Mielnik (województwo podlaskie): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Robot wspomógł poprawę ujednoznacznienia Gmina Mielnik – zmieniono link(i) do Mielnik (gmina); zmiany kosmetyczne |
→Historia: drobne merytoryczne, Mongołowie nie dotarli w 1241 roku na Podlasie |
||
Linia 39: | Linia 39: | ||
* 1044-1046 – od piastowskiego księcia [[Kazimierz I Odnowiciel|Kazimierza Odnowiciela]] okolice przejmuje książę kijowski [[Jarosław I Mądry|Jarosław Mądry]] w zamian za pomoc w stłumieniu buntu wojewody mazowieckiego [[Miecław]]a<ref name=autonazwa1>Katalog Zabytków Sztuki w Polsce "Siemiatycze, Drohiczyn i okolice", Warszawa 1996, s.34</ref> |
* 1044-1046 – od piastowskiego księcia [[Kazimierz I Odnowiciel|Kazimierza Odnowiciela]] okolice przejmuje książę kijowski [[Jarosław I Mądry|Jarosław Mądry]] w zamian za pomoc w stłumieniu buntu wojewody mazowieckiego [[Miecław]]a<ref name=autonazwa1>Katalog Zabytków Sztuki w Polsce "Siemiatycze, Drohiczyn i okolice", Warszawa 1996, s.34</ref> |
||
* 1240 – wzmianka o przejściu przez Mielnik polsko-ruskiej wyprawy na [[Jaćwież]]. |
* 1240 – wzmianka o przejściu przez Mielnik polsko-ruskiej wyprawy na [[Jaćwież]]. |
||
* 1241 – prawdopodobnie osadę niszczą [[Mongołowie]], którymi dowodzi [[Batu-chan]]. |
|||
* 1260 – książę halicki [[Wasylko Romanowicz]] modli się w cerkwi pw. Bogarodzicy przed wyprawą na [[Jaćwież]]. |
* 1260 – książę halicki [[Wasylko Romanowicz]] modli się w cerkwi pw. Bogarodzicy przed wyprawą na [[Jaćwież]]. |
||
* 1323-1324 – opanowanie ziemi drohickiej przez litewskiego księcia [[Giedymin]]a. |
* 1323-1324 – opanowanie ziemi drohickiej przez litewskiego księcia [[Giedymin]]a. |
||
* 1350 – okolice zostały zdobyte przez litewskiego księcia [[Kiejstut (wielki książę litewski)|Kiejstuta]]<ref name=autonazwa1 /> |
* 1350 – okolice zostały zdobyte przez litewskiego księcia [[Kiejstut (wielki książę litewski)|Kiejstuta]]<ref name=autonazwa1 /> |
||
* 1366 – wzmiankowany jako gród litewski |
* 1366 – w umowie Kazimierza Wielkiego z Olgierdem, wzmiankowany jako gród litewski pod zarządem [[Kiejstut]]a |
||
* 1378 – Kronikarz [[Wigand z Marburga]] opisał próbę oblężenia grodu przez krzyżackiego komtura [[Bałga|Bałgi]] Teodoryka Elnera wracającego z wyprawy na [[Kamieniec (Białoruś)|Kamieniec Litewski]]. |
* 1378 – Kronikarz [[Wigand z Marburga]] opisał próbę oblężenia grodu przez krzyżackiego komtura [[Bałga|Bałgi]] Teodoryka Elnera wracającego z wyprawy na [[Kamieniec (Białoruś)|Kamieniec Litewski]]. |
||
* 1379 – wzmiankowany jako gród litewski |
* 1379 – wzmiankowany jako gród litewski |
Wersja z 16:29, 25 cze 2013
{{{rodzaj miejscowości}}} | |
Widok na Bug z Góry Zamkowej | |
Państwo | podlaskie |
---|---|
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności |
980 |
Strefa numeracyjna |
(+48) 85 |
Kod pocztowy |
17-307 |
Tablice rejestracyjne |
BSI |
SIMC | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie Polski Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark} | |
Strona internetowa |
Mielnik – wieś w Polsce położona na Wysoczyźnie Drohiczyńskiej, w województwie podlaskim, w powiecie siemiatyckim, w gminie Mielnik. Miejscowość leży nad Bugiem.
W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie białostockim. Był miastem królewskim Korony Królestwa Polskiego[1].
Miejscowość jest siedzibą gminy Mielnik.
