Hermann Billung

Marchia Billungów na tle Niemiec w X wieku

Hermann Billung (ur. 900 lub 912 – zm. 27 marca 973 w Quedlinburgu) – margrabia i tymczasowy zastępca Ottona I w Księstwie Saksonii, jeden z najbardziej znanych przedstawicieli rodu Billungów.

Hermann był synem Billunga von Stubenskorn (ok. 860-967) oraz Ermengardy z Nantes (ur. 900). Hermann jest generalnie uważany za pierwszego władcę Saksonii z rodu Billungów, aczkolwiek jego dokładna pozycja pozostaje niejasna. Król Otton I w 936 nadał mu tytuł princeps militiae i przekazał mu marchię leżącą na północ od rzeki Łaby, pomiędzy Limes Saxoniae a rzęką Pianą, w celu obrony granicy na Łabie przed Słowianami. Tereny te znane były później jako tzw. Marchia Billungów. Hermann posiadając większą autonomię od współczesnego mu Gero, wymuszał trybut od Słowian połabskich zamieszkujących Marchię Billungów. Często wyprawiał się przeciwko zachodniosłowiańskim plemionom Wieletów, Obdorytów i Wagrów.

Od roku 953 Otton I, który był również tytularnym księciem Saksonii, w czasach swojej nieobecności powierzał tymczasowe zastępstwo w sprawowaniu władzy, tzw. procuratio, w całej Saksonii Hermannowi. Wkrótce te tymczasowe zastępstwa stały się całkiem długimi okresami ze względu na to iż po 961 roku Otton przebywał prawie cały czas we Włoszech. Jednakże znamiennym jest iż Hermann w królewskich dokumentach nigdy nie jest nazywany księciem (łac. dux), tylko nosi tytuł komesa (łac. comes) lub margrabiego (łac. marchio), natomiast Widukind z Korbei określa go mianem księcia. Jego syn Bernard który odziedziczył pozycję swojego ojca, wzmocnił ją i uzyskał tytuł księcia.

Hermann posiadał majątek w okolicach Lüneburga i ufundował klasztor Św. Michała w tym mieście. Zmarł w Quedlinburgu.

Zobacz też

• Billungowie
• Władcy Saksonii

Bibliografia

1. Timothy Reuter, Rosamond McKitterick: The new Cambridge medieval history, Volume 3. Cambridge University Press, 2005, s. 891. ISBN 0-521-36447-7.
2. A. W. Holland: Germany. BiblioBazaar, LLC, 2009, s. 384. ISBN 1-113-93621-5.