Ignacy Ogiński: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Paśnik (dyskusja | edycje)
47 edycji
korekta data zgodnie z nowym odkryciem archeologicznym
Konarski (dyskusja | edycje)
11 504 edycje
drobne merytoryczne
Linia 25: Linia 25:
}}
}}


'''Ignacy Ogiński''' herbu własnego (ur. ok. [[1698]], zm. [[25 stycznia]] [[1775]] w [[Halle (Saale)|Halle]])<ref>Data na tablicy epitafijnej wdowy: Trzeciecki M., ''Sprawozdanie z badań archeologicznych przeprowadzonych w 2013 r. w trakcie prac przy porządkowaniu krypt w podziemniach kościoła p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny i św. Józefa Oblubieńca w Warszawie http://www.wmsd.waw.pl/renowacja-krypt/''</ref> – [[marszałek wielki litewski]], [[kasztelan]] [[Wilno|wileński]]<ref>''Historia Dyplomacji Polskiej, tom II 1572-1795'' pod red. Zbigniewa Wójcika, PWN Warszawa 1982, s. 736</ref>, [[marszałek nadworny litewski]] [[1744]]-[[1750]], [[oboźny wielki litewski]] [[1729]]-1744, marszałek [[Trybunał Główny Wielkiego Księstwa Litewskiego|Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego]] w [[1732]] roku, starosta brasławski [[1728]]-[[1738]], w [[1736]] odznaczony [[Order Orła Białego|Orderem Orła Białego]]<ref>Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, [[2008]], s. 166.</ref>, w [[1729]] roku mianowany [[oboźny wielki litewski|oboźnym wielkim litewskim]]<ref>Urzędnicy centralni i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego XIV-XVIII wieku spisy opracowali Henryk Lulewicz i Andrzej Rachuba, Kórnik 1994, s. 103.</ref>,dyplomata, chorąży husarski znaku królewskiego, porucznik petyhorski znaku królewicza w 1738 roku, starosta borysowski w [[1720]] roku, starosta maćkowski, kadaryski, koziański, płotelski i wasiliski.
'''Ignacy Ogiński''' herbu własnego (ur. ok. [[1698]], zm. [[25 stycznia]] [[1775]] w [[Halle (Saale)|Halle]])<ref>Data na tablicy epitafijnej wdowy: Trzeciecki M., ''Sprawozdanie z badań archeologicznych przeprowadzonych w 2013 r. w trakcie prac przy porządkowaniu krypt w podziemniach kościoła p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny i św. Józefa Oblubieńca w Warszawie http://www.wmsd.waw.pl/renowacja-krypt/''</ref> – [[marszałek wielki litewski]], [[kasztelan]] [[Wilno|wileński]]<ref>''Historia Dyplomacji Polskiej, tom II 1572-1795'' pod red. Zbigniewa Wójcika, PWN Warszawa 1982, s. 736</ref>, [[marszałek nadworny litewski]] [[1744]]-[[1750]], [[oboźny wielki litewski]] [[1729]]-1744, marszałek [[Trybunał Główny Wielkiego Księstwa Litewskiego|Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego]] w [[1732]] roku, starosta brasławski [[1728]]-[[1738]], w [[1736]] odznaczony [[Order Orła Białego|Orderem Orła Białego]]<ref>Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, [[2008]], s. 166.</ref>, w [[1729]] roku mianowany [[oboźny wielki litewski|oboźnym wielkim litewskim]]<ref>Urzędnicy centralni i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego XIV-XVIII wieku spisy opracowali Henryk Lulewicz i Andrzej Rachuba, Kórnik 1994, s. 103.</ref>,dyplomata, chorąży husarski znaku królewskiego, porucznik petyhorski znaku królewicza w 1738 roku, starosta borysowski w [[1720]] roku, starosta maćkowski, kadaryski, koziański, płotelski i wasiliski.


Był synem [[Marcjan Michał Ogiński|Marcjana Michała]] i Teresy z Brzostowskich.
Był synem [[Marcjan Michał Ogiński|Marcjana Michała]] i Teresy z Brzostowskich.
Linia 35: Linia 35:
Był członkiem [[loża wolnomularska|lóż wolnomularskich]] w Wiśniowcu i Dukli ([[1742]] i [[1749]])<ref>Stanisław Małachowski-Łempicki, Wykaz polskich lóż wolnomularskich oraz ich członków w latach 1738-1821, w: Archiwum Komisji Historycznej, t. XIV, Kraków 1930, s. 272.</ref>.
Był członkiem [[loża wolnomularska|lóż wolnomularskich]] w Wiśniowcu i Dukli ([[1742]] i [[1749]])<ref>Stanisław Małachowski-Łempicki, Wykaz polskich lóż wolnomularskich oraz ich członków w latach 1738-1821, w: Archiwum Komisji Historycznej, t. XIV, Kraków 1930, s. 272.</ref>.