Historia
- 1018-1022 – południowy brzeg rzeki Bug w rejonie osady opanowuje Bolesław Chrobry.
- 1044-1046 – od piastowskiego księcia Kazimierza Odnowiciela okolice przejmuje książę kijowski Jarosław Mądry w zamian za pomoc w stłumieniu buntu wojewody mazowieckiego Miecława[2]
- 1240 – wzmianka o przejściu przez Mielnik polsko-ruskiej wyprawy na Jaćwież.
- 1260 – książę halicki Wasylko Romanowicz modli się w cerkwi pw. Bogarodzicy przed wyprawą na Jaćwież.
- 1323-1324 – opanowanie ziemi drohickiej przez litewskiego księcia Giedymina.
- 1350 – okolice zostały zdobyte przez litewskiego księcia Kiejstuta[2]
- 1366 – w umowie Kazimierza Wielkiego z Olgierdem, wzmiankowany jako gród litewski pod zarządem Kiejstuta
- 1378 – Kronikarz Wigand z Marburga opisał próbę oblężenia grodu przez krzyżackiego komtura Bałgi Teodoryka Elnera wracającego z wyprawy na Kamieniec Litewski.
- 1379 – wzmiankowany jako gród litewski
- 1382 – książę mazowiecki Janusz I Starszy wykorzystuje wojnę domową na Litwie między Kiejstutem i Jagiełłą i zajmuje gród[2]
- 1383 – gród zajmuje Władysław Jagiełło.
- 1391 – Władysław Jagiełło nadał zamek księciu mazowieckiemu Januszowi I Starszemu.
- ok. 1408 – przejęcie grodu przez litewskiego księcia Witolda
- 1420 – książę litewski Witold funduje kościół katolicki pod wezwaniami Bożego Ciała, Wniebowzięcia NMP, św. Mikołaja i Wszystkich Świętych. Kościół znajdował się na zamku dolnym i posiadał jedną nawę.
- 1430-1444 – Mielnik w rękach księcia mazowieckiego Bolesława IV warszawskiego[2]
- 1439 – plebanem mielnickim był ks. Maciej z Turny
- 1440, 22 września – nadanie miejskiego prawa chełmińskiego przez księcia czerskiego i warszawskiego Bolesława IV. W akcie tym król zezwolił miastu na posiadanie łaźni i postrzygalni.
- 1444 – gród kupuje od księcia Bolesława IV warszawskiego król Kazimierz IV Jagiellończyk
- 1484 – plebanem mielnickim był ksiądz Jan
- 1501
- 1 października – Aleksander Jagiellończyk ustanowił w Mielniku dziedziczne wójtostwo, mianując na ten urząd Mikołaja Rychlika, który otrzymał dwór w Osłowie, młyn nad Mętną, jatkę i karczmy.
- 23 października – Aleksander Jagiellończyk i dygnitarze litewscy zatwierdzili akt Unii mielnickiej łączący Polskę i Litwę w jedno państwo poprzez osobę tego samego władcy wybranego na wspólnej elekcji.
- 27 października – zmiana prawa miejskiego na prawo magdeburskie przez króla Kazimierza Jagiellończyka. Przywilej zezwalał na targ w sobotę i trzy jarmarki roczne, w dniach 2 czerwca, 1 listopada i 8 września.
- 1506 – Zygmunt I Stary na zamku oczekuje na polską koronę.
- 1513
- przez miesiąc na zamku mieszka król Zygmunt I Stary.
- król nakazuje budowę w mieście katolickiego kościoła filialnego Narodzenia Najświętszej Maryi Panny
- 1520 – stolica powiatu
- 1545 – na zamku więzieni są kniaziowie moskiewscy: Fiedor Owczyna, Jendriej Palecki, Michałko Oboleński.
- 1545 – drewniany skrzyniowy most przez rzekę Bug zostaje przekazany w opiekę po połowie mieszczanom Mielnika i Łosic
- lata 40. XVI w. – starosta mielnicki Nikodem Janowicz Świejko z Ciechanowca herbu Dąbrowa (herb szlachecki) (1537-1549) rozbudowuje zamek
- 1551 – częściowe rozebrano na zamku baszty i gotycką wieżę królewską, wznosząc na jej miejscu nowy renesansowy budynek dla króla. Wzmianka o moście przez Bug w pobliżu zamku.
