Kowel: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Bot usuwa zbędny szablon {{stub}}; zmiany kosmetyczne |
→Historia: drobne merytoryczne |
||
| Linia 37: | Linia 37: | ||
== Historia == |
== Historia == |
||
Pierwsza wzmianka historyczna z 1 połowy [[XIV wiek|XIV]] wieku. Założony na obszarze [[Ruś Halicko-Wołyńska|Księstwa Halicko-Wołyńskiego]], w [[XIV wiek]]u włączony do [[Wielkie Księstwo Litewskie|Wielkiego Księstwa Litewskiego]], w [[1569]] włączony do Korony. Prawa miejskie miejscowości nadał król Zygmunt I w [[1518]] r. Od rodu Sanguszków miasto nabyła królowa Bona i utworzyła tu [[starostwo niegrodowe]]. W 1773 roku z woli Sejmu starostwo kowelskie otrzymał wojewoda krakowski [[Wacław Piotr Rzewuski]] na własność dziedziczną. Po rozbiorze w [[1795]] w [[zabór rosyjski|zaborze rosyjskim]], był siedziba [[Powiat kowelski|powiatu kowelskiego]] [[Gubernia wołyńska|guberni wołyńskiej]]. Miasto rozwinęło się w 2 poł. XIX wieku ponieważ krzyżowały się w nim dwie linie kolejowe. W latach [[1921]]-[[1939]] ponownie należał do Polski<ref>{{cytuj książkę |nazwisko =[[Tadeusz Romanowski]] | imię = | autor link = | tytuł =Kowel i powiat kowelski | wydawca =drukarnia M. Ajzenberg | miejsce =Kowel | rok =1936 | strony = | isbn = }}</ref>, jako stolica powiatu. W Czerkasach pod Kowlem znajdowała się do 1939 roku polska składnica uzbrojenia. Między wrześniem [[1939]] a czerwcem [[1941]] pod okupacją sowiecką, następnie pod okupacją niemiecką, ponownie zajęty przez [[Armia Czerwona|Armię Czerwoną]] w lipcu [[1944]]. W latach 1939-1946 ukraińska organizacja OUN-[[UPA]] zamordowała w powiecie kowelskim około 3750 Polaków. W latach [[1945]]-[[1991]] w [[Ukraińska Socjalistyczna Republika Radziecka|Ukraińskiej SRR]]. Od [[1991]] należy do Ukrainy. |
Pierwsza wzmianka historyczna z 1 połowy [[XIV wiek|XIV]] wieku. Założony na obszarze [[Ruś Halicko-Wołyńska|Księstwa Halicko-Wołyńskiego]], w [[XIV wiek]]u włączony do [[Wielkie Księstwo Litewskie|Wielkiego Księstwa Litewskiego]], w [[1569]] włączony do Korony. Prawa miejskie miejscowości nadał król Zygmunt I w [[1518]] r. Od rodu Sanguszków miasto nabyła królowa Bona i utworzyła tu [[starostwo niegrodowe]]. W 1773 roku z woli Sejmu starostwo kowelskie otrzymał wojewoda krakowski [[Wacław Piotr Rzewuski]] na własność dziedziczną. Po rozbiorze w [[1795]] w [[zabór rosyjski|zaborze rosyjskim]], był siedziba [[Powiat kowelski|powiatu kowelskiego]] [[Gubernia wołyńska|guberni wołyńskiej]]. Miasto rozwinęło się w 2 poł. XIX wieku ponieważ krzyżowały się w nim dwie linie kolejowe. W latach [[1921]]-[[1939]] ponownie należał do Polski<ref>{{cytuj książkę |nazwisko =[[Tadeusz Romanowski]] | imię = | autor link = | tytuł =Kowel i powiat kowelski | wydawca =drukarnia M. Ajzenberg | miejsce =Kowel | rok =1936 | strony = | isbn = }}</ref>, jako stolica powiatu. W 1924 roku rozpoczęto budowę nowego kościoła pw. Pomnik Krwi i Chwały św. Stanisława Biskupa Męczennika. W Czerkasach pod Kowlem znajdowała się do 1939 roku polska składnica uzbrojenia. Między wrześniem [[1939]] a czerwcem [[1941]] pod okupacją sowiecką, następnie pod okupacją niemiecką, ponownie zajęty przez [[Armia Czerwona|Armię Czerwoną]] w lipcu [[1944]]. W latach 1939-1946 ukraińska organizacja OUN-[[UPA]] zamordowała w powiecie kowelskim około 3750 Polaków. W latach [[1945]]-[[1991]] w [[Ukraińska Socjalistyczna Republika Radziecka|Ukraińskiej SRR]]. Od [[1991]] należy do Ukrainy. |
||
== Demografia == |
== Demografia == |
||
Wersja z 00:07, 18 mar 2011
Szablon:Miasto zagranica infobox
Kowel (ukr. Ковель) – miasto w zachodniej części Ukrainy w obwodzie wołyńskim. Ma 62,9 tys. mieszkańców (2004).
