Dakowy Mokre: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
meryt |
→Zabytki: meryt |
||
Linia 38: | Linia 38: | ||
== Zabytki == |
== Zabytki == |
||
* Kościół w stylu |
* Kościół w stylu neorenesansowym z 1904 r., trzeci już z kolei powstały w tym miejscu. Pierwszy budynek, jeszcze o konstrukcji drewnianej wzniósł ówczesny właściciel Opalenicy, Tycz Bar w roku 1401. Kościół drewniany przetrwał do XVI wieku, kiedy to konstrukcja drewniana została rozebrana i w 1504 r. wybudowano kościół murowany w stylu gotyckim. Inicjatorem budowy była [[Małgorzata Chociszewska]]. Kościół pod wezwaniem św. Katarzyny konsekrował w 1640 biskup poznański Jakub Dziaduski. Obecny kościół wzniesiony został w latach 1901-1904 pod kierownictwem [[Heliodora Matejki]] |
||
* [[Dwór w Dakowach Mokrych|Dwór neoklasycystyczny]] z parkiem |
* [[Dwór w Dakowach Mokrych|Dwór neoklasycystyczny]] z parkiem |
Wersja z 12:24, 28 paź 2016
{{{rodzaj miejscowości}}} | |
Kościół św. Katarzyny | |
Państwo | wielkopolskie |
---|---|
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2006) |
509 |
Strefa numeracyjna |
(+48) 61 |
Kod pocztowy |
64-330 (poczta Opalenica) |
Tablice rejestracyjne |
PNT |
SIMC |
0592176 |
Położenie na mapie brak | |
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark} |
Dakowy Mokre – wieś w woj. wielkopolskim, powiecie nowotomyskim w gminie Opalenica, 6 km na południowy wschód od Opalenicy, 10 km na południe od Buku.
Nazwa
Nazwa wsi ewaluowała stopniowo od czasu jej powstania. W XIV wieku znana była pod nazwą Dakowo. Jan Nepomucen Bobrowicz w swojej książce pod tytułem "Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Księztwa Poznańskiego" (wyd. 1846) pisze "Dakowy mokre"[1].
Historia
Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1399 r. Wieś należała kolejno do rodów Dakowskich, Chociszewskich, Niegolewskich, Raczyńskich, a następnie do Bolesława Potockiego (1870 r.). Po ślubie Felicji z Potockich z Maciejem Mielżyńskim dwór przeszedł w ręce rodziny Mielżyńskich z Iwna, a od 1932 r. do Anieli z Mielżyńskich Ostrowskiej[2].
W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) Dakowy Mokre należały do wsi większych w ówczesnym powiecie bukowskim, który dzielił się na cztery okręgi (bukowski, grodziski, lutomyślski oraz lwowkowski)[1]. Dakowy Mokre należały do okręgu bukowskiego i stanowiły część majątku Wojnowice, którego właścicielem był wówczas Edmund Raczyński[1]. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 518 mieszkańców i 46 dymów (domostw)[1].
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Zabytki
- Kościół w stylu neorenesansowym z 1904 r., trzeci już z kolei powstały w tym miejscu. Pierwszy budynek, jeszcze o konstrukcji drewnianej wzniósł ówczesny właściciel Opalenicy, Tycz Bar w roku 1401. Kościół drewniany przetrwał do XVI wieku, kiedy to konstrukcja drewniana została rozebrana i w 1504 r. wybudowano kościół murowany w stylu gotyckim. Inicjatorem budowy była Małgorzata Chociszewska. Kościół pod wezwaniem św. Katarzyny konsekrował w 1640 biskup poznański Jakub Dziaduski. Obecny kościół wzniesiony został w latach 1901-1904 pod kierownictwem Heliodora Matejki
- Dwór neoklasycystyczny z parkiem
- Pozostałości grodziska pierścieniowatego z VII-IX w. w odległości około 1 km na północ od wsi. Należało ono do tzw. kompleksu poznańskiego – pasa grodów rozciągających się od Poznania na zachód aż po rzekę Mogilnicę i na północ aż po zakręt Warty. Grodzisko jest poważnie zniszczone - zachowała się jedynie niewielka część wału we wschodniej części grodu w pierwotnej wysokości około 3 m, a także środkowa i zewnętrzna część wału w zachodniej partii grodu, ale do wysokości jedynie około 80 cm. We wnętrzu widoczne są ślady licznych wkopów. Na zewnątrz widoczna jest fosa, szerokości obecnie około 3 m, ale bardzo płytka. Gród w Dakowych Mokrych funkcjonował w VII/VIII-IX w ., a po jego opuszczeniu wykorzystany był ponownie w XI w. przez krótkotrwałe osadnictwo.
Zobacz też
- ↑ a b c d Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜stwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 198-201.
- ↑ Małgorzata Mazurek (2002), Dwory Wielkopolskie, Dakowy Mokre, http://www.staff.amu.edu.pl/~gmazurek/zpd/dakom.htm.
Linki zewnętrzne
- Dokowo Mokre, [w:] Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010–2014 .
- Opis miejscowości na stronie gminy Opalenica
- Strona Dakowskiego Dworu