Eustachy Daszkiewicz: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m drobne merytoryczne |
drobne redakcyjne |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Szlachcic infobox |
|||
| ⚫ | |||
|imię= Eustachy Daszkiewicz |
|||
[[Plik:POL COA Leliwa III.svg|150px|thumb|right|Leliwa Daszkiewiczów]] |
|||
|zdjęcie=Eustachy Daszkiewicz.PNG |
|||
| ⚫ | '''Eustachy (Ostafij) Daszkiewicz''' ([[język rosyjski|ros.]] Евстафий Дашкович, [[Język ukraiński|ukr.]] Остап Дашкевич ur. ok. [[1455]], zm. [[1535]] w [[Owrucz]]u), [[herb]]u [[Leliwa III]]<ref name=Uruski>{{Cytuj książkę | nazwisko= Uruski | imię=Seweryn | autor link=Seweryn Uruski | tytuł= Rodzina - herbarz szlachty polskiej | data= 1904| wydawca= Główny skład Księgarnia Gebethnera i Wolffa| miejsce= Warszawa|tom=3|strony=77}}</ref> – [[Lista hetmanów kozackich|hetman]] [[kozacy zaporoscy|kozaków zaporoskich]], [[starosta]] [[Kaniów (Ukraina)|kaniowski]], [[Krzyczew (Białoruś)|krzyczew]]ski i [[Czerkasy|czerkaski]]. |
||
| ⚫ | |||
|nazwa herbu=[[Leliwa III]] |
|||
|zdjęcie herbu=POL COA Leliwa III.svg|160px|Herb Abdank |
|||
|data urodzenia= [[1455]] |
|||
|miejsce urodzenia= |
|||
|data śmierci= [[1535]] |
|||
|miejsce śmierci=Owrucz |
|||
|rodzina= |
|||
|ojciec= |
|||
|matka= |
|||
|malzonka= |
|||
|dzieci= }} |
|||
| ⚫ | '''Eustachy (Ostafij) Daszkiewicz''' ([[język rosyjski|ros.]] Евстафий Дашкович, [[Język ukraiński|ukr.]] Остап Дашкевич) (ur. ok. [[1455]], zm. [[1535]] w [[Owrucz]]u), [[herb]]u [[Leliwa III]]<ref name=Uruski>{{Cytuj książkę | nazwisko= Uruski | imię=Seweryn | autor link=Seweryn Uruski | tytuł= Rodzina - herbarz szlachty polskiej | data= 1904| wydawca= Główny skład Księgarnia Gebethnera i Wolffa| miejsce= Warszawa|tom=3|strony=77}}</ref> – [[Lista hetmanów kozackich|hetman]] [[kozacy zaporoscy|kozaków zaporoskich]], [[starosta]] [[Kaniów (Ukraina)|kaniowski]], [[Krzyczew (Białoruś)|krzyczew]]ski i [[Czerkasy|czerkaski]]. |
||
Pochodził z zamożnej rodziny [[bojarzy|bojarskiej]]. W czasie [[Wojna litewsko-moskiewska 1500-1503|wojny litewsko-moskiewskiej 1500-1503]] jako [[wojewoda]] [[Władcy Polski|króla Polski]] [[Aleksander Jagiellończyk|Aleksandra Jagiellończyka]], wraz z księciem [[Michał Izasławski|Michałem Izasławskim]] poniósł [[4 listopada]] [[1501]] klęskę w [[bitwa pod Mścisławiem|bitwie pod Mścisławiem]]. Oskarżony o nadużycia finansowe, schronił się w [[Wielkie Księstwo Moskiewskie|Wielkim Księstwie Moskiewskim]]. W [[1505]] powrócił do kraju i oczyścił się z zarzutów na [[Sejm (Wielkie Księstwo Litewskie)|Sejmie litewskim]] w [[Brześć|Brześciu]]. |
Pochodził z zamożnej rodziny [[bojarzy|bojarskiej]]. W czasie [[Wojna litewsko-moskiewska 1500-1503|wojny litewsko-moskiewskiej 1500-1503]] jako [[wojewoda]] [[Władcy Polski|króla Polski]] [[Aleksander Jagiellończyk|Aleksandra Jagiellończyka]], wraz z księciem [[Michał Izasławski|Michałem Izasławskim]] poniósł [[4 listopada]] [[1501]] klęskę w [[bitwa pod Mścisławiem|bitwie pod Mścisławiem]]. Oskarżony o nadużycia finansowe, schronił się w [[Wielkie Księstwo Moskiewskie|Wielkim Księstwie Moskiewskim]]. W [[1505]] powrócił do kraju i oczyścił się z zarzutów na [[Sejm (Wielkie Księstwo Litewskie)|Sejmie litewskim]] w [[Brześć|Brześciu]]. |
||
| Linia 8: | Linia 22: | ||
