Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Czarnobylu: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Linia 66: Linia 66:
}}
}}
'''Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Czarnobylu''' ([[język rosyjski|ros.]] ''Римско-Латинская церковь Успения пресвятой-Богородицы'') – świątynia rzymskokatolicka zbudowana na początku [[XVII wiek]]u w [[Czarnobyl]]u, do [[1832]] roku własność klasztoru dominikanów.
'''Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Czarnobylu''' ([[język rosyjski|ros.]] ''Римско-Латинская церковь Успения пресвятой-Богородицы'') – świątynia rzymskokatolicka zbudowana na początku [[XVII wiek]]u w [[Czarnobyl]]u, do [[1832]] roku własność klasztoru dominikanów.
[[Plik:Czarnobyl_Chernobyl_kościół_church.jpg|alt=|lewo|mały|287x287px|Kościół w Czarnobylu]]
Klasztorny kościół dominikański powstał w 1626 r. z fundacji właścicieli dóbr czarnobylskich [[Łukasz Sapieha|Łukasza Sapiehy]] i jego żony Zofii Kmicianki - na budowę kościoła wyłożono wówczas 30 tys. złotych. Oboje fundatorów pochowano w podziemiach świątyni. Kolejny właściciel [[Czarnobyl]]a [[Kazimierz Leon Sapieha (1609–1656)|Kazimierz Lew Sapieha]] znalazł korzystniejszą lokalizację dla kościoła i klasztoru. Przy klasztorze od samego początku działała szkoła, która była też prowadzona przez parafię w XIX w<ref name="niedziela">Niedźwiedzki R., 2015: Nasze ślady w Czarnobylu. Niedziela, nr 20, 17 V, str. 40-41.</ref>. W połowie [[XVIII wiek]]u w świątynię uderzył piorun, w wyniku czego spaliła się.


Klasztorny kościół dominikański powstał w 1626 r. z fundacji właścicieli dóbr czarnobylskich [[Łukasz Sapieha|Łukasza Sapiehy]] i jego żony Zofii Kmicianki - na budowę kościoła wyłożono wówczas 30 tys. złotych. Oboje fundatorów pochowano w podziemiach świątyni. Kolejny właściciel [[Czarnobyl]]a [[Kazimierz Leon Sapieha (1609–1656)|Kazimierz Lew Sapieha]] znalazł korzystniejszą lokalizację dla kościoła i klasztoru. Przy klasztorze od samego początku działała szkoła, która była też prowadzona przez parafię w XIX w<ref name = niedziela>Niedźwiedzki R., 2015: Nasze ślady w Czarnobylu. Niedziela, nr 20, 17 V, str. 40-41.</ref>. W połowie [[XVIII wiek]]u w świątynię uderzył piorun, w wyniku czego spaliła się - w [[1757]] lub [[1759]] dokonano jej ponownego poświęcenia po odbudowie prowadzonej przez ks. Onufrego Łyczkiewicza. Kościół poświęcił wówczas ks. Franciszek Murziewicz, przeor konwentu [[czarnobyl]]skiego. Był to [[Klasycyzm|klasycystyczny]] budynek z pięciokolumnowym [[portyk]]iem, dwoma wieżami i [[sygnaturka (wieża)|sygnaturką]], zbudowany z drewna na kamiennej podmurówce{{r|niedziela}}.
Zbudowano wkrótce nową świątynię katolicką i w [[1757]] lub [[1759]] dokonano jej ponownego poświęcenia po odbudowie prowadzonej przez ks. Onufrego Łyczkiewicza. Kościół poświęcił wówczas ks. Franciszek Murziewicz, przeor konwentu [[czarnobyl]]skiego. Był to [[Klasycyzm|klasycystyczny]] budynek z pięciokolumnowym [[portyk]]iem, dwoma wieżami i [[sygnaturka (wieża)|sygnaturką]], zbudowany z drewna na kamiennej podmurówce{{r|niedziela}}.


Po [[Powstanie listopadowe|powstaniu listopadowym]] władze rosyjskie zarządziły kasatę zakonu dominikanów znajdującego się w [[Czarnobyl]]u - od [[1832]] roku kościół był jedynie świątynią parafialną, którą odwiedzali nieliczni [[czarnobyl]]scy katolicy (do parafii oprócz Czarnobyla należało też 37 okolicznych wiosek, liczyła ona 507 wiernych w 1832 r. i 433 wiernych w 1869 r., z tego w samym miasteczku mieszkało niespełna 100 wiernych<ref name="Niedźwiedzki R., 2015">Niedźwiedzki R., 2015</ref>).
Po [[Powstanie listopadowe|powstaniu listopadowym]] władze rosyjskie zarządziły kasatę zakonu dominikanów znajdującego się w [[Czarnobyl]]u - z tego powodu od [[1832]] roku kościół był jedynie świątynią parafialną, którą odwiedzali nieliczni [[czarnobyl]]scy katolicy (do parafii oprócz Czarnobyla należało też 37 okolicznych wiosek, liczyła ona 507 wiernych w 1832 r. i 433 wiernych w 1869 r., z tego w samym miasteczku mieszkało niespełna 100 wiernych<ref name="Niedźwiedzki R., 2015">Niedźwiedzki R., 2015</ref>).


W trakcie [[Rewolucja październikowa|rewolucji październikowej]] w 1918 r. kościół został uszkodzony, w 1922 władze radzieckie skonfiskowały majątek parafii, a na początku lat 30. XX w. całkowicie zniszczono świątynię<ref name="Niedźwiedzki R., 2015"/>. Zachowały się jedynie piwnice, w których spoczywają członkowie rodów [[Sapiehowie|Sapiehów]] i [[Chodkiewiczowie|Chodkiewiczów]]<ref>{{Cytuj | url=http://forum.pripyat.com/showthread.php?t=1868 | tytuł=Ошибка базы данных Форум сайта г. Припять. Споры, дискуссии, обсуждения, наблюдения, обмен опытом, фотографии - все темы о Чернобыльской зоне отчуждения<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> | opublikowany=forum.pripyat.com | data dostępu=2017-11-24}}</ref>. Ponieważ po 1922 r. nie było już proboszcza w Czarnobylu, to działalność duszpasterską na terenie parafii prowadzili księża z parafii w [[Poliśke|Chabnie]] aż do końca lat 20. XX w., gdy zostali wywiezieni do [[Łagier|łagrów]], a następnie zamordowani<ref name="Niedźwiedzki R., 2015"/>.
W trakcie [[Rewolucja październikowa|rewolucji październikowej]] w 1918 r. kościół został uszkodzony, w 1922 władze radzieckie skonfiskowały majątek parafii, a na początku lat 30. XX w. całkowicie zniszczono świątynię<ref name="Niedźwiedzki R., 2015"/>. Zachowały się jedynie piwnice, w których spoczywają członkowie rodów [[Sapiehowie|Sapiehów]] i [