Cerkiew św. Bazylego we Włodzimierzu: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne merytoryczne |
ilustracja |
||
Linia 79: | Linia 79: | ||
Cerkiew jest wpisana do rejestru zabytków o znaczeniu ogólnokrajowym<ref name="rejestr">[http://www.heritage.com.ua/PU/reestry/index.php?id=54 Державний реєстр національного культурного надбання]</ref>. |
Cerkiew jest wpisana do rejestru zabytków o znaczeniu ogólnokrajowym<ref name="rejestr">[http://www.heritage.com.ua/PU/reestry/index.php?id=54 Державний реєстр національного культурного надбання]</ref>. |
||
<gallery> |
|||
File:Володимир. Василівська ротонда. Реконструкція.png|Rekonstrukcja pierwotnego wyglądu |
|||
File:Володимир. Церква святого Василія Великого.jpg|Wygląd w 1888 roku |
|||
File:Володимир. Північний портал Василівської церкви.jpg|Gotycki portal północny (1914) |
|||
File:Західний портал церкви святого Василія.jpg|Romański portal zachodni (1931) |
|||
</gallery> |
|||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
Wersja z 17:31, 15 lut 2017
cerkiew parafialna | |||||||
Widok od strony zachodniej | |||||||
Państwo | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||
Adres |
{{{adres}}} | ||||||
Wyznanie | |||||||
Kościół | |||||||
Parafia | |||||||
Wezwanie |
św. Bazyli Wielki | ||||||
| |||||||
| |||||||
Położenie na mapie Ukrainy Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||||
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building} |
Cerkiew św. Bazylego we Włodzimierzu Wołyńskim, zw. Rotundą – cerkiew prawosławna we Włodzimierzu Wołyńskim.
Według miejscowych legend w 992 Włodzimierz I Wielki, powracając z wojny, zatrzymał się na terenie dzisiejszego miasta Włodzimierz Wołyński i wspólnie z towarzyszącymi mu drużynnikami osobiście wzniósł rotundową cerkiew pod wezwaniem św. Bazylego Wielkiego[1]. Dokładna data budowy cerkwi nie jest jednak jednoznacznie ustalona (rejestr zabytków podaje XIII w.)[2], jednak wg badań W.Antonowycza i A.Prachowa cerkiew powstała w XIV-XV wieku. Z kolei M. Walicki porównując ornamentykę północnego portalu z portalem klasztoru cysterskiego w Wąchocku uznał, że cerkiew powstała w XIII wieku[3]. Świątynię wzniesiono z dobrze wypalonej cegły palcówki o przeciętnych wymiarach 26-27 x 12 x 8-8,5 cm układanej w wątku wendyjskim. Do 1914 w jej północnej ścianie znajdowała się deska z napisem w języku cerkiewnosłowiańskim, z którego możliwe do odczytania były jedynie słowa Boże dopomóż... kniaź oraz data 670 (odpowiadająca dacie rocznej 1194)[1]. Jednak źródła pisane wspominają o istnieniu cerkwi na miejscu zachowanego do naszych czasów obiektu dopiero w pierwszej połowie XVI wieku; w tym okresie budynek jest opisywany w dokumentach jako zapuszczony i wymagający remontu. Wiadomo również, że służący w świątyni duchowny imieniem Martyn sprzeciwił się aktowi unii brzeskiej i został z tego powodu ekskomunikowany przez biskupa włodzimierskiego i brzeskiego Hipacego Pocieja[1].
Generalny remont porzuconej cerkwi został podjęty w 1844. W czasie renowacji zmienione zostało rozplanowanie świątyni. Do rotundy mieszczącej nawę i prezbiterium obiektu dobudowano dzwonnicę, przedsionek, przypory i cały budynek otoczono murem. W budynku pojawiła się również ikona Matki Bożej przeniesiona z cerkwi Wprowadzenia Matki Bożej do Świątyni we Włodzimierzu Wołyńskim, która w 1859 spłonęła. Całość zwieńczono dwiema cebulastymi kopułami oraz ozdobiono zewnętrznie dwoma portalami, których pierwotnie nie posiadała. Na podstawie badań archeologicznych prowadzonych w sąsiedztwie budynku ustalono, że na miejscu dzisiejszej świątyni znajdowała się najprawdopodobniej cerkiew znacznie starsza. W 1955 prof. M. Karher odkrył w tym miejscu ruiny nieznanego dotąd budynku sakralnego[1].
Cerkiew jest wpisana do rejestru zabytków o znaczeniu ogólnokrajowym[2].
-
Rekonstrukcja pierwotnego wyglądu
-
Wygląd w 1888 roku
-
Gotycki portal północny (1914)
-
Romański portal zachodni (1931)
- ↑ a b c d Церква св.Василiя
- ↑ a b Державний реєстр національного культурного надбання
- ↑ Yurii Dyba , Dyba J. Kaplica na wieży w Stołpiu i jej wołyńskie analogie // Do pieńkna nadprzyrodzonego. Sesja naukowa na temat rozwoju sztuki sakralnej od X do XX wieku na terenie dawnych diecezji Chełmskich. – Chełm: В. w., 2003. - T. 1: Referaty. – S. 36–51. [online] [dostęp 2017-02-15] (ang.).