Mikołaj Władysław Judycki: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana]

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Wersja z 17:35, 26 mar 2013

Mikołaj Judycki herbu Radwan odm. (zm. 1670) – polski generał, kawaler maltański^[1], kasztelan nowogródzki od 1660, regimentarz wojsk litewskich.

Był dworzaninem króla Zygmunta III Wazy. W latach 1627-1629 był w czasie wojny ze Szwecją starszym nad armatą (generałem artylerii), biorąc udział w Bitwie pod Górznem. W 1636 został skarbnikiem, a w 1640 stolnikiem rzeczyckim. W tym też roku wyjechał na studia do Padwy. Przebywał na dworze papieża Urbana VIII w Rzymie. Tam też wstąpił do Zakonu Kawalerów Maltańskich. W ich szeregach walczył z Turkami w Algierze, Tunezji i na Krecie.

Po powrocie do kraju wziął udział w tłumieniu powstania Chmielnickiego. 11 kwietnia 1654 oficjalnie mianowany przez króla Jana Kazimierza generałem artylerii i wojsk cudzoziemskiego autoramentu. Otrzymał wówczas starostwo skirstymońskie. W tym też roku wziął udział pod dowództwem hetmana wielkiego litewskiego Janusza Radziwiłła w wojnie polsko rosyjskiej 1654-1667^[2].

W początkach sierpnia Radziwiłł, mianował go tymczasowym dowódcą swoich wojsk w sile 5 000 kawalerii, które obozowały 5 km od Wilna. Po zdobyciu Wilna przez Rosjan Judycki wycofał się na Żmudź. Tam został aresztowany przez stronników Radziwiłła za odmowę poparcia układu kiejdańskiego. Przekazany przez Radziwiłła Szwedom, uciekł z niewoli w 1656. W 1658 w imieniu wojsk litewskich prowadził pertraktacje z Bogusławem Radziwiłłem odnośnie przekazania wojsku dóbr odebranych Januszowi. 8 lutego 1660 jego oddział w sile 4 000 ludzi został przez Rosjan rozbity w bitwie pod Miadziołem. Od 23 marca do 28 czerwca dowodził bohaterską obroną Lachowicz. W czasie kampanii ukraińskiej brał udział w bitwach pod Połonką i nad Basią. 26 października został komendantem prawego skrzydła wojsk litewskich. W marcu 1661 obległ Dzisnę, a następnie z 20 chorągwiami jazdy ruszył w pościg za wycofującymi się wojskami rosyjskimi Iwana Andrzejewicza Chowańskiego i ścigał je aż pod Psków. 29 marca poddała mu się załoga Dzisny. 4 listopada wspólnie z wojskami koronnymi pobił Rosjan w bitwie pod Kuszlikami. 9 kwietnia przeszedł do działań zaczepnych i nagłym uderzeniem zdobył Siebież. Na przełomie 1663 i 1664 uderzył na ziemie rosyjskie, pustosząc okolice Rosławia i Brańska.

↑ A. Boniecki, Herbarz Polski, T.9, str.97
↑ Малов А.В. Русско-польская война 1654-1667 гг. Москва, Цейхгауз, 2006. ISBN 5-94038-111-1

[1] A. Boniecki, Herbarz Polski, T.9, str.97

[2] Малов А.В. Русско-польская война 1654-1667 гг. Москва, Цейхгауз, 2006. ISBN 5-94038-111-1

[1]

[2]

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
-{{Źródła|data=2011-01  }}
 '''Mikołaj Judycki''' herbu [[Judycki|Radwan odm.]]  (zm. [[1670]]) – [[Polscy generałowie|polski generał]], [[Suwerenny Rycerski Zakon Szpitalników św. Jana z Jerozolimy z Rodos i z Malty|kawaler maltański]]<ref>A. Boniecki, Herbarz Polski, T.9, str.97</ref>, [[kasztelan]] [[Nowogródek|nowogródzki]] od [[1660]], [[regimentarz]] wojsk litewskich.
-Był dworzaninem [[Władcy Polski|króla]] [[Zygmunt III Waza|Zygmunta III Wazy]]. W latach [[1627]]-[[1629]] był w czasie wojny ze [[Szwecja|Szwecją]] starszym nad armatą ([[Generał artylerii|generałem artylerii]]). W [[1636]] został [[skarbnik]]iem, a w [[1640]] [[stolnik]]iem [[Rzeczyca|rzeczyckim]]. W tym też roku wyjechał na studia do [[Padwa|Padwy]]. Przebywał na dworze [[papież]]a [[Urban VIII|Urbana VIII]] w [[Rzym]]ie. Tam też wstąpił do Zakonu Kawalerów Maltańskich. W ich szeregach walczył z [[Turcja|Turkami]] w [[Algier]]ze, [[Tunezja|Tunezji]] i na [[Kreta|Krecie]].
+Był dworzaninem [[Władcy Polski|króla]] [[Zygmunt III Waza|Zygmunta III Wazy]]. W latach [[1627]]-[[1629]] był w czasie wojny ze [[Szwecja|Szwecją]] starszym nad armatą ([[Generał artylerii|generałem artylerii]]), biorąc udział w [[Bitwa pod Górznem|Bitwie pod Górznem]]. W [[1636]] został [[skarbnik]]iem, a w [[1640]] [[stolnik]]iem [[Rzeczyca|rzeczyckim]]. W tym też roku wyjechał na studia do [[Padwa|Padwy]]. Przebywał na dworze [[papież]]a [[Urban VIII|Urbana VIII]] w [[Rzym]]ie. Tam też wstąpił do Zakonu Kawalerów Maltańskich. W ich szeregach walczył z [[Turcja|Turkami]] w [[Algier]]ze, [[Tunezja|Tunezji]] i na [[Kreta|Krecie]].
 Po powrocie do kraju wziął udział w tłumieniu [[powstanie Chmielnickiego|powstania Chmielnickiego]]. [[11 kwietnia]] [[1654]] oficjalnie mianowany przez króla [[Jan II Kazimierz|Jana Kazimierza]] generałem artylerii i wojsk [[Wojska autoramentu cudzoziemskiego|cudzoziemskiego autoramentu]]. Otrzymał wówczas [[starostwo]] [[Christmemel|skirstymońskie]]. W tym też roku wziął udział pod dowództwem [[hetman wielki litewski|hetmana wielkiego litewskiego]] [[Janusz Radziwiłł (hetman wielki litewski)|Janusza Radziwiłła]] w [[wojna polsko-rosyjska 1654-1667|wojnie polsko rosyjskiej 1654-1667]]<ref>Малов А.В. Русско-польская война 1654-1667 гг. Москва, Цейхгауз, 2006. ISBN 5-94038-111-1</ref>.