W [[1739]] roku poślubił [[Helena Ogińska|Helenę Ogińską]]. Był bezdzietny. Pochowany w kościele jezuitów w [[Witebsk]]u<ref>[http://ipsb.tymczasowylink.pl/index.php/a/ignacy-oginski-h-wlasnego# Internetowy Polski Słownik Biograficzny, hasło autorstwa Zofii Zielińskiej]</ref>.
W [[1739]] roku poślubił [[Helena Ogińska|Helenę Ogińską]].
W 1773 roku wraz z żoną ufundował [[Kościół Świętej Trójcy w Warszawie (na Solcu)|klasztor zakonu Trynitarzy na Solcu w Warszawie]].
Był bezdzietny. Pochowany został w kościele jezuitów w [[Witebsk]]u<ref>[http://ipsb.tymczasowylink.pl/index.php/a/ignacy-oginski-h-wlasnego# Internetowy Polski Słownik Biograficzny, hasło autorstwa Zofii Zielińskiej]</ref>.


{{Przypisy}}
{{Przypisy}}

Wersja z 15:00, 1 mar 2017

Ignacy Ogiński
Herb
Ogiński
Rodzina

Ogińscy

Data urodzenia

ok. 1698

Data i miejsce śmierci

1775
Halle

Ojciec

Marcjan Michał Ogiński

Matka

Teresa z Brzostowskich

Żona

Helena Ogińska

Odznaczenia
Order Orła Białego

Ignacy Ogiński herbu własnego (ur. ok. 1698, zm. 25 stycznia 1775 w Halle)[1] – marszałek wielki litewski, kasztelan wileński[2], marszałek nadworny litewski 1744-1750, oboźny wielki litewski 1729-1744, marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1732 roku, starosta brasławski 1728-1738, w 1736 odznaczony Orderem Orła Białego[3], w 1729 roku mianowany oboźnym wielkim litewskim[4],dyplomata, chorąży husarski znaku królewskiego, porucznik petyhorski znaku królewicza w 1738 roku, starosta borysowski w 1720 roku, starosta maćkowski, kadaryski, koziański, płotelski i wasiliski.

Był synem Marcjana Michała i Teresy z Brzostowskich.

Poseł witebski na sejm 1729 roku. Należał do opozycji litewskiej, która go zerwała. Poseł brasławski na sejm 1730 roku. Poseł inflancki na sejm konwokacyjny 1733 roku. W 1733 roku był elektorem Stanisława Leszczyńskiego z województwa wileńskiego. Członek konfederacji dzikowskiej. Poseł inflancki na sejm pacyfikacyjny 1736 roku i sejm 1738 roku. Poseł polski w Rosji w 1740 i 1743/1744 roku. Chciał załatwić sprawy korekty granic i postulować by Ernest Jan Biron powrócił na tron kurlandzki. Nic nie osiągnął ponieważ okazało się, że jego postulatów nie popierają August III Sas i Henryk Brühl, którzy chcieli za wszelką cenę uniknąć zadrażnień z Rosją.

Był członkiem konfederacji generalnej Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1764 roku[5].

Był członkiem lóż wolnomularskich w Wiśniowcu i Dukli (1742 i 1749)[6].

W 1739 roku poślubił Helenę Ogińską.

W 1773 roku wraz z żoną ufundował klasztor zakonu Trynitarzy na Solcu w Warszawie.

Był bezdzietny. Pochowany został w kościele jezuitów w Witebsku[7].

  1. ↑ Data na tablicy epitafijnej wdowy: Trzeciecki M., Sprawozdanie z badań archeologicznych przeprowadzonych w 2013 r. w trakcie prac przy porządkowaniu krypt w podziemniach kościoła p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny i św. Józefa Oblubieńca w Warszawie http://www.wmsd.waw.pl/renowacja-krypt/
  2. ↑ Historia Dyplomacji Polskiej, tom II 1572-1795 pod red. Zbigniewa Wójcika, PWN Warszawa 1982, s. 736
  3. ↑ Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 166.
  4. ↑ Urzędnicy centralni i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego XIV-XVIII wieku spisy opracowali Henryk Lulewicz i Andrzej Rachuba, Kórnik 1994, s. 103.
  5. ↑ Volumina Legum, t. VII, Petersburg 1860, s. 73.
  6. ↑ Stanisław Małachowski-Łempicki, Wykaz polskich lóż wolnomularskich oraz ich członków w latach 1738-1821, w: Archiwum Komisji Historycznej, t. XIV, Kraków 1930, s. 272.
  7. ↑ Internetowy Polski Słownik Biograficzny, hasło autorstwa Zofii Zielińskiej

Bibliografia

  • Historia Dyplomacji Polskiej, tom II 1572-1795 pod red. Zbigniewa Wójcika, PWN Warszawa 1982, s. 383.


Marszałkowie wielcy litewscy

Marszałkowie nadworni litewscy

Laski marszałkowskie

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ignacy_Ogiński&oldid=48689370”