W czasie [[Wojna litewsko-moskiewska 1512-1522|wojny litewsko-moskiewskiej 1512-1522]], w czerwcu [[1513]], wraz z [[namiestnik]]iem [[Kijów|kijowskim]] [[Jerzy Radziwiłł Herkules|Jerzym Radziwiłłem]] spustoszył [[Siewierszczyzna|Siewierszczyznę]] i rozbił 6. tysięczną armię moskiewską. W [[1515]] wraz z [[Andrzej Niemirowicz|Andrzejem Niemirowiczem]] ponowił uderzenie na ziemie siewierskie. W [[1518]] rozbił oddział [[Tatarzy|Tatarów]] [[krym]]skich, który wtargnął na [[Wołyń]]. |
W czasie [[Wojna litewsko-moskiewska 1512-1522|wojny litewsko-moskiewskiej 1512-1522]], w czerwcu [[1513]], wraz z [[namiestnik]]iem [[Kijów|kijowskim]] [[Jerzy Radziwiłł Herkules|Jerzym Radziwiłłem]] spustoszył [[Siewierszczyzna|Siewierszczyznę]] i rozbił 6. tysięczną armię moskiewską. W [[1515]] wraz z [[Andrzej Niemirowicz|Andrzejem Niemirowiczem]] ponowił uderzenie na ziemie siewierskie. W [[1518]] rozbił oddział [[Tatarzy|Tatarów]] [[krym]]skich, który wtargnął na [[Wołyń]]. |
||
W lipcu [[1521]] wyprawił się wraz z Tatarami krymskimi [[chan (władca)|chana]] [[Mehmed I Girej|Mehmeda I Gireja]] na [[Moskwa|Moskwę]]. Po rozbiciu wojsk moskiewskich nad [[Oka (dopływ Wołgi)|Oką]] oddziałom tym udało się podejść pod mury stolicy państwa moskiewskiego. [[Władcy Rosji|Wielki książę]] [[Wasyl III Rurykowicz|Wasyl III]] zmuszony został do zapłacenia [[haracz]]u. Wiosną [[1522]] udał się w poselstwie na Krym, wioząc chanowi okup wysokości 15 000 złp., by powstrzymał się od najazdu na ziemie polsko-litewskie. Wiosną [[1523]], w czasie zamętu, spowodowanego napadem [[Orda Nogajska|Ordy Nogajskiej]] na [[Chanat Krymski|chanat krymski]], dokonał na czele kozaków śmiałego wypadu na [[Oczaków]] i [[Perekop]]. Spowodowało to wyprawę odwetową [[Turcja|Turków]] i Tatarów, która doszła pod [[Rohatyn]], a w roku następnym aż po [[Bug]] i [[San]]. [[27 stycznia]] [[1527]] wraz z [[hetman wielki litewski|hetmanem wielkim litewskim]] [[Konstanty Ostrogski (hetman wielki litewski)|Konstantym Ostrogskim]] odniósł wielkie zwycięstwo nad Tatarami, w [[bitwa pod Olszanicą|bitwie pod Olszanicą]], gdzie poległo 40 000 Tatarów i uwolniono 80 000 [[jasyr]]u. W listopadzie [[1528]] wraz z [[Przecław Lanckoroński|Przecławem Lanckorońskim]] w 1 200 jazdy zaatakował Oczaków i [[Białogród nad Dniestrem|Akerman]]. Zagarnął wówczas 30 000 sztuk bydła i 500 koni. W [[1531]] wytrzymał w Czerkasach oblężenie Tatarów [[Saadet I Girej|Saadeta I Gireja]]. |
W lipcu [[1521]] wyprawił się wraz z Tatarami krymskimi [[chan (władca)|chana]] [[Mehmed I Girej|Mehmeda I Gireja]] na [[Moskwa|Moskwę]]. Po rozbiciu wojsk moskiewskich nad [[Oka (dopływ Wołgi)|Oką]] oddziałom tym udało się podejść pod mury stolicy państwa moskiewskiego. [[Władcy Rosji|Wielki książę]] [[Wasyl III Rurykowicz|Wasyl III]] zmuszony został do zapłacenia [[haracz]]u. Wiosną [[1522]] udał się w poselstwie na Krym, wioząc chanowi okup wysokości 15 000 złp., by powstrzymał się od najazdu na ziemie polsko-litewskie. Wiosną [[1523]], w czasie zamętu, spowodowanego napadem [[Orda Nogajska|Ordy Nogajskiej]] na [[Chanat Krymski|chanat krymski]], dokonał na czele kozaków śmiałego wypadu na [[Oczaków]] i [[Perekop]]. Spowodowało to wyprawę odwetową [[Turcja|Turków]] i Tatarów, która doszła pod [[Rohatyn]], a w roku następnym aż po [[Bug]] i [[San]]. |
||
