Jan z Tęczyna: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m poprawa linków |
drobne merytoryczne |
||
Linia 32: | Linia 32: | ||
Jego brat [[Andrzej Tęczyński (zm. 1461)|Andrzej]] (ur. ok. 1412) dał początek linii [[Rabsztyńscy|Rabsztyńskich]]. Wnuk Jana z Tęczyna [[Andrzej Tęczyński (zm. 1536)|Andrzej Tęczyński]] był również wojewodą krakowskim. |
Jego brat [[Andrzej Tęczyński (zm. 1461)|Andrzej]] (ur. ok. 1412) dał początek linii [[Rabsztyńscy|Rabsztyńskich]]. Wnuk Jana z Tęczyna [[Andrzej Tęczyński (zm. 1536)|Andrzej Tęczyński]] był również wojewodą krakowskim. |
||
W 1438 roku, wspólnie z wojewodą [[Sędziwój z Ostroroga|Sędziwojem z Ostroroga]], dowodził wyprawą wojenną, która bez powodzenia próbowała zainstalować na [[Czechy|czeskim]] tronie królewicza [[Kazimierz IV Jagiellończyk|Kazimierza]]. |
|||
Był uczestnikiem [[Konfederacja Zbigniewa Oleśnickiego|konfederacji Zbigniewa Oleśnickiego]] w 1438 roku<ref>Codex epistolaris saeculi decimi quinti. T. 2, 1382-1445, Kraków 1891, s. 366.</ref>. |
Był uczestnikiem [[Konfederacja Zbigniewa Oleśnickiego|konfederacji Zbigniewa Oleśnickiego]] w 1438 roku<ref>Codex epistolaris saeculi decimi quinti. T. 2, 1382-1445, Kraków 1891, s. 366.</ref>. |
Wersja z 14:31, 14 sty 2019
Topór | |
Rodzina | |
---|---|
Data urodzenia | |
Data śmierci | |
Ojciec | |
Matka | |
Dzieci |
Zbigniew, Mikołaj |
Jan z Tęczyna herbu Topór (ur. między 1408–1410 – zm. 6 lipca 1470) – kasztelan krakowski w latach 1459-1470, wojewoda krakowski w latach 1438-1459, wojewoda sandomierski w latach 1437-1438, kasztelan wojnicki w latach 1435-1437, opiekadlnik ziemi krakowskiej w latach 1434-1436, starosta lubelski w latach 1434-1438, kasztelan biecki w latach 1433-1435[1].
Był przez ćwierć wieku najpotężniejszym (oprócz Oleśnickiego) możnowładcą w Polsce.
Jego rodzicami byli: Andrzej Tęczyński (zm. ok. 1414) – kasztelan wojnicki (1412) i Anna z Goraja córka Dymitra z Goraja – podskarbiego i marszałka koronnego.
Jego brat Andrzej (ur. ok. 1412) dał początek linii Rabsztyńskich. Wnuk Jana z Tęczyna Andrzej Tęczyński był również wojewodą krakowskim.
W 1438 roku, wspólnie z wojewodą Sędziwojem z Ostroroga, dowodził wyprawą wojenną, która bez powodzenia próbowała zainstalować na czeskim tronie królewicza Kazimierza.
Był uczestnikiem konfederacji Zbigniewa Oleśnickiego w 1438 roku[2].
Ożenił się z Barbarą córką marszałka koronnego Zbigniewa z Brzezia i Lanckorony h. Zadora i miał siedmiu synów. Jego synem był m.in.: Andrzej Tęczyński (zm. 1503) – kasztelan małogoski, sadecki, wojnicki; Zbigniew Tęczyński (zm. 1498) – starosta malborski i lwowski; Stanisław Tęczyński (zm. 1487/1497[3]) – podkomorzy chełmski (1468) i wojewoda bełski; ks. Sędziwój Tęczyński (zm. 1479) – sekretarz królewski i rektor Akademii Krakowskiej; Mikołaj Tęczyński – wojewoda ruski i bełski, Gabriel Tęczyński (zm. 1497). Miał też trzy córki Barbarę, Jadwigę, Beatę.
Był bohaterem powieści Jan z Tęczyna. Powieść historyczna Juliana Ursyna Niemcewicza z 1825.
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Kasztelanowie bieccy (Zjednoczone Królestwo Polskie)
- Kasztelanowie krakowscy
- Senatorowie świeccy I Rzeczypospolitej
- Starostowie lubelscy (Zjednoczone Królestwo Polskie)
- Tęczyńscy herbu Topór
- Uczestnicy konfederacji Zbigniewa Oleśnickiego 1438
- Wojewodowie krakowscy
- Wojewodowie sandomierscy (Zjednoczone Królestwo Polskie)
- Zmarli w 1470