Batalion Czata 49: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Skład: drobne merytoryczne
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Linia 5: Linia 5:
'''Batalion ''Czata 49''''', ''Czata'' - [[batalion]] [[Armia Krajowa|Armii Krajowej]], należący do [[Zgrupowanie Radosław|Zgrupowania ''Radosław'']].
'''Batalion ''Czata 49''''', ''Czata'' - [[batalion]] [[Armia Krajowa|Armii Krajowej]], należący do [[Zgrupowanie Radosław|Zgrupowania ''Radosław'']].


W 1942 r. powstała Centrala Zaopatrzenia Terenu (CZT), z kryptonimem liczbowym KG AK: ''49''. Miała ona na celu zaopatrywanie Kedywów Okręgów AK na [[Kresy Wschodnie|Kresach]]. Pierwszym dowódcą CZT był mjr/ppłk. cc. [[Henryk Krajewski (podpułkownik)|Henryk Krajewski]] "Trzaska", a od maja 1944 - [[major|mjr]] cc. [[Tadeusz Runge]]. Zastępcą dowódcy tego batalionu był [[Zygmunt Milewicz]].
W 1942 r. powstała Centrala Zaopatrzenia Terenu (CZT), z kryptonimem liczbowym KG AK: ''49''. Miała ona na celu zaopatrywanie Kedywów Okręgów AK na [[Kresy Wschodnie|Kresach]]. Pierwszym dowódcą CZT był mjr/ppłk. cc. [[Henryk Krajewski (podpułkownik)|Henryk Krajewski]] "Trzaska", a od maja 1944 - [[major|mjr]] cc. [[Tadeusz Runge|Tadeusz Runge ps. Witold]]. Zastępcą dowódcy tego batalionu był [[Zygmunt Milewicz]].


Batalion Czata 49 utworzono z personelu CZT, IV Oddziału KG AK, żołnierzy 27. Wołyńskiej DP AK, oraz cichociemnych oczekujących w stolicy na przydziały.
Batalion Czata 49 utworzono z personelu CZT, IV Oddziału KG AK, żołnierzy 27. Wołyńskiej DP AK, oraz Cichociemnych oczekujących w stolicy na przydziały.

Batalion walczył w [[powstanie warszawskie|powstaniu]] - najpierw w rejonie [[Wola (Warszawa)|Woli]] i Starego Miasta, następnie na Czerniakowie i Mokotowie. W walkach stracił ponad 200 żołnierzy. W jego składzie znajdowali się żołnierze [[27 Wołyńska Dywizja Piechoty|27. Wołyńskiej Dywizji Piechoty]] i [[cichociemni]].
W [[Powstanie warszawskie|Powstaniu warszawskim]] w 1944 roku batalion przeprowadził koncentrację swoich sił w rejonie ulicy Mareckiego, przedwojennego boiska Skry i na terenie Cmentarza ewangelickiego. 5 sierpnia przeprowadził nieudany atak w rejonie ulicy [[Ulica Płocka w Warszawie|Płockiej]]. Następnie walczył w rejonie Karolkowej i Żytniej. 11 sierpnia przeszedł w rejon ruin Muranowa. 17 sierpnia batalion wycofał się na Stare Miasto w rejon ulicy [[Ulica Franciszkańska w Warszawie|Franciszkańskiej]] i Mławskiej<ref>{{Cytuj |tytuł = Batalion AK „Czata 49” - Histmag.org |data dostępu = 2019-08-01 |opublikowany = histmag.org |url = https://histmag.org/Batalion-AK-Czata-49-2431}}</ref>. Następnie walczył w obronie [[Szpital Świętego Jana Bożego w Warszawie|szpitala św. Jana Bożego]], w nieudanym ataku na [[Warszawa Gdańska|Dworzec Gdański]] i w obronie [[Polska Wytwórnia Papierów Wartościowych|PWPW]]<ref name=":0">{{Cytuj |tytuł = Batalion AK „Czata 49” - Histmag.org |data dostępu = 2019-08-01 |opublikowany = histmag.org |url = https://histmag.org/Batalion-AK-Czata-49-2431}}</ref>. W celu umożliwienia przebicia się do Śródmieścia pod dowództwem [[Zbigniew Ścibor-Rylski|Zbigniewa Ścibora-Rylskiego ps. "Motyl"]] 120 żołnierzy batalionu przeszło kanałami z [[Plac Krasińskich w Warszawie|Placu Krasińskich]] i wzięło udział w nieudanym ataku na [[Plac Bankowy w Warszawie|Plac Bankowy]], spod którego następnie przeszedł do Śródmieścia<ref name=":1">{{Cytuj |tytuł = CZATA 49 |data dostępu = 2019-08-01 |opublikowany = www.info-pc.home.pl |url = http://www.info-pc.home.pl/whatfor/baza/czata_49.htm}}</ref>. Następnie walczył na [[Solec (Warszawa)|Solcu]] (tzw. Powiślu czerniakowskim) broniąc ulicy [[Ulica Rozbrat w Warszawie|Rozbrat]] i Górnośląskiej, a od 13 września linii obronnej wzdłuż ulicy [[Ulica Zagórna w Warszawie|Zagórnej]] i [[Ulica Czerniakowska w Warszawie|Czerniakowskiej]]. Potem część batalionu po przejściu kanałami krótko walczyła na Mokotowie w rejonie [[Królikarnia|Królikarni]], skąd 26 września przeszła kanałami do Śródmieścia<ref name=":0" />.

