Adam Kisiel: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Linia 51: Linia 51:
'''Adam z Brusiłowa Swiętołdycz-Swiatołd Kisiel''', [[łac.]] ''Adamo de Brusilow Sventoldicio Kisiel'', [[ukr.]] ''Адам з Брусилова Свентольдич Кисіль'' herbu [[Kisiel (herb szlachecki)|Kisiel]] (ur. [[1600]] w [[Niskienicze|Niskieniczach]], zm. [[1653]] tamże), właściciel [[Kisielin]]a (daw. ''Kisielgrodu''), [[Huszcza|Huszczy]], i [[Brusiłów|Brusiłowa]]; kasztelan czernichowski w latach 1639-1642, kasztelan kijowski w latach 1642-1653, [[wojewodowie bracławscy|wojewoda bracławski]] w latach [[1648]] - [[1649]], [[wojewodowie kijowscy|wojewoda kijowski]] od [[1649]]. Odegrał pewną rolę podczas [[powstania kozackie|powstań kozackich]] jako przedstawiciel obozu ugodowego. Ostatni prawosławny senator [[I Rzeczpospolita|I Rzeczypospolitej]].
'''Adam z Brusiłowa Swiętołdycz-Swiatołd Kisiel''', [[łac.]] ''Adamo de Brusilow Sventoldicio Kisiel'', [[ukr.]] ''Адам з Брусилова Свентольдич Кисіль'' herbu [[Kisiel (herb szlachecki)|Kisiel]] (ur. [[1600]] w [[Niskienicze|Niskieniczach]], zm. [[1653]] tamże), właściciel [[Kisielin]]a (daw. ''Kisielgrodu''), [[Huszcza|Huszczy]], i [[Brusiłów|Brusiłowa]]; kasztelan czernichowski w latach 1639-1642, kasztelan kijowski w latach 1642-1653, [[wojewodowie bracławscy|wojewoda bracławski]] w latach [[1648]] - [[1649]], [[wojewodowie kijowscy|wojewoda kijowski]] od [[1649]]. Odegrał pewną rolę podczas [[powstania kozackie|powstań kozackich]] jako przedstawiciel obozu ugodowego. Ostatni prawosławny senator [[I Rzeczpospolita|I Rzeczypospolitej]].


Jeszcze jako [[starosta]] nossowski wziął udział w [[Wojna smoleńska|wojnie smoleńskiej]]. W grudniu [[1632]] roku obok kasztelana kamienieckiego Kazimierza Piaseczyńskiego oraz księcia [[Jeremi Wiśniowiecki|Jaremy Wiśniowieckiego]] dowodził oddziałem jazdy i Kozaków zaporoskich, walczącym w starciu zakończonym jednym z pierwszych polskich zwycięstw, rozbijając moskiewski podjazd. W lutym zagon Kisiela, Piaseczyńskiego i Wiśniowieckiego działał w okolicach [[Putywl]]a; podczas drugiego najazdu w maju 1633 Wiśniowiecki, Piaseczyński i Kisiel [[oblężenie Putywla|oblegali Putywl]], po czym po odstąpieniu zniechęconych Kozaków, [[19 czerwca]] polscy dowódcy ruszyli w głąb terytorium przeciwnika, pustosząc m. in. okolice [[Kursk]]a i [[Briańsk]]a i odcinając posiłki od głównej armii [[Michaił Szein|Szeina]].
W młodości studiował na Akademii w Zamościu. W armii koronnej od 1617 roku. Jeszcze jako [[starosta]] nossowski wziął udział w latach 1632-1634 w [[Wojna smoleńska|wojnie smoleńskiej]]. W grudniu [[1632]] roku obok kasztelana kamienieckiego Kazimierza Piaseczyńskiego oraz księcia [[Jeremi Wiśniowiecki|Jaremy Wiśniowieckiego]] dowodził oddziałem jazdy i Kozaków zaporoskich, walczącym w starciu zakończonym jednym z pierwszych polskich zwycięstw, rozbijając moskiewski podjazd. W lutym zagon Kisiela, Piaseczyńskiego i Wiśniowieckiego działał w okolicach [[Putywl]]a; podczas drugiego najazdu w maju 1633 Wiśniowiecki, Piaseczyński i Kisiel [[oblężenie Putywla|oblegali Putywl]], po czym po odstąpieniu zniechęconych Kozaków, [[19 czerwca]] polscy dowódcy ruszyli w głąb terytorium przeciwnika, pustosząc m. in. okolice [[Kursk]]a i [[Briańsk]]a i odcinając posiłki od głównej armii [[Michaił Szein|Szeina]].