- 1554 – po zniszczeniu mostu w Mielniku, król zezwolił Stanisławowi Tęczyńskiemu wybudować most przez Bug w Turnej co doprowadziło do omijania odbudowanego później mostu w Mielniku i upadku gospodarczego Mielnika[3].
- 1566 – stolica ziemi mielnickiej
- 1569 – inkorporacja do Korony Polskiej
- 1580 – miasto liczy około 1500 mieszkańców
- 1618 – ks. Stanisław Udrzycki konsekruje odbudowany kościół pw. Bożego Ciała
- 1656, marzec – wojska Bogusława Radziwiłła zajmują miasto, odzyskane wkrótce przez wojska królewskie
- 1657, 20-25 maja – idący od Brześcia Szwedzi Gustawa Stenbocka i Węgrzy Jerzego Rakoczego palą miasto, zamek i kościół, który po odbudowie nosi nowe wezwanie Świętej Trójcy. Budowa nowego mostu w pobliżu Siemiatycz doprowadza do gospodarczego upadku miasto.W wyniku najazdów Szwedzkich, Siedmiogrodzkich i moskiewskich liczba ludności miasta spada o 68%, zabudowa została spalona doszczętnie. Liczba ludności wynosi około 450 osób.
- ok. 1710 – budowa drewnianego kościoła pw. św. Rocha
- 1776 – budowa drewnianego kościoła unickiego (obecnie użytkowanego przez prawosławnych jako cerkiew Matki Bożej Opiekuńczej)
- 1795 – miasto w zaborze pruskim
- 1807 – Napoleon Bonaparte po zwycięstwie nad Prusami oddaje miasto wraz z całym okręgiem zaborcy rosyjskiemu
- 1825 – budowa murowanej cerkwi pod wezwaniem Matki Boskiej Przeczystej
- 1829 – zniszczenie katolickiego kościoła św. Rocha
- 1863 – rosyjscy zaborcy buduję kaplicę św. Aleksandra Newskiego na cześć zdławienia Powstania styczniowego
- 1871 – rosyjscy zaborcy po powstaniu styczniowym zamieniają gotycki kościół Świętej Trójcy na cerkiew
- 1915 – pożar kościoła Świętej Trójcy
- 1919 – powrót po zaborach w granice Polski
- 1920 – zakończenie budowy katolickiego kościoła parafialnego pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego na miejscu kościoła św. Rocha
- 1931 – zniszczenie kaplicy prawosławnej św. Aleksandra Newskiego
- 1934 – utrata praw miejskich
- 1939-1941 – okupacja radziecka, wysiedlenie ludności na wschód
- 1940 – zamienienie kościoła Przemienienia Pańskiego na stołówkę dla Rosjan i zniszczenie wyposażenia
- 1941 – 1944 – okupacja niemiecka
- 1953 – utworzenie Mielnickich Zakładów Terenowych Przemysłu Materiałów Budowlanych
- 1966 – oddana została do użytku szkoła, tzw. tysiąclatka
Zabytki
- Góra Zamkowa nad rzeką Bug, na której w średniowieczu zbudowano murowany zamek królewski, spalony w 1656 podczas potopu szwedzkiego. Miejsce zawarcia Unii mielnickiej z Litwinami; nr rej. 23/A, Dec. Nr Kl.X-1/3/205/1966 z 07.03.1966 r., nr rej. 23/A, Dec. 535-1/6/81 z 06.10.1981 r.
- Ruiny katolickiego kościoła parafialnego Świętej Trójcy (pierwotny gotycki kościół pod wezwaniem Bożego Ciała, N.P.Marii i św. Mikołaja) wzniesiony przed 1420 na terenie zamku dolnego. Zbudowany został w stylu późnogotyckim przez księcia Witolda. orientowany na planie prostokąta. W XVI w. rozbudowany. Spalony w czasie wojen szwedzkich. Odbudowany w XVIII w., gdy zmieniono wezwanie. W 1866 zamknęli go zaborcy. W 1871 przerobiono budynek na cerkiew prawosławną Świętego Ducha. Spalony w 1915. W 1929 powstał komitet chcący odbudować kościół (prac nie podjęto). Ruiny rozebrali Rosjanie w 1940, nr rej. 83 (89) z 24.01.1957.
