Mikulov: Różnice pomiędzy wersjami

Mikulov
	; Zamek w Mikulovie
Herb	Flaga
Państwo	Czechy
Kraj	południowomorawski
Burmistrz	Rostislav Koštial
Powierzchnia	45,34 km²
Wysokość	242 m n.p.m.
Populacja (1.1.2012); • liczba ludności; • gęstość	; 7374; 163 os./km²
Kod pocztowy	692 01
	Położenie na mapie kraju południowomorawskiego Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Położenie na mapie Czech Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}\|type:airport}
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Informacje w Wikipodróżach
	Strona internetowa

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 23:25, 23 wrz 2017

Mikulov (niem. Nikolsburg, jidysz ניקאלשבורג) – miasto w kraju południowomorawskim w Czechach. Według danych z 31 grudnia 2007 liczba mieszkańców miasta wynosiła 7478^[1]. Miasto znajduje się kilka kilometrów od granicy z Dolną Austrią. W 1952 roku centrum miasta zostało uznane za obszar zabytkowy.

Geografia

Mikulov jest zlokalizowany na obrzeżach górzystych terenów oraz dużych jezior. Miasto leży na wysokości od 200 do 250 m n.p.m. Tutaj zaczyna się obszar Chronionego Krajobrazu Palava.

Historia

Mikulov znany był od XII w. jako osada targowa przy szlaku z Moraw do Wiednia, a w 1410 roku uzyskał prawa miejskie. Od XIII do XVI w. miasto stanowiło własność rodu Lichtensteinów, następnie (aż do 1945 r.) – Ditrichsteinów. W 1805 r. w mikulowskim zamku przebywał Napoleon Bonaparte, który wybrał rezydencję na miejsce rozmów pokojowych po bitwie pod Austerlitz między Francją i Austrią (sam traktat pokojowy podpisano w Preszburgu). 61 lat później, w 1866 roku, w zamku podpisany został rozejm między Prusami i Austrią po bitwie pod Sadową.

W 1938 roku w mieście żyło 8000 mieszkańców (głównie niemieckojęzycznych), natomiast populacja w 1948 roku wynosiła już tylko 5200. Niemcy zostali wypędzeni z miasta w latach 1945-46. Przed wojną Mikulov zamieszkiwało 472 Żydów (głównie niemieckojęzycznych), z których tylko 110 zdołało wyemigrować w odpowiednim czasie. 327 mikulowskich Żydów nie przeżyło holokaustu^[2].

Żydowski Mikulov

Początki osadnictwa żydowskiego w Mikulovie są datowane na 1421 rok, kiedy Żydzi zostali wypędzeni z Wiednia oraz z sąsiedniej prowincji w Dolnej Austrii przez austriackiego księcia – Albrechta II Habsburga. Zbiedzy osiedlili się w mieście, które było blisko austriackiej granicy, pod protekcją księcia Liechtensteinu. Kolejne osiedlenia w Mikulovie zostały spowodowane przez Władysława Pogrobowca w 1454 roku, kiedy Żydzi zostali wypędzeni z morawskiej gminy^[2]. Gmina po raz pierwszy zyskała na znaczeniu w 1575 roku, gdy cesarz podarował Mikulov Adamowi von Dietrichstein, którego syn, Franz von Dietrichstein, był protektorem Żydów. Podatki zbierane od tamtejszych Żydów były niezbędne do prowadzenia wojny trzydziestoletniej. Gmina zyskiwała na znaczeniu i w pierwszej połowie XVI wieku Mikulov stał się siedzibą morawskich rabinów. To zapoczątkowało rozwój kulturalnego centrum morawskich Żydów. Sławny rabin Jehuda Löw ben Bekalel (1525 – 1609), któremu przypisuje się stworzenie praskiego golema, pełnił tutaj swoje obowiązki przez dwadzieścia lat, jako drugi rabin regionu w latach 1553-1573. W pierwszej połowie XVII wieku gmina Mikulova wynosiło 600 rodzin, stając się największą żydowską osadą na Morawach. Spis ludności z 1754 roku zarządzony przez Marię Teresę potwierdził, że w Mikulovie żyje 620 rodzin żydowskich, czyli około 3000 Żydów, którzy stanowili połowę wszystkich mieszkańców^[2]. Przy tak dużej liczebności, tylko część Żydów mogła pracować w rzemieślnictwie, natomiast pozostali zostali handlowcami. Gmina ucierpiała podczas wojen śląskich (1740–1742, 1744–1745 i 1756–1763, kiedy to musieli dostarczać monarchii podatki nadzwyczajne egzekwowane przez rząd Marii Teresy. Dość znaczna liczba mikulowskich Żydów zaczęła pracować w Wiedniu, gdzie mieli pozwolenie na przebywanie przez określony czas na podstawie specjalnych paszportów. Swoboda przebywania, którą przyznano Żydom w Austrii w 1848 roku, obniżyła liczbę mieszkańców żydowskich w Mikulovie do jednej trzeciej. W 1904 roku w mieście żyło 749 Żydów, podczas gdy populacja miasta wynosiła 8192 mieszkańców. W 1938 liczba mieszkańców wynosiła około 8000, z czego Żydów było 472. Żydowska gmina w Mikulovie przestała istnieć po II wojnie światowej.

Demografia

Rok	1970	1980	1991	2001	2003	2007
Liczba ludności	6254	7614	7477	7680	7608	7478

Źródło: Czeski Urząd Statystyczny

Zabytki

W mieście zachowane są cenne zabytki.

