Milejczyce: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Barry Kent (dyskusja | edycje) m drobne techniczne |
→Historia: drobne merytoryczne, źródła/przypisy |
||
Linia 36: | Linia 36: | ||
Osada istniała już w XV wieku. W 1516 Milejczyce otrzymały miejskie [[prawo magdeburskie]] z rąk króla Polski [[Zygmunt I Stary|Zygmunta I Starego]], który kazał tu zbudować stację królewską<ref>Dorota Michaluk, Ziemia mielnicka województwa podlaskiego w XVI-XVII wieku, Toruń 2002, s.148</ref>, natomiast w 1529 powstała parafia katolicka. Według lustracji z 1566 istniał tu kościół katolicki św. Stanisława, cerkiew św. Barbary i św. Mikołaja, dwór królewskiego starosty i 25 karczm. W tym roku miasto włączono do województwa podlaskiego. W 1588 miasto weszło w skład dóbr stołowych króla Polski ekonomii brzeskiej. W 1657 nastąpiło spalenie kościoła przez wojska moskiewskie, a w 1740 rozpoczęto budowę nowego drewnianego kościoła katolickiego św. Stanisława z dzwonnicą. Wzmianka o planowanej budowie ratusza pojawiła się w 1744. W 1809 Stanisław Szantyr założył szkółkę parafialną. |
Osada istniała już w XV wieku. W 1516 Milejczyce otrzymały miejskie [[prawo magdeburskie]] z rąk króla Polski [[Zygmunt I Stary|Zygmunta I Starego]], który kazał tu zbudować stację królewską<ref>Dorota Michaluk, Ziemia mielnicka województwa podlaskiego w XVI-XVII wieku, Toruń 2002, s.148</ref>, natomiast w 1529 powstała parafia katolicka. Według lustracji z 1566 istniał tu kościół katolicki św. Stanisława, cerkiew św. Barbary i św. Mikołaja, dwór królewskiego starosty i 25 karczm. W tym roku miasto włączono do województwa podlaskiego. W 1588 miasto weszło w skład dóbr stołowych króla Polski ekonomii brzeskiej. W 1657 nastąpiło spalenie kościoła przez wojska moskiewskie, a w 1740 rozpoczęto budowę nowego drewnianego kościoła katolickiego św. Stanisława z dzwonnicą. Wzmianka o planowanej budowie ratusza pojawiła się w 1744. W 1809 Stanisław Szantyr założył szkółkę parafialną. |
||
W 1839 [[Synod połocki|synod w Połocku]], którego decyzje potwierdził następnie car, oficjalnie zlikwidował Kościół unicki na ziemiach litewskich i białoruskich i włączył jego struktury do [[Rosyjski Kościół Prawosławny|Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego]]. W 1857 wybudowano pierwszą [[Stara Synagoga w Milejczycach|drewnianą synagogę]]. W 1865 roku władze rosyjskie zamknęły kościół i zamieniły na cerkiew. W 1900 została zbudowana [[Cerkiew św. Barbary w Milejczycach|cerkiew prawosławna]]. Po [[I wojna światowa|I wojnie światowej]] miejscowość straciła prawa miejskie. W czasie wojny polsko-sowieckiej (1920), Milejczyce liczyły nieco ponad 1200 mieszkańców. |
W 1839 [[Synod połocki|synod w Połocku]], którego decyzje potwierdził następnie car, oficjalnie zlikwidował Kościół unicki na ziemiach litewskich i białoruskich i włączył jego struktury do [[Rosyjski Kościół Prawosławny|Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego]]. W 1857 wybudowano pierwszą [[Stara Synagoga w Milejczycach|drewnianą synagogę]]. W 1865 roku władze rosyjskie zamknęły kościół i zamieniły na cerkiew. W 1900 została zbudowana [[Cerkiew św. Barbary w Milejczycach|cerkiew prawosławna]]. Po [[I wojna światowa|I wojnie światowej]] miejscowość straciła prawa miejskie. W czasie wojny polsko-sowieckiej (1920), Milejczyce liczyły nieco ponad 1200 mieszkańców. |
||
