Wikipedysta:Pytek125/brudnopis/Tadeusz Wacław Nowacki: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Aktualna wersja na dzień 17:48, 24 wrz 2022

Tadeusz Wacław Nowacki (ur. 25 listopada 1913 w Łodzi, zm. 26 września 2011) – polski pedagog, twórca pedagogiki pracy w Polsce.

Urodził się w rodzinie robotniczej. W 1927 ukończył Publiczną Szkołę Powszechną w Łodzi, następnie uczył się w Państwowym Gimnazjum im. Stanisława Staszica w Zgierzu i tu uzyskał świadectwo dojrzałości (1933). Studia wyższe odbył na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Studia ukończył w 1937 i uzyskał tytuł magistra filozofii na podstawie rozprawy pt. „Rozwój świadomości społecznej dziecka robotniczego Łodzi”. Publikacja tej pracy odbywa się dwa lata później. Następnie rozpoczął pracę jako asystent prof. dra Zygmunta Karola Mysłakowskiego w Katedrze Pedagogiki Uniwersytetu Jagiellońskiego. W czasie okupacji hitlerowskiej zaangażowany w pracę konspiracyjną i tajne nauczanie. Stopień doktora filozofii w zakresie pedagogiki uzyskał w 1946 na Uniwersytecie Łódzkim na podstawie rozprawy pt. „Samopoczucie dziecka przewlekle chorego”.

W 1946 współorganizował Wyższą Szkołę Pedagogiczną w Łodzi, w której prowadził wykłady z pedagogiki. W 1954 został zatrudniony w Instytucie Pedagogiki w Warszawie. Inicjator, organizator, pierwszy dyrektor Instytutu Kształcenia Zawodowego. W 1957 otrzymał tytuł naukowy docenta, a w 1971 tytuł profesora zwyczajnego nauk humanistycznych. Twórca teorii kształcenia zawodowego. Autor „Podstaw dydaktyki zawodowej” (1971). Od 1962 roku należał do PZPR^[1].

Jego dorobek naukowy liczy około 700 pozycji bibliograficznych, w tym 40 prac autorskich zwartych, ponad 100 pozycji redakcyjnych, ponad 500 studiów i artykułów publikowanych w kraju i za granicą.

Dyrektor Studium Pedagogicznego dla Nauczycieli Szkół Zawodowych w Wyższej Szkole Gospodarstwa Wiejskiego, dziekan Wydziału Agronomii Społecznej w Wyższej Szkole Gospodarstwa Wiejskiego, wicedyrektor Instytutu Pedagogiki, wieloletni przewodniczący Zespołu Problemowego Pedagogiki Pracy Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN. Na emeryturze od 1983.

Doctor honoris causa Akademii Bydgoskiej im. Kazimierza Wielkiego (2004) oraz Narodowego Uniwersytetu Pedagogicznego im. M. P. Dragomanowa w Kijowie (2005). Od 2009 związany z Uniwersytetem Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.

Zmarł 26 września 2011 roku, przeżywszy 98 lat. Msza żałobna odbyła się 5 października w Katedrze Polowej Wojska Polskiego w Warszawie. Został pochowany na Starych Powązkach w Warszawie (kwatera 154c-5-5)^[2].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Odznaka tytułu Zasłużony Nauczyciel PRL

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 5. ISBN 83-223-2073-6.
↑ Cmentarz Stare Powązki: JACEK NOWACKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-18] .

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, str. 915
Prof. zw. dr Tadeusz Wacław Nowacki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2011-10-17] .^{[martwy link]}
Biografia

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Kategoria:Członkowie Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej Kategoria:Doktorzy honoris causa Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa) Kategoria:Odznaczeni odznaką tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL” Kategoria:Polscy doktorzy honoris causa uczelni na Ukrainie Kategoria:Pochowani na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie Kategoria:Polscy pedagodzy Kategoria:Ludzie urodzeni w Łodzi Kategoria:Urodzeni w 1913 Kategoria:Zmarli w 2011 Kategoria:Wykładowcy uczelni w Łodzi

[O-1] Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 5. ISBN 83-223-2073-6.

[2] Cmentarz Stare Powązki: JACEK NOWACKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-18] .

[1]

[2]