W czasie powstania warszawskiego przez szeregi batalionu przeszło około 400 osób, z których zginęło 179 powstańców w tym 20 oficerów<ref name=":1" />. W jego składzie znajdowali się żołnierze [[27 Wołyńska Dywizja Piechoty|27. Wołyńskiej Dywizji Piechoty]] i [[Cichociemni]].


W batalionie Czata 49 walczyli między innymi: [[Jan Bienias]], [[Cezary Nowodworski]] i [[Romuald Śreniawa Szypiowski]].
W batalionie Czata 49 walczyli między innymi: [[Jan Bienias]], [[Cezary Nowodworski]] i [[Romuald Śreniawa Szypiowski]].
Linia 35: Linia 38:
{{commonscat|Czata 49 Battalion}}
{{commonscat|Czata 49 Battalion}}
* B. Nowożycki, [http://histmag.org/?id=2431 Batalion AK „Czata 49”], "histmag.org", 9 stycznia 2009.
* B. Nowożycki, [http://histmag.org/?id=2431 Batalion AK „Czata 49”], "histmag.org", 9 stycznia 2009.
*http://www.info-pc.home.pl/whatfor/baza/czata_49.htm

== Bibliografia ==

* Bartosz Nowożycki, ''Batalion Armii Krajowej Czata 49 w Powstaniu Warszawskim'', Wydawnictwo Oficyna Wydawnicza RYTM, Warszawa 2009, <nowiki>ISBN 978-83-7399-304-4</nowiki>


* Bartosz Nowożycki, ''Czata 49 Relacje i wspomnienia żołnierzy batalionu Armii Krajowej w zasobie Archiwum Akt Nowych'', 2011, <nowiki>ISBN 978-83-933-2041-7</nowiki>, EAN: 9788393320417
{{Armia Krajowa}}
{{Armia Krajowa}}



Wersja z 15:26, 1 sie 2019

Żołnierze z Batalionu "Czata 49" wyciągają z zasobników zrzutowe granatniki przeciwpancerne "PIAT". Trzeci od lewej stoi kpr. pchor. Andrzej Maringe "Andrzej", w środku siedzi kpr. pchor. Stanisław Potworowski "Potwór".
Grupa żołnierzy z Batalionu "Czata 49" na ulicy Franciszkańskiej ze zdobycznym motocyklem. Na tylnym siedzeniu siedzi łączniczka Anna Wyganowska "Ewa" i przekazuje rozkaz strzelcowi "Kropka".
Żołnierze Batalionu "Czata 49" po kilku godzinnym przejściu kanałami z placu Krasińskich do ulicy Wareckiej na Śródmieście, nad ranem 2 IX 1944. Ze zdobycznym MG 42 stoi kpr. Antoni Kłopocki "Dąbek".
Kamień pamiątkowy poświęcony batalionowi „Czata 49” przy ulicy Słomińskiego, w pobliżu wejścia na stację metra Dworzec Gdański

Batalion Czata 49, Czata - batalion Armii Krajowej, należący do Zgrupowania Radosław.

