Filip Kazimierz Obuchowicz: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
poprawa linków |
drobne merytoryczne |
||
| Linia 19: | Linia 19: | ||
'''Filip Kazimierz Obuchowicz''' herbu [[Jasieńczyk (herb szlachecki)|Jasieńczyk]] (zm. [[6 września]] [[1656]]) – dyplomata [[Polacy|polski]], [[Województwo smoleńskie|wojewoda smoleński]] od [[1653]] roku<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.sejm-wielki.pl/b/psb.20375.1|tytuł=biogram|opublikowany=www.sejm-wielki.pl|data dostępu=2012-12-15}}</ref>. |
'''Filip Kazimierz Obuchowicz''' herbu [[Jasieńczyk (herb szlachecki)|Jasieńczyk]] (zm. [[6 września]] [[1656]]) – dyplomata [[Polacy|polski]], [[Województwo smoleńskie|wojewoda smoleński]] od [[1653]] roku<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.sejm-wielki.pl/b/psb.20375.1|tytuł=biogram|opublikowany=www.sejm-wielki.pl|data dostępu=2012-12-15}}</ref>. |
||
[[Wojna polsko-rosyjska 1654-1667]] rozpoczęła się dlań nieszczęśliwie - [[Rosjanie]] szybko podeszli pod [[Smoleńsk]] i zdobyli go po krótkim oblężeniu. Stało się to przyczyną kierowania w stronę wojewody oskarżeń o zdradę i w końcu - postawienia w stan oskarżenia przed [[Sąd sejmowy (I Rzeczpospolita)|sąd sejmowy]]. Na skutek wstawiennictwa [[Sapiehowie|Sapiehów]] i [[Jan II Kazimierz Waza|króla]] rozprawę jednak odłożono, a Obuchowiczowi dano szansę wykazania się w boju. Był uczestnikiem [[konfederacja tyszowiecka|konfederacji tyszowieckiej]] w [[1655]] roku<ref>Adam Kersten, Z badań nad konfederacją tyszowiecką, w: Rocznik Lubelski, t. I, 1958, s. 116.</ref>. Brał więc udział w [[Oblężenie Warszawy (1656)|oblężeniu Warszawy]]. Na czele jednego z pułków dywizji sapieżyńskiej podszedł pod [[Brześć]], ale rozchorował się i wkrótce zmarł. Został zrehabilitowany już w [[1658]] roku. |
Studiował na [[Akademia Zamojska|Akademii Zamojskiej]]. W 1653 roku został wojewodą smoleńskim. [[Wojna polsko-rosyjska 1654-1667]] rozpoczęła się dlań nieszczęśliwie - [[Rosjanie]] szybko podeszli pod [[Smoleńsk]] i zdobyli go po krótkim oblężeniu. Stało się to przyczyną kierowania w stronę wojewody oskarżeń o zdradę i w końcu - postawienia w stan oskarżenia przed [[Sąd sejmowy (I Rzeczpospolita)|sąd sejmowy]]. Na skutek wstawiennictwa [[Sapiehowie|Sapiehów]] i [[Jan II Kazimierz Waza|króla]] rozprawę jednak odłożono, a Obuchowiczowi dano szansę wykazania się w boju. Był uczestnikiem [[konfederacja tyszowiecka|konfederacji tyszowieckiej]] w [[1655]] roku<ref>Adam Kersten, Z badań nad konfederacją tyszowiecką, w: Rocznik Lubelski, t. I, 1958, s. 116.</ref>. Brał więc udział w [[Oblężenie Warszawy (1656)|oblężeniu Warszawy]]. Na czele jednego z pułków dywizji sapieżyńskiej podszedł pod [[Brześć]], ale rozchorował się i wkrótce zmarł. Został zrehabilitowany już w [[1658]] roku. |
||
Posłował do [[Rosja|Rosji]] i [[Wenecja|Wenecji]]{{fakt|data=2010-03}}. Zostawił w [[rękopis]]ie ''Djarjusz'' kontynuowany następnie przez jego synów{{fakt|data=2010-03}}. |
Posłował do [[Rosja|Rosji]] i [[Wenecja|Wenecji]]{{fakt|data=2010-03}}. Zostawił w [[rękopis]]ie ''Djarjusz'' kontynuowany następnie przez jego synów{{fakt|data=2010-03}}. |
||
Wersja z 16:38, 22 kwi 2014
| |
| Data urodzenia |
(nieznana) |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Marszałek Sejmu | |
| Okres |
od 6 października 1648 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Filip Kazimierz Obuchowicz herbu Jasieńczyk (zm. 6 września 1656) – dyplomata polski, wojewoda smoleński od 1653 roku[1].
Studiował na Akademii Zamojskiej. W 1653 roku został wojewodą smoleńskim. Wojna polsko-rosyjska 1654-1667 rozpoczęła się dlań nieszczęśliwie - Rosjanie szybko podeszli pod Smoleńsk i zdobyli go po krótkim oblężeniu. Stało się to przyczyną kierowania w stronę wojewody oskarżeń o zdradę i w końcu - postawienia w stan oskarżenia przed sąd sejmowy. Na skutek wstawiennictwa Sapiehów i króla rozprawę jednak odłożono, a Obuchowiczowi dano szansę wykazania się w boju. Był uczestnikiem konfederacji tyszowieckiej w 1655 roku[2]. Brał więc udział w oblężeniu Warszawy. Na czele jednego z pułków dywizji sapieżyńskiej podszedł pod Brześć, ale rozchorował się i wkrótce zmarł. Został zrehabilitowany już w 1658 roku.
Posłował do Rosji i Wenecji[potrzebny przypis]. Zostawił w rękopisie Djarjusz kontynuowany następnie przez jego synów[potrzebny przypis].
Bibliografia
|