20 sierpnia 1920 roku pod [[Milejczyce|Milejczycami]] 16 Pułk Ułanów mjr. [[Ludwik Kmicic-Skrzyński|Ludwika Kmicic-Skrzyńskiego]] z [[4 Brygada Jazdy|4 Brygady Jazdy]] zniszczył uderzeniową grupę artylerii ciężkiej Armii Czerwonej. Ułani zdobyli wszystkie działa (24 armaty i 13 haubic). Według danych sowieckich straty ich grupy wyniosły 49 dowódców i 1.613 żołnierzy oraz 1.441 koni (przed walką grupa liczyła 3.155 żołnierzy i 1.729 koni)<ref>Bobrowicki T., "Bój 4 Brygady Kawalerii pod Milejczycami i Czeremchą", [w:] [[Polska Zbrojna]] nr 227 z 20 VIII 1930 r.</ref><ref>Czempiński J., "W Ziemi bielskiej", [[Kurier Warszawski]] nr 248 z 7 IX 1920 r.</ref>. |
|||
W okresie [[II Rzeczpospolita|międzywojennym]] miejscowość była letniskiem ludności żydowskiej z 2085 mieszkańcami (ponad 40% stanowili Żydzi). W 1927 wybudowano [[Synagoga w Milejczycach|synagogę]]. W latach 1939–1941 wieś znajdowała się pod okupacją radziecką a od 22 czerwca 1941 do 1944 pod okupacją [[III Rzesza|niemiecką]]. W 1942 utworzone zostało przez Niemców [[getto]] dla Żydów. W 1944 wieś zajęta została przez Armię Czerwoną. W dniu 10 września 1945 roku szwadron Zygmunt z Brygady Wileńskiej AK rozbroił posterunek milicji i zniszczył akta w urzędzie gminy. W 1959 roku znaczną część miejscowości zniszczył pożar. |
W okresie [[II Rzeczpospolita|międzywojennym]] miejscowość była letniskiem ludności żydowskiej z 2085 mieszkańcami (ponad 40% stanowili Żydzi). W 1927 wybudowano [[Synagoga w Milejczycach|synagogę]]. W latach 1939–1941 wieś znajdowała się pod okupacją radziecką a od 22 czerwca 1941 do 1944 pod okupacją [[III Rzesza|niemiecką]]. W 1942 utworzone zostało przez Niemców [[getto]] dla Żydów. W 1944 wieś zajęta została przez Armię Czerwoną. W dniu 10 września 1945 roku szwadron Zygmunt z Brygady Wileńskiej AK rozbroił posterunek milicji i zniszczył akta w urzędzie gminy. W 1959 roku znaczną część miejscowości zniszczył pożar. |
Wersja z 23:29, 24 paź 2015
{{{rodzaj miejscowości}}} | |
Ulica w Milejczycach | |
Państwo | podlaskie |
---|---|
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2006) |
1100 |
Strefa numeracyjna |
(+48) 85 |
Tablice rejestracyjne |
BSI |
SIMC |
0035330 |
Położenie na mapie gminy Milejczyce Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie Polski Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie powiatu siemiatyckiego Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:airport} |
Milejczyce (ukr. Мілейчиці / Milejczyci, białorus. Мілейчыцы / Milejczycy) – wieś w Polsce położona na Wysoczyźnie Drohiczyńskiej, w województwie podlaskim, w powiecie siemiatyckim, w gminie Milejczyce. Miejscowość jest siedzibą gminy Milejczyce a także rzymskokatolickiej parafii św. Stanisława należącej do dekanatu Siemiatycze oraz prawosławnej parafii św. Barbary należącej do dekanatu Kleszczele.
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie białostockim.
W miejscowości znajduje się jedyna w gminie szkoła – oddany do użytku w 1954 Zespół Szkół w Milejczycach.
Historia
Osada istniała już w XV wieku. W 1516 Milejczyce otrzymały miejskie prawo magdeburskie z rąk króla Polski Zygmunta I Starego, który kazał tu zbudować stację królewską[1], natomiast w 1529 powstała parafia katolicka. Według lustracji z 1566 istniał tu kościół katolicki św. Stanisława, cerkiew św. Barbary i św. Mikołaja, dwór królewskiego starosty i 25 karczm. W tym roku miasto włączono do województwa podlaskiego. W 1588 miasto weszło w skład dóbr stołowych króla Polski ekonomii brzeskiej. W 1657 nastąpiło spalenie kościoła przez wojska moskiewskie, a w 1740 rozpoczęto budowę nowego drewnianego kościoła katolickiego św. Stanisława z dzwonnicą. Wzmianka o planowanej budowie ratusza pojawiła się w 1744. W 1809 Stanisław Szantyr założył szkółkę parafialną.