[[27 stycznia]] [[1527]] wraz z [[hetman wielki litewski|hetmanem wielkim litewskim]] [[Konstanty Ostrogski (hetman wielki litewski)|Konstantym Ostrogskim]] odniósł wielkie zwycięstwo nad Tatarami, w [[bitwa pod Olszanicą|bitwie pod Olszanicą]], gdzie poległo 40 000 Tatarów i uwolniono 80 000 [[jasyr]]u. W listopadzie [[1528]] wraz z [[Przecław Lanckoroński|Przecławem Lanckorońskim]] w 1 200 jazdy zaatakował [[Oczaków]] i [[Białogród nad Dniestrem|Akerman]]. Zagarnął wówczas 30 000 sztuk bydła i 500 koni. W [[1531]] wytrzymał w Czerkasach oblężenie Tatarów [[Saadet I Girej|Saadeta I Gireja]]. |
|||
W czasie [[wojna litewsko-moskiewska 1534-1537|wojny litewsko-moskiewskiej 1534-1537]] z posiłkami tatarskimi spustoszył Siewierszczyznę, wyciął 3 000 żołnierzy moskiewskich i zagarnął dużą liczbę bydła. |
W czasie [[wojna litewsko-moskiewska 1534-1537|wojny litewsko-moskiewskiej 1534-1537]] z posiłkami tatarskimi spustoszył Siewierszczyznę, wyciął 3 000 żołnierzy moskiewskich i zagarnął dużą liczbę bydła. |
||
Wersja z 21:27, 14 lut 2011
| |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1535 |
| |
Eustachy (Ostafij) Daszkiewicz (ros. Евстафий Дашкович, ukr. Остап Дашкевич) (ur. ok. 1455, zm. 1535 w Owruczu), herbu Leliwa III[1] – hetman kozaków zaporoskich, starosta kaniowski, krzyczewski i czerkaski.
Pochodził z zamożnej rodziny bojarskiej. W czasie wojny litewsko-moskiewskiej 1500-1503 jako wojewoda króla Polski Aleksandra Jagiellończyka, wraz z księciem Michałem Izasławskim poniósł 4 listopada 1501 klęskę w bitwie pod Mścisławiem. Oskarżony o nadużycia finansowe, schronił się w Wielkim Księstwie Moskiewskim. W 1505 powrócił do kraju i oczyścił się z zarzutów na Sejmie litewskim w Brześciu.
W czasie wojny litewsko-moskiewskiej 1507-1508 dostał się do moskiewskiej niewoli. Wysłany przez Rosjan na pomoc powstańcom białoruskim Michała Glińskiego. Zygmunt I Stary przywrócił go do łask.
W czasie wojny litewsko-moskiewskiej 1512-1522, w czerwcu 1513, wraz z namiestnikiem kijowskim Jerzym Radziwiłłem spustoszył Siewierszczyznę i rozbił 6. tysięczną armię moskiewską. W 1515 wraz z Andrzejem Niemirowiczem ponowił uderzenie na ziemie siewierskie. W 1518 rozbił oddział Tatarów krymskich, który wtargnął na Wołyń. W lipcu 1521 wyprawił się wraz z Tatarami krymskimi chana Mehmeda I Gireja na Moskwę. Po rozbiciu wojsk moskiewskich nad Oką oddziałom tym udało się podejść pod mury stolicy państwa moskiewskiego. Wielki książę Wasyl III zmuszony został do zapłacenia haraczu. Wiosną 1522 udał się w poselstwie na Krym, wioząc chanowi okup wysokości 15 000 złp., by powstrzymał się od najazdu na ziemie polsko-litewskie. Wiosną 1523, w czasie zamętu, spowodowanego napadem Ordy Nogajskiej na chanat krymski, dokonał na czele kozaków śmiałego wypadu na Oczaków i Perekop. Spowodowało to wyprawę odwetową Turków i Tatarów, która doszła pod Rohatyn, a w roku następnym aż po Bug i San.
27 stycznia 1527 wraz z hetmanem wielkim litewskim Konstantym Ostrogskim odniósł wielkie zwycięstwo nad Tatarami, w bitwie pod Olszanicą, gdzie poległo 40 000 Tatarów i uwolniono 80 000 jasyru. W listopadzie 1528 wraz z Przecławem Lanckorońskim w 1 200 jazdy zaatakował Oczaków i Akerman. Zagarnął wówczas 30 000 sztuk bydła i 500 koni. W 1531 wytrzymał w Czerkasach oblężenie Tatarów Saadeta I Gireja.
W czasie wojny litewsko-moskiewskiej 1534-1537 z posiłkami tatarskimi spustoszył Siewierszczyznę, wyciął 3 000 żołnierzy moskiewskich i zagarnął dużą liczbę bydła.
Bibliografia
- ↑ Seweryn Uruski: Rodzina - herbarz szlachty polskiej. T. 3. Warszawa: Główny skład Księgarnia Gebethnera i Wolffa, 1904, s. 77.