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
+{{Inne znaczenia|pedagoga|[[Tadeusz Nowacki|inne osoby o tym nazwisku]]}}
-'''Tadeusz Nowacki''' (ur. [[25 listopada]] [[1913]] r. w [[Łódź|Łodzi]], zm. [[26 września]] [[2011]]), polski pedagog, twórca [[pedagogika pracy|pedagogiki]] pracy w Polsce.
+[[Plik:Tadeusz Wacław Nowacki - grób.jpg|mały|Grób Tadeusza Wacława Nowackiego na Cmentarzu Powązkowskim]]
+'''Tadeusz Wacław Nowacki''' (ur. [[25 listopada]] [[1913]] w [[Łódź|Łodzi]], zm. [[26 września]] [[2011]]) – polski pedagog, twórca [[pedagogika pracy|pedagogiki]] pracy w Polsce.
-Urodził się w rodzinie robotniczej. W [[1927]] ukończył Publiczną Szkołę Powszechną w Łodzi. Dalsza Jego edukacja odbywała się w Zgierzu, w Państwowym Gimnazjum im. [[Stanisław Staszic|Stanisława Staszica]], po ukończeniu którego, w 1933 r. uzyskuje świadectwo dojrzałości. Studia wyższe odbył na Wydziale Filozoficznym [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytetu Jagiellońskiego]]. Na Uniwersytecie Jagiellońskim poznaje wybitnych humanistów: filozofa i pedagoga [[Władysław Heinrich|Władysława Heinricha]], biologa [[Emil Godlewski (1875-1944)|Emila Godlewskiego]], językoznawcę [[Kazimierz Nitsch|Kazimierza Nitscha]] i wielu innych.
+Urodził się w rodzinie robotniczej. W 1927 ukończył Publiczną Szkołę Powszechną w Łodzi, następnie uczył się w Państwowym Gimnazjum im. Stanisława Staszica w [[Zgierz]]u i tu uzyskał świadectwo dojrzałości (1933). Studia wyższe odbył na Wydziale Filozoficznym [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytetu Jagiellońskiego]]. Studia ukończył w 1937 i uzyskał tytuł magistra filozofii na podstawie rozprawy pt. „Rozwój świadomości społecznej dziecka robotniczego Łodzi”. Publikacja tej pracy odbywa się dwa lata później. Następnie rozpoczął pracę jako asystent prof. dra [[Zygmunt Mysłakowski|Zygmunta Karola Mysłakowskiego]] w Katedrze Pedagogiki Uniwersytetu Jagiellońskiego. W czasie okupacji hitlerowskiej zaangażowany w pracę konspiracyjną i tajne nauczanie.
+Stopień doktora filozofii w zakresie pedagogiki uzyskał w 1946 na [[Uniwersytet Łódzki|Uniwersytecie Łódzkim]] na podstawie rozprawy pt. „Samopoczucie dziecka przewlekle chorego”.
-Kończąc studia w [[1937]] r. uzyskał tytuł magistra filozofii na podstawie rozprawy pt. „Rozwój świadomości społecznej dziecka robotniczego Łodzi”. Publikacja tej pracy odbywa się dwa lata później. Następnie rozpoczął pracę jako asystent prof. dra [[Zygmunt Karol Mysłakowski|Zygmunta Karola Mysłakowskiego]] w Katedrze Pedagogiki na Uniwersytecie Jagiellońskim. W trudnych wojennych latach Profesor angażuje się w pracę konspiracyjną i tajne nauczanie.
+W 1946 współorganizował Wyższą Szkołę Pedagogiczną w Łodzi, w której prowadził wykłady z pedagogiki. W 1954 został zatrudniony w Instytucie Pedagogiki w [[Warszawa|Warszawie]]. Inicjator, organizator, pierwszy dyrektor Instytutu Kształcenia Zawodowego. W 1957 otrzymał tytuł naukowy docenta, a w 1971 tytuł profesora zwyczajnego nauk humanistycznych. Twórca teorii kształcenia zawodowego. Autor „Podstaw dydaktyki zawodowej” (1971). Od 1962 roku należał do [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|PZPR]]{{r|O}}.
-Stopień doktora filozofii w zakresie pedagogiki uzyskał w [[1946]] r. na Uniwersytecie Łódzkim na podstawie rozprawy pt. „Samopoczucie dziecka przewlekle chorego”.
-W [[1946]] r. współorganizował Wyższą Szkołę Pedagogiczną w Łodzi, w której prowadził wykłady z pedagogiki. W [[1954]] r. został zatrudniony w Instytucie Pedagogiki w [[Warszawa|Warszawie]].
-Twórca teorii kształcenia zawodowego. Autor „Podstaw dydaktyki zawodowej” (1971).
-Inicjator, organizator, pierwszy dyrektor Instytutu Kształcenia Zawodowego.
-W [[1957]] r. otrzymał tytuł naukowy docenta, a w [[1971]] r. tytuł profesora zwyczajnego nauk
-humanistycznych.
 Jego dorobek naukowy liczy około 700 pozycji bibliograficznych, w tym 40 prac autorskich zwartych, ponad 100 pozycji redakcyjnych, ponad 500 studiów i artykułów publikowanych w kraju i za granicą.
