Ciechocin (województwo kujawsko-pomorskie): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Robot wspomógł poprawę ujednoznacznienia Gmina Ciechocin – zmieniono link(i) do Ciechocin (gmina); zmiany kosmetyczne |
→Zarys historii: drobne merytoryczne |
||
| Linia 41: | Linia 41: | ||
Ciechocin to gmina o bogatej i barwnej historii, sięgającej czasów średniowiecznych. Pierwsza wzmianka o Ciechocinie pochodzi z 1242 roku, kiedy to nadano ją biskupowi włocławskiemu. |
Ciechocin to gmina o bogatej i barwnej historii, sięgającej czasów średniowiecznych. Pierwsza wzmianka o Ciechocinie pochodzi z 1242 roku, kiedy to nadano ją biskupowi włocławskiemu. |
||
W czasach średniowiecznych wzniesiono tu zamek książąt kujawskich, który z czasem stał się własnością biskupów. Był to prosty, murowany dwór obronny, zbudowany na planie zbliżonym do kwadratu. Budowla nie miała ozdób, poza dwoma kamieniami z herbami, które umieszczono na ścianie frontowej. Na jednym znajdował się herb Doliwa - godło rodowe Nałęczów, na drugim zaś godło biskupa Dembowskiego - Jelita. |
W czasach średniowiecznych wzniesiono tu zamek książąt kujawskich, który z czasem stał się własnością biskupów. Był to prosty, murowany dwór obronny, zbudowany na planie zbliżonym do kwadratu. Budowla nie miała ozdób, poza dwoma kamieniami z herbami, które umieszczono na ścianie frontowej. Na jednym znajdował się herb [[Doliwa]] - godło rodowe Nałęczów, na drugim zaś godło biskupa Dembowskiego - [[Jelita]]. |
||
| ⚫ | W latach [[1331]] - [[1343]] obszar gminy znajdował się w rękach Zakonu Krzyżackiego. Następnie, na mocy postanowień pokoju kaliskiego, Kazimierzowi Wielkiemu udało się odzyskać Ciechocin wraz Ziemią Dobrzyńską. W [[1396]] roku tereny te ponownie znalazły się w rękach Krzyżaków, aby po Bitwie pod Grunwaldem w lecie [[1410]] ponownie wrócić w granice Polski. To właśnie na zamku w Ciechocinie w dniu 24 września 1410 roku król Władysław Jagiełło rozpuścił do domu swoje wojsko po zwycięskiej wojnie z Krzyżakami. W październiku 1410 roku na zamku biskupa włocławskiego schronił się przed pogonią krzyżacką rycerz [[Mikołaj z Ryńska]]<ref>Marian Bartkowiak "Towarzystwo Jaszczurcze", [w:] Roczniki Towarzystwa Naukowego w Toruniu, Toruń 1948, s.22-23</ref>. |
||
To właśnie w ciechocińskim zamku 24 września 1410 roku król Władysław Jagiełło rozpuścił do domu swoje wojsko po zwycięskiej wojnie z Krzyżakami. |
|||
| ⚫ | W latach [[1331]] - [[1343]] obszar gminy znajdował się w rękach Zakonu Krzyżackiego. Następnie, na mocy postanowień pokoju kaliskiego, Kazimierzowi Wielkiemu udało się odzyskać Ciechocin wraz Ziemią Dobrzyńską. W [[1396]] roku tereny te ponownie znalazły się w rękach Krzyżaków, aby w |
||
Kolejne lata to czas rozkwitu, dzięki licznym przywilejom i swobodom, jaki mieszkańcom Golubia nadał Kazimierz Jagiellończyk. Zniesienia podatków i ceł przyczyniło się do rozwoju handlu. W latach 1655-1657 Ciechocin znajdował się w posiadaniu Szwedów. Niedługo później, w 1709 roku tereny dotknęła epidemia dżumy, która trwała do roku 1710. W czasach zaborów Ciechocin był wsią graniczną. Na Drwęcy przebiegała granica zaboru pruskiego i rosyjskiego, a między Ciechocinem a Elgiszewem istniało połączenie promowe. Dopiero po odzyskaniu niepodległości został zbudowany most łączący obie wsie. Po wybuchu II wojny światowej, na mocy dekretu Hitlera z 8 października 1939 roku, Ciechocin został wcielony do Rzeszy. Miejscowość została wyzwolona spod okupacji hitlerowskiej 23 stycznia 1945 roku. |
Kolejne lata to czas rozkwitu, dzięki licznym przywilejom i swobodom, jaki mieszkańcom Golubia nadał Kazimierz Jagiellończyk. Zniesienia podatków i ceł przyczyniło się do rozwoju handlu. W latach 1655-1657 Ciechocin znajdował się w posiadaniu Szwedów. Niedługo później, w 1709 roku tereny dotknęła epidemia dżumy, która trwała do roku 1710. W czasach zaborów Ciechocin był wsią graniczną. Na Drwęcy przebiegała granica zaboru pruskiego i rosyjskiego, a między Ciechocinem a Elgiszewem istniało połączenie promowe. Dopiero po odzyskaniu niepodległości został zbudowany most łączący obie wsie. Po wybuchu II wojny światowej, na mocy dekretu Hitlera z 8 października 1939 roku, Ciechocin został wcielony do Rzeszy. Miejscowość została wyzwolona spod okupacji hitlerowskiej 23 stycznia 1945 roku. |
||
{{Przypisy}} |
|||
== Zabytki == |
== Zabytki == |
||
Wersja z 18:21, 4 lis 2013
| {{{rodzaj miejscowości}}} | |
| |
| Państwo | kujawsko-pomorskie |
|---|---|
| Powiat | |
| Gmina | |
| Strefa numeracyjna |
(+48) 56 |
| Kod pocztowy |
87-408 |
| Tablice rejestracyjne |
CGD |
| SIMC | |
Położenie na mapie brak | |
Położenie na mapie świata  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
| Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark} | |
Ciechocin – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie golubsko-dobrzyńskim, w gminie Ciechocin.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego.