W 1839 synod w Połocku, którego decyzje potwierdził następnie car, oficjalnie zlikwidował Kościół unicki na ziemiach litewskich i białoruskich i włączył jego struktury do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. W 1857 wybudowano pierwszą drewnianą synagogę. W 1865 roku władze rosyjskie zamknęły kościół i zamieniły na cerkiew. W 1900 została zbudowana cerkiew prawosławna. Po I wojnie światowej miejscowość straciła prawa miejskie. W czasie wojny polsko-sowieckiej (1920), Milejczyce liczyły nieco ponad 1200 mieszkańców.
20 sierpnia 1920 roku pod Milejczycami 16 Pułk Ułanów mjr. Ludwika Kmicic-Skrzyńskiego z 4 Brygady Jazdy zniszczył uderzeniową grupę artylerii ciężkiej Armii Czerwonej. Ułani zdobyli wszystkie działa (24 armaty i 13 haubic). Według danych sowieckich straty ich grupy wyniosły 49 dowódców i 1.613 żołnierzy oraz 1.441 koni (przed walką grupa liczyła 3.155 żołnierzy i 1.729 koni)[2][3].
W okresie międzywojennym miejscowość była letniskiem ludności żydowskiej z 2085 mieszkańcami (ponad 40% stanowili Żydzi). W 1927 wybudowano synagogę. W latach 1939–1941 wieś znajdowała się pod okupacją radziecką a od 22 czerwca 1941 do 1944 pod okupacją niemiecką. W 1942 utworzone zostało przez Niemców getto dla Żydów. W 1944 wieś zajęta została przez Armię Czerwoną. W dniu 10 września 1945 roku szwadron Zygmunt z Brygady Wileńskiej AK rozbroił posterunek milicji i zniszczył akta w urzędzie gminy. W 1959 roku znaczną część miejscowości zniszczył pożar.
Zabytki
- Kościół parafialny św. Stanisława z 1740 – orientowany, drewniany o konstrukcji zrębowej. Wzniesiony na miejscu wcześniejszego. W 1858 r. wzmocniony lisicami. Zamknięty przez zaborcę rosyjskiego w 1865 i zamieniony na cerkiew, odzyskany przez katolików w roku 1917. Jednokalenicowy dach obejmuje nawę, prezbiterium i zakrystie z lożami kolatorskimi na piętrze. Wnętrze nakryte jest stopem i pozornym sklepieniem kolebkowym w prezbiterium. We wnetrzu znajdują się barokowe ołtarze wykonane przed 1744 rokiem. Przy kościele znajduje się dzwonnica drewniana z 1740 o konstrukcji szkieletowej.
- Parafialna cerkiew prawosławna pod wezwaniem św. Barbary z 1900. Drewniana, orientowana. Ikonostas z ok. 1900 z dwiema barokowymi ikonami. Zbudowana wg urzędowego rosyjskiego projektu, zrębowa, z kwadratową nawą, nakryta dachem namiotowym z latarnią.
- Cerkiew cmentarna pod wezwaniem św. Mikołaja z końca XIX w. Drewniana, orientowana, położona na cmentarzu prawosławno-katolickim z XIX w.
- Synagoga z 1927 (po II wojnie światowej kino, obecnie zamknięte) w miejscu poprzedniej z 1857. Murowana z cegły, na planie prostokąta, nietynkowana. Na elewacji pd. gwiazda Dawida i data budowy.
- Cmentarz żydowski
Galeria
-
Milejczyce. Widok od strony Nowosiółek
-
Pomnik na cmentarzu żołnierzy Armii Radzieckiej z II wojny światowej
-
Mogiły zbiorowe na cmentarzu żołnierzy Armii Radzieckiej z II wojny światowej
- ↑ Dorota Michaluk, Ziemia mielnicka województwa podlaskiego w XVI-XVII wieku, Toruń 2002, s.148
- ↑ Bobrowicki T., "Bój 4 Brygady Kawalerii pod Milejczycami i Czeremchą", [w:] Polska Zbrojna nr 227 z 20 VIII 1930 r.
- ↑ Czempiński J., "W Ziemi bielskiej", Kurier Warszawski nr 248 z 7 IX 1920 r.