W 1942 r. powstała Centrala Zaopatrzenia Terenu (CZT), z kryptonimem liczbowym KG AK: 49. Miała ona na celu zaopatrywanie Kedywów Okręgów AK na Kresach. Pierwszym dowódcą CZT był mjr/ppłk. cc. Henryk Krajewski "Trzaska", a od maja 1944 - mjr cc. Tadeusz Runge ps. Witold. Zastępcą dowódcy tego batalionu był Zygmunt Milewicz.

Batalion Czata 49 utworzono z personelu CZT, IV Oddziału KG AK, żołnierzy 27. Wołyńskiej DP AK, oraz Cichociemnych oczekujących w stolicy na przydziały.

W Powstaniu warszawskim w 1944 roku batalion przeprowadził koncentrację swoich sił w rejonie ulicy Mareckiego, przedwojennego boiska Skry i na terenie Cmentarza ewangelickiego. 5 sierpnia przeprowadził nieudany atak w rejonie ulicy Płockiej. Następnie walczył w rejonie Karolkowej i Żytniej. 11 sierpnia przeszedł w rejon ruin Muranowa. 17 sierpnia batalion wycofał się na Stare Miasto w rejon ulicy Franciszkańskiej i Mławskiej[1]. Następnie walczył w obronie szpitala św. Jana Bożego, w nieudanym ataku na Dworzec Gdański i w obronie PWPW[2]. W celu umożliwienia przebicia się do Śródmieścia pod dowództwem Zbigniewa Ścibora-Rylskiego ps. "Motyl" 120 żołnierzy batalionu przeszło kanałami z Placu Krasińskich i wzięło udział w nieudanym ataku na Plac Bankowy, spod którego następnie przeszedł do Śródmieścia[3]. Następnie walczył na Solcu (tzw. Powiślu czerniakowskim) broniąc ulicy Rozbrat i Górnośląskiej, a od 13 września linii obronnej wzdłuż ulicy Zagórnej i Czerniakowskiej. Potem część batalionu po przejściu kanałami krótko walczyła na Mokotowie w rejonie Królikarni, skąd 26 września przeszła kanałami do Śródmieścia[2].

W czasie powstania warszawskiego przez szeregi batalionu przeszło około 400 osób, z których zginęło 179 powstańców w tym 20 oficerów[3]. W jego składzie znajdowali się żołnierze 27. Wołyńskiej Dywizji Piechoty i Cichociemni.

W batalionie Czata 49 walczyli między innymi: Jan Bienias, Cezary Nowodworski i Romuald Śreniawa Szypiowski.

Skład

Upamiętnienie

  • U zbiegu ulic Słomińskiego i A. Dawidowskiego znajduje się skwer Batalionu AK „Czata 49” z kamieniem pamiątkowym.

Linki zewnętrzne

Bibliografia

  • Bartosz Nowożycki, Batalion Armii Krajowej Czata 49 w Powstaniu Warszawskim, Wydawnictwo Oficyna Wydawnicza RYTM, Warszawa 2009, ISBN 978-83-7399-304-4
  • Bartosz Nowożycki, Czata 49 Relacje i wspomnienia żołnierzy batalionu Armii Krajowej w zasobie Archiwum Akt Nowych, 2011, ISBN 978-83-933-2041-7, EAN: 9788393320417
  1. Batalion AK „Czata 49” - Histmag.org [online], histmag.org [dostęp 2019-08-01].
  2. a b Batalion AK „Czata 49” - Histmag.org [online], histmag.org [dostęp 2019-08-01].
  3. a b CZATA 49 [online], www.info-pc.home.pl [dostęp 2019-08-01].