Miejscowość jest siedzibą gminy Ciechocin.
Historia
Etymologia nazwy
"Ciechocin" pojawia się po raz pierwszy w historii Polski w 1250 roku jako Chechocim lub Ciechocin. Jest to forma dzierżawcza od imienia Piechota (osada Piechoty, prawdopodobnie pierwszy zasadźca lub zarządca wsi). W 1259 roku pojawia się nazwa Czechocino lub Ciechocin, w 1564 roku Cechocino, a dopiero w 1784 roku Ciechocin. Interesujące jest, że od tej nazwy utworzono słowo Ciechocinek jako młodszą wersję już istniejącej osady[1].
Zarys historii
Ciechocin to gmina o bogatej i barwnej historii, sięgającej czasów średniowiecznych. Pierwsza wzmianka o Ciechocinie pochodzi z 1242 roku, kiedy to nadano ją biskupowi włocławskiemu.
W czasach średniowiecznych wzniesiono tu zamek książąt kujawskich, który z czasem stał się własnością biskupów. Był to prosty, murowany dwór obronny, zbudowany na planie zbliżonym do kwadratu. Budowla nie miała ozdób, poza dwoma kamieniami z herbami, które umieszczono na ścianie frontowej. Na jednym znajdował się herb Doliwa - godło rodowe Nałęczów, na drugim zaś godło biskupa Dembowskiego - Jelita.
W latach 1331 - 1343 obszar gminy znajdował się w rękach Zakonu Krzyżackiego. Następnie, na mocy postanowień pokoju kaliskiego, Kazimierzowi Wielkiemu udało się odzyskać Ciechocin wraz Ziemią Dobrzyńską. W 1396 roku tereny te ponownie znalazły się w rękach Krzyżaków, aby po Bitwie pod Grunwaldem w lecie 1410 ponownie wrócić w granice Polski. To właśnie na zamku w Ciechocinie w dniu 24 września 1410 roku król Władysław Jagiełło rozpuścił do domu swoje wojsko po zwycięskiej wojnie z Krzyżakami. W październiku 1410 roku na zamku biskupa włocławskiego schronił się przed pogonią krzyżacką rycerz Mikołaj z Ryńska[2].
Kolejne lata to czas rozkwitu, dzięki licznym przywilejom i swobodom, jaki mieszkańcom Golubia nadał Kazimierz Jagiellończyk. Zniesienia podatków i ceł przyczyniło się do rozwoju handlu. W latach 1655-1657 Ciechocin znajdował się w posiadaniu Szwedów. Niedługo później, w 1709 roku tereny dotknęła epidemia dżumy, która trwała do roku 1710. W czasach zaborów Ciechocin był wsią graniczną. Na Drwęcy przebiegała granica zaboru pruskiego i rosyjskiego, a między Ciechocinem a Elgiszewem istniało połączenie promowe. Dopiero po odzyskaniu niepodległości został zbudowany most łączący obie wsie. Po wybuchu II wojny światowej, na mocy dekretu Hitlera z 8 października 1939 roku, Ciechocin został wcielony do Rzeszy. Miejscowość została wyzwolona spod okupacji hitlerowskiej 23 stycznia 1945 roku.
- ↑ Stanisław Rospond, Słownik etymologiczny miast i wsi gmin PRL, Wrocław-Warszawa 1984, s. 57; Nazwy miejscowe Polski. Historia, pochodzenie i zmiany, pod red. K. Rymuta, t. 2, Kraków 1997, s. 123.
- ↑ Marian Bartkowiak "Towarzystwo Jaszczurcze", [w:] Roczniki Towarzystwa Naukowego w Toruniu, Toruń 1948, s.22-23
Zabytki
- Kościół parafialny rzymskokatolicki św. Małgorzaty z XIV w., dwukrotnie przebudowany ok. XVIII w. (zakrystia i kruchta) i w 4 ćw. XIX w., z dwiema granitowymi kropielnicami z okresu średniowiecza i z ostrołukowym portalem. Jest to obiekt o skromnych cechach gotyckich zatartych podczas przebudowy
Przypisy