-Dyrektor Studium Pedagogicznego dla Nauczycieli Szkół Zawodowych w Wyższej Szkole Gospodarstwa Wiejskiego, Dziekan Wydziału Agronomii Społecznej w Wyższej Szkole Gospodarstwa Wiejskiego, Wicedyrektor Instytutu Pedagogiki. Wieloletni Przewodniczący Zespołu Problemowego Pedagogiki Pracy Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN. Doktor Honoris Causa Akademii Bydgoskiej im. Kazimierza Wielkiego ([[2004]]) oraz Narodowego Uniwersytetu Pedagogicznego im. M. P. Dragomanowa w Kijowie ([[2005]]).
+Dyrektor Studium Pedagogicznego dla Nauczycieli Szkół Zawodowych w Wyższej Szkole Gospodarstwa Wiejskiego, dziekan Wydziału Agronomii Społecznej w Wyższej Szkole Gospodarstwa Wiejskiego, wicedyrektor Instytutu Pedagogiki, wieloletni przewodniczący Zespołu Problemowego Pedagogiki Pracy Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN. Na emeryturze od 1983.
+[[Doctor honoris causa]] [[Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy|Akademii Bydgoskiej im. Kazimierza Wielkiego]] (2004) oraz Narodowego Uniwersytetu Pedagogicznego im. M. P. Dragomanowa w Kijowie (2005). Od 2009 związany z Uniwersytetem Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.
-Z Uniwersytetem Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie związany od 2009 r.
+Zmarł 26 września 2011 roku, przeżywszy 98 lat. Msza żałobna odbyła się 5 października w Katedrze Polowej Wojska Polskiego w Warszawie. Został pochowany na [[Cmentarz Powązkowski w Warszawie|Starych Powązkach w Warszawie]] (kwatera 154c-5-5)<ref>{{Cmentarze Warszawa|id=48546|cmentarz=Cmentarz Stare Powązki|osoba=JACEK NOWACKI|data dostępu=2019-12-18}}</ref>.
+== Odznaczenia ==
-Zmarł [[26 września]] [[2011]], przeżywszy 98 lat. Msza Żałobna odbyła się 5 października w Katedrze Polowej Wojska Polskiego w Warszawie. Został pochowany na [[Cmentarz Powązkowski w Warszawie|Starych Powązkach]] w [[Warszawa|Warszawie]].
+* Krzyż Komandorski [[Order Odrodzenia Polski|Orderu Odrodzenia Polski]]
+* Odznaka tytułu [[Zasłużony Nauczyciel PRL]]
-==Źródła==
+== Przypisy ==
+{{Przypisy|
-#"Encyklopedia Popularna PWN"
+<ref name=O>{{Cytuj książkę | tytuł = Kto jest kim w Polsce 1984 | wydanie = 1 | rok = 1984 | miejsce = Warszawa | wydawca = Wydawnictwo Interpress | isbn = 8322320736 | strony = 5}}</ref>
-#[http://www.katedrapolowa.pl/kalendarium.php?id=1258 Biografia]
+}}
+== Bibliografia ==
+* ''Kto jest kim w Polsce 1989'', Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, str. 915
+* {{ludzie nauki|7167|osoba=prof. zw. dr Tadeusz Wacław Nowacki|data dostępu=2011-10-17}}
+* [http://www.katedrapolowa.pl/kalendarium.php?id=1258 Biografia]
 == Linki zewnętrzne ==
+* [http://www.pip.gov.pl/html/pl/konkursy/08_krah/01080004.htm Portret]
-*{{ludzie nauki|7167}}
+* [http://nekrologi.wyborcza.pl/0,11,,122360,Tadeusz-Wac%C5%82aw-Nowacki-nekrolog.html Nekrolog]
-*[http://www.pip.gov.pl/html/pl/konkursy/08_krah/01080004.htm Portret]
+* [http://www.ukw.edu.pl/strona/doktorat_honoris_causa/honoris_causa_ukw/7294/tadeusz_nowacki Doktorat honoris causa w Bydgoszczy]
-*[http://nekrologi.wyborcza.pl/0,11,,122360,Tadeusz-Wac%C5%82aw-Nowacki-nekrolog.html Nekrolog]
-*[http://www.ukw.edu.pl/strona/doktorat_honoris_causa/honoris_causa_ukw/7294/tadeusz_nowacki Doktorat honoris causa w Bydgoszczy]
+{{Kontrola autorytatywna}}
-{{DEFAULTSORT:Nowacki, Tadeusz Wacław }}
+{{SORTUJ:Nowacki, Tadeusz Wacław}}
-[[Kategoria:Doktorzy honoris causa]]
-[[Kategoria:Pochowani na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie]]
+[[:Kategoria:Członkowie Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej]]
+[[:Kategoria:Doktorzy honoris causa Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy]]
-[[Kategoria:Polscy pedagodzy]]
+[[:Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)]]
-[[Kategoria:Ludzie związani z Łodzią]]
+[[:Kategoria:Odznaczeni odznaką tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL”]]
-[[Kategoria:Ludzie związani z Warszawą]]
-[[Kategoria:Urodzeni w 1913]]
+[[:Kategoria:Polscy doktorzy honoris causa uczelni na Ukrainie]]
-[[Kategoria:Zmarli w 2011]]
+[[:Kategoria:Pochowani na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie]]
+[[:Kategoria:Polscy pedagodzy]]
+[[:Kategoria:Ludzie urodzeni w Łodzi]]
+[[:Kategoria:Urodzeni w 1913]]
+[[:Kategoria:Zmarli w 2011]]
+[[:Kategoria:Wykładowcy uczelni w Łodzi]]