- Kościół parafialny Parafii Przemienienia Pańskiego z lat 1912-1920 w miejscu dawnego gotyckiego kościoła filialnego pod wezwaniem św. Rocha istniejącego w tym miejscu w latach 1513-1829. orientowany, neobarokowy. W ołtarzu obraz z XVIII w., krucyfiks z wieku XVII, monstrancje barokowe z XVIII w. Ul.Brzeska; nr rej.: A-32 z 26.09.2002 r.
- Prawosławna cerkiew parafialna Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy (ul. Brzeska 93) z 1825, murowana, w stylu klasycystycznym (do 1839 należała do unitów). Poprzednio w tym miejscu stała cerkiew drewniana z 1551, niszczona przez pożary w 1614 i 1656; nr rej.: 598 z 17.04.1985.
- Prawosławna kaplica cmentarna Opieki Matki Boskiej wzniesiona w 1776. Rozbudowana w 1985 poprzez dodanie niskiej wieżyczki-dzwonnicy. Orientowana. Drewniana, na planie prostokąta, nr rej.: 599 z 26.08.1985.
- Synagoga żydowska z poł. XIX w. Murowana z cegły na rzucie prostokąta, otynkowana z babińcem. Pl. Kościuszki 1; nr rej.: 829 z 27.05.1997.
- Plebania przy ul. Brzeskiej 69 z poł. XIX w., przebudowana w XX w. Murowana z cegły tynkowana, z gankiem, dach przekształcony; nr rej. 301 z 25.11.1966.
- układ przestrzenny z XV-XVI wieku, nr rej.: 477 z 17.12.1979.
-
Ruiny gotyckiego kościoła Świętej Trójcy -
Kościół Świętej Trójcy przed zniszczeniem
-
Kościół Przemienienia Pańskiego
-
Synagoga
Przyroda
Mielnik położony jest w Dolinie Bugu w obszarze chronionym krajobrazowo, w którym na tym odcinku w 1994 utworzono Nadbużański Park Krajobrazowy o powierzchni prawie 140 tys. ha. Teren na którym leży Mielnik, ma charakter falisto-pagórkowatej równiny, urozmaiconej wzgórzami moren czołowych, z których najwyższe to Góra Uszeście (rezerwat przyrody) o wysokości 204 m n.p.m. Mielnik znajduje się w mazowiecko-podlaskim regionie klimatycznym, gdzie przeważają wpływy klimatu kontynentalnego. Amplitudy temperatur są większe od przeciętnych, a klimat charakteryzuje się dość długim, wcześnie zaczynającym się latem oraz dłuższą niż przeciętnie zimą z niskimi temperaturami. Podczas kwietniowych i majowych nocy temperatura może spadać nawet do -7 C.
Gospodarka
W Mielniku działają Mielnickie Zakłady Kredowe, które posiadają jedyną w Polsce czynną odkrywkową kopalnię kredy.
Kultura i Sport
Każdego roku na początku lipca organizowane są „Dni Mielnika”, a w amfiteatrze „Topolina” na początku sierpnia odbywają się „Ogólnopolskie Prezentacje Kultury Mniejszości Narodowych – Muzyczne Dialogi nad Bugiem” , na którym prezentowane są folklor, muzyka i pieśni różnych narodów. W końcu czerwca odbywają się w Mielniku „Ogólnopolskie Zawody Wędkarskie o Puchar Przewodniczącego NSZZ „Solidarność”. W mielniku działa IV ligowa drużyna MKS „Mielnik”.
Przez miejscowość przebiega Szlak bunkrów[4]. Przy wjeździe do wsi od strony Osłowa znajduje się pomnikowa 120-letnia sosna zwyczajna.
- ↑ Magazin für die neue Historie und Geographie Angelegt, t. XVI, Halle, 1782, s. 13.
- ↑ a b c d Katalog Zabytków Sztuki w Polsce "Siemiatycze, Drohiczyn i okolice", Warszawa 1996, s.34
- ↑ Dorota Michaluk, Ziemia mielnicka województwa podlaskiego w XVI-XVII wieku, Toruń 2002, s.148
- ↑ Szlaki wędrowne. Urząd Gminy Mielnik. [dostęp 2012-09-04].
Zobacz też
Linki zewnętrzne
- Strona Gminy Mielnik
- Gminna Biblioteka Publiczna w Mielniku
- Gminny Ośrodek Kultury Sportu i Rekreacji
- Biuletyn Informacji Publicznej Urzędu Gminy Mielnik
- Mielnik, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 346 .