Zamek w Mikulovie był pierwotnie romańską warownią z XI-XII w., a w obecnej postaci został wzniesiony po pożarze w 1719 r., barokowy, następnie odnowiony po poważnych zniszczeniach z 1945 r. Obecnie zamek jest siedzibą muzeum regionalnego.
Częściowo zniszczony po pożarze w 1784 r. kościół św. Anny (projekt najwybitniejszego architekta austriackiego baroku – J. B. Fischera von Erlach) przebudowany w XIX wieku na miejsce pochówku członków książęcego rodu Dietrichsteinów (zachowanych 45 trumien).
Kościół św. Wacława, który pochodzi z XVI-XVII w.
W barokowym kościele św. Jana Chrzciciela (XVII-XVIII w.) oglądać można obrazy wybitnego malarza wiedeńskiego – Franza Antona Maulbertscha.
Na rynku zwraca uwagę piękna kamienica Pod Rycerzami zdobiona renesansowymi dekoracjami sgraffitowymi
Barokowa Kolumna Świętej Trójcy z 1724 r. (projekt I. Langerlachlera) na rynku.
Ruiny wieży Kozi hradek z XV wieku
Na Świętym Pagórku (Svatý kopeček) na południe od centrum miasta znajduje się zespół czterech XVII-XVIII-wiecznych kaplic.
Synagoga i największy cmentarz żydowski na Morawach.

Mikulov jest ośrodkiem turystycznym przy granicy z Austrią oraz ważnym centrum winiarstwa (lokalne wino Svatý Urban). W pobliżu miasta znajdują się wpisane na listę UNESCO obiekty dawnych dóbr książąt Liechtensteinów obejmujące m.in. zamki w Lednicach i Valticach.

Linki zewnętrzne

Strona miasta
Mikulov Czechy – informacje o Mikulovie

Miasta partnerskie

↑ Rocznik statystyczny - Mikulov. [dostęp 2009-09-27].
↑ ^a ^b ^c Soňa Nezhodová: The Jewish Mikulov (Židovský Mikulov). Brno: Matice moravská, 2006, s. 423. ISBN 80-86488-28-4.

[1] Rocznik statystyczny - Mikulov. [dostęp 2009-09-27].

[The_Jewish_Mikulov-2] Soňa Nezhodová: The Jewish Mikulov (Židovský Mikulov). Brno: Matice moravská, 2006, s. 423. ISBN 80-86488-28-4.

[1]

[2]

@@ Linia 69: / Linia 69: @@
 W mieście zachowane są cenne zabytki.
 * [[Pałac w Mikulovie|Zamek w Mikulovie]] był pierwotnie romańską warownią z XI-XII w., a w obecnej postaci został wzniesiony po pożarze w 1719 r., barokowy, następnie odnowiony po poważnych zniszczeniach z 1945 r. Obecnie zamek jest siedzibą muzeum regionalnego.
-* Częściowo zniszczony po pożarze w 1784 r. kościół św. Anny (projekt najwybitniejszego architekta austriackiego baroku – [[Johann Bernhard Fischer von Erlach|J. B. Fischera von Erlach]]) powstał jako miejsce pochówku członków książęcego rodu Dietrichsteinów (zachowanych 45 trumien).
+* Częściowo zniszczony po pożarze w 1784 r. kościół św. Anny (projekt najwybitniejszego architekta austriackiego baroku – [[Johann Bernhard Fischer von Erlach|J. B. Fischera von Erlach]]) przebudowany w XIX wieku na miejsce pochówku członków książęcego rodu Dietrichsteinów (zachowanych 45 trumien).
 * Kościół św. Wacława, który pochodzi z XVI-XVII w.
 * W barokowym kościele św. Jana Chrzciciela (XVII-XVIII w.) oglądać można obrazy wybitnego malarza wiedeńskiego – [[Franz Anton Maulbertsch|Franza Antona Maulbertscha]].
-* Na rynku zwraca uwagę piękna kamienica Pod Rycerzami zdobiona renesansowymi dekoracjami [[sgraffito]]wymi oraz barokowa Kolumna [[Trójca Święta|Świętej Trójcy]] z 1724 r. (projekt I. Langerlachlera).
+* Na rynku zwraca uwagę piękna kamienica Pod Rycerzami zdobiona renesansowymi dekoracjami [[sgraffito]]wymi
+* Barokowa Kolumna [[Trójca Święta|Świętej Trójcy]] z 1724 r. (projekt I. Langerlachlera) na rynku.
+* Ruiny wieży Kozi hradek z XV wieku
 * Na [[Święty Pagórek w Mikulovie|Świętym Pagórku (Svatý kopeček)]] na południe od centrum miasta znajduje się zespół czterech XVII-XVIII-wiecznych kaplic.
 * [[Synagoga]] i największy [[cmentarz żydowski w Mikulovie|cmentarz żydowski]] na Morawach.

Powiaty	Blansko Brno-město Brno-venkov Brzecław Hodonín Vyškov Znojmo
Gminy z rozszerzonymi uprawnieniami	Blansko Boskovice Brno Brzecław Bučovice Hodonín Hustopeče Ivančice Kuřim Kyjov Mikulov Moravský Krumlov Pohořelice Rosice Slavkov u Brna Šlapanice Tišnov Veselí nad Moravou Vyškov Znojmo Židlochovice