Leży na głównej drodze między Warszawą a Kijowem, około 65 km od polskiej granicy.
Historia
Pierwsza wzmianka historyczna z 1 połowy XIV wieku. Założony na obszarze Księstwa Halicko-Wołyńskiego, w XIV wieku włączony do Wielkiego Księstwa Litewskiego, w 1569 włączony do Korony. Prawa miejskie miejscowości nadał król Zygmunt I w 1518 r. Od rodu Sanguszków miasto nabyła królowa Bona i utworzyła tu starostwo niegrodowe. W 1773 roku z woli Sejmu starostwo kowelskie otrzymał wojewoda krakowski Wacław Piotr Rzewuski na własność dziedziczną. Po rozbiorze w 1795 w zaborze rosyjskim, był siedziba powiatu kowelskiego guberni wołyńskiej. Miasto rozwinęło się w 2 poł. XIX wieku ponieważ krzyżowały się w nim dwie linie kolejowe. W latach 1921-1939 ponownie należał do Polski[1], jako stolica powiatu. W 1924 roku rozpoczęto budowę nowego kościoła pw. Pomnik Krwi i Chwały św. Stanisława Biskupa Męczennika. W Czerkasach pod Kowlem znajdowała się do 1939 roku polska składnica uzbrojenia. Między wrześniem 1939 a czerwcem 1941 pod okupacją sowiecką, następnie pod okupacją niemiecką, ponownie zajęty przez Armię Czerwoną w lipcu 1944. W latach 1939-1946 ukraińska organizacja OUN-UPA zamordowała w powiecie kowelskim około 3750 Polaków. W latach 1945-1991 w Ukraińskiej SRR. Od 1991 należy do Ukrainy.
Demografia
Zobacz też
Osoby urodzone w Kowlu
- Waldemar Babinicz - polski pisarz i pedagog. Prowadził Uniwersytet Ludowy w Rożnicy
- Kazimierz Dejmek - polski reżyser i aktor teatralny, minister kultury i sztuki, poseł na Sejm II kadencji
- Andrzej Dembicz - polski profesor, latynoamerykanista. Twórca i dyrektor Centrum Studiów Latynoamerykańskich
- Michał Friedman - polski pedagog i tłumacz z języka hebrajskiego i jidysz
- Ryszard Horodecki - polski fizyk, zajmujący się fizyką teoretyczną i informatyką kwantową
- Bogusław Lambach - polski operator filmowy. W 1944 fotoreporter Czołówki Filmowej Wojska Polskiego
- Jan Stachniuk - polski publicysta. Ideolog i twórca polskiej nacjonalistycznej grupy "Zadruga" oraz pisma o tym samym tytule
- Michał Waszyński - polski reżyser filmowy, montażysta i scenarzysta
- Zygmunt Wierzyński - polski inżynier geodeta, urzędnik państwowy i działacz polityczny
- Jolanta Zdrzalik (1938-2004) - polska malarka
- ↑ Tadeusz Romanowski: Kowel i powiat kowelski. Kowel: drukarnia M. Ajzenberg, 1936.
Linki zewnętrzne
- Strona miasta Kowel (ukr.)
- Historia Kowla w I i II Rzeczypospolitej i pod zaborami, związki miasta z Polską, wirtualna mapa okolic, historia miast Wołynia - Rzeczpospolita wirtualna
- Radziecka mapa topograficzna 1:100 000
- Kowel, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 516.
