Kutowa: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
EmptyBot (dyskusja | edycje)
m zbędne powtórzenie
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Linia 36: Linia 36:


== Pochodzenie nazwy ==
== Pochodzenie nazwy ==
Nazwa wsi pochodzi od nazwy osobowej Kut (Kuta – cerkiewne imię ''Kutonij''). Kurhany świadczą o tym, że okolice wsi były zasiedlone w czasach rzymskich. Obecna wieś powstała w drugiej połowie XVIII wieku, nazywała się wtedy – Kutowa Pasieka. Nazwa ta świadczy, iż pierwotnym zajęciem mieszkańców było [[bartnictwo]]{{odn|Sosna|Troc-Sosna|2009|s=96}}.
Nazwa wsi pochodzi od nazwy osobowej Kut (Kuta – cerkiewne imię ''Kutonij'').


== Historia ==
== Historia ==
Istniejące w pobliżu wsi kurhany świadczą o tym, że okolice wsi były zasiedlone między I a V wiekiem n.e., przypuszczalnie przez plemiona germańskie [[Goci|Gotów]] i [[Gepidowie|Gepidów]] wiązanych z [[Kultura wielbarska|kulturą wielbarską]]. Obecna wieś powstała w drugiej połowie XVIII wieku, nazywała się wtedy – Kutowa Pasieka. Nazwa ta świadczy, że pierwotnym zajęciem mieszkańców było [[bartnictwo]]{{odn|Sosna|Troc-Sosna|2009|s=96}}.

W 1915 roku niemal wszyscy mieszkańcy wsi udali się w głąb Rosji, w ramach [[Bieżeństwo|bieżeństwa]]. W 1945 roku do [[Białoruska Socjalistyczna Republika Radziecka|Białoruskiej SRR]] wyjechało sześciu gospodarzy (efekt namów ze strony sowieckich agitatorów){{odn|Sosna|Troc-Sosna|2009|s=98}}.
W 1915 roku niemal wszyscy mieszkańcy wsi udali się w głąb Rosji, w ramach [[Bieżeństwo|bieżeństwa]]. W 1945 roku do [[Białoruska Socjalistyczna Republika Radziecka|Białoruskiej SRR]] wyjechało sześciu gospodarzy (efekt namów ze strony sowieckich agitatorów){{odn|Sosna|Troc-Sosna|2009|s=98}}.



Wersja z 15:31, 29 mar 2019

Kutowa
{{{rodzaj miejscowości}}}
{{{alt zdjęcia}}}
Jeden z domów w Kutowej
Państwo podlaskie
Powiat

hajnowski

Gmina

Narew

Liczba ludności (2011)

43[1]

Strefa numeracyjna

(+48) 85

Tablice rejestracyjne

BHA

SIMC

0036162

Położenie na mapie gminy Narew
Mapa konturowa gminy Narew, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kutowa”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kutowa”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kutowa”
Położenie na mapie powiatu hajnowskiego
Mapa konturowa powiatu hajnowskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Kutowa”
52°50′35″N 23°32′36″E/52,843056 23,543333
Prawosławny krzyż wotywny
Wjazd do wsi

Kutowawieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie hajnowskim, w gminie Narew. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego. W pobliżu wsi znajdują się kurhany typu rostołckiego wiązane z kulturą wielbarską.

Pochodzenie nazwy

Nazwa wsi pochodzi od nazwy osobowej Kut (Kuta – cerkiewne imię Kutonij).

Historia

Istniejące w pobliżu wsi kurhany świadczą o tym, że okolice wsi były zasiedlone między I a V wiekiem n.e., przypuszczalnie przez plemiona germańskie Gotów i Gepidów wiązanych z kulturą wielbarską. Obecna wieś powstała w drugiej połowie XVIII wieku, nazywała się wtedy – Kutowa Pasieka. Nazwa ta świadczy, że pierwotnym zajęciem mieszkańców było bartnictwo[2].

W 1915 roku niemal wszyscy mieszkańcy wsi udali się w głąb Rosji, w ramach bieżeństwa. W 1945 roku do Białoruskiej SRR wyjechało sześciu gospodarzy (efekt namów ze strony sowieckich agitatorów)[3].

Kutowa zawsze była niewielką wsią. W XIX i na początku XX wieku liczyła około 15 domów[3]. W 1939 liczba domów sięgnęła 39, zamieszkiwało je 191 osób, natomiast w 1952 roku wieś liczyła 25 domów i 135 mieszkańców. W roku 2007 we wsi mieszkało 39 osób[4].

Religia

Mieszkańcy wsi są wyznania prawosławnego, należą do parafii w Łosince. Według stanu parafii z 31 grudnia 2007 roku, 39 parafian pochodziło z Kutowy[5].

Przypisy

Bibliografia

  • Grzegorz Sosna, Antonina Troc-Sosna: Łosinka – Parafia na skraju Puszczy Ladzkiej. pod red. Doroteusza Fionika. Bielsk Podlaski – Ryboły: Stowarzyszenie Muzeum Małej Ojczyzny w Studziwodach, 2009, s. 96-99. ISBN 978-83-925074-8-2.

Linki zewnętrzne