zmiana wezwania kościoła. W 1657 roku spalona przez wojska moskiewskie Iwana Chowańskiego. W 1737 roku wieś należała do Stanisława Wąsowskiego, miecznika mielnickiego. Potem do Łuniewskich, Mikułowskich, Uszyńskich.
Zabytki
- zespół kościoła parafialnego, barokowo-klasycystyczny. nr rej.:A-44 z 14.11.1966 i 30.12.1983
- kaplica cmentarna św. Anny z 1826 fundacji dziedzica wsi Uszyńskiego, sędziego powiatu drohickiego, nr rej.:A-43 z 18.11.1966 [1].
Zobacz też: Dziadkowice
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podlaskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 .