W czasie powstania [[Kozacy|Kozaków]] w [[1637]], na czele których stanął [[Paweł Pawluk]], Adam Kisiel prowadził pertraktacje ze zbuntowanymi, odciągając wielu od wzięcia udziału w [[Powstanie|insurekcji]]. Po zdławieniu powstania Kisiel udał się do [[Trechtymirów|Trechtymirowa]] i rozpoczął [[rejestr kozacki|rejestr]] 5000 Kozaków wg nowego systemu: przysięga na posłuszeństwo królowi i Rzeczypospolitej, posłuszeństwo starszyźnie, zaniechanie wypraw na terytorium tureckie i spalenie czółen.
W czasie powstania [[Kozacy|Kozaków]] w [[1637]], na czele których stanął [[Paweł Pawluk]], Adam Kisiel prowadził pertraktacje ze zbuntowanymi, odciągając wielu od wzięcia udziału w [[Powstanie|insurekcji]]. Po zdławieniu powstania Kisiel udał się do [[Trechtymirów|Trechtymirowa]] i rozpoczął [[rejestr kozacki|rejestr]] 5000 Kozaków wg nowego systemu: przysięga na posłuszeństwo królowi i Rzeczypospolitej, posłuszeństwo starszyźnie, zaniechanie wypraw na terytorium tureckie i spalenie czółen.

Wersja z 12:31, 27 cze 2013

Adam z Brusiłowa Swiatołd Kisiel
Magnifico Dn. Adamo de Brusilow Sventoldicio Kisiel Domino et haeredi in Huszcza Gnoino et Kisielgrod Palatino Braclarierisi, Capilaneo Noszoviae, Kioviensis, et demum Palatinus Kioviensis etc. cet.
(1600-1653)
Wojewoda kijowski
wojewoda bracławski od 1648 do 1649
poprzednik Dominik Aleksander Kazanowski
następca Władysław Myszkowski
urodzony 1600, w Kisielinie ?
zmarły 1653, Niskienicze
wybrany wojewodą 1646
pochowany
Ojciec
Matka

Adam z Brusiłowa Swiętołdycz-Swiatołd Kisiel, łac. Adamo de Brusilow Sventoldicio Kisiel, ukr. Адам з Брусилова Свентольдич Кисіль herbu Kisiel (ur. 1600 w Niskieniczach, zm. 1653 tamże), właściciel Kisielina (daw. Kisielgrodu), Huszczy, i Brusiłowa; kasztelan czernichowski w latach 1639-1642, kasztelan kijowski w latach 1642-1653, wojewoda bracławski w latach 1648 - 1649, wojewoda kijowski od 1649. Odegrał pewną rolę podczas powstań kozackich jako przedstawiciel obozu ugodowego. Ostatni prawosławny senator I Rzeczypospolitej.

W młodości studiował na Akademii w Zamościu. W armii koronnej od 1617 roku. Jeszcze jako starosta nossowski wziął udział w latach 1632-1634 w wojnie smoleńskiej. W grudniu 1632 roku obok kasztelana kamienieckiego Kazimierza Piaseczyńskiego oraz księcia Jaremy Wiśniowieckiego dowodził oddziałem jazdy i Kozaków zaporoskich, walczącym w starciu zakończonym jednym z pierwszych polskich zwycięstw, rozbijając moskiewski podjazd. W lutym zagon Kisiela, Piaseczyńskiego i Wiśniowieckiego działał w okolicach Putywla; podczas drugiego najazdu w maju 1633 Wiśniowiecki, Piaseczyński i Kisiel oblegali Putywl, po czym po odstąpieniu zniechęconych Kozaków, 19 czerwca polscy dowódcy ruszyli w głąb terytorium przeciwnika, pustosząc m. in. okolice Kurska i Briańska i odcinając posiłki od głównej armii Szeina.

W czasie powstania Kozaków w 1637, na czele których stanął Paweł Pawluk, Adam Kisiel prowadził pertraktacje ze zbuntowanymi, odciągając wielu od wzięcia udziału w insurekcji. Po zdławieniu powstania Kisiel udał się do Trechtymirowa i rozpoczął rejestr 5000 Kozaków wg nowego systemu: przysięga na posłuszeństwo królowi i Rzeczypospolitej, posłuszeństwo starszyźnie, zaniechanie wypraw na terytorium tureckie i spalenie czółen.

Na początku powstania Chmielnickiego wysłał do Kozaków prawosławnego mnicha, Petroniego Łaskę, który próbował nakłonić ich do zaprzestania działań wojennych. Uchwalona 22 lipca 1648 rezolucja sejmu wyznaczyła Kisiela oraz podstolego poznańskiego Aleksandra Sielskiego, podkomorzego przemyskiego Franciszka Dubrawskiego i podkomorzego mozyrskiego Teodora Obuchowicza do prowadzenia rokowań z Chmielnickim. Rozmowy rozpoczęły się w lutym 1649 i zakończyły fiaskiem.

Fundator prawosławnych klasztorów w Maksakowsku i Niskieniczach[1]. W tym ostatnim monasterze został też pochowany.


  1. Pawluczuk U. A.: Życie monastyczne w II Rzeczypospolitej. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2007, s. 26. ISBN 978-83-7431-127-4.

Bibliografia

  • Kazimierz Lepszy (red.): Słownik biograficzny historii powszechnej do XVII stulecia. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1968.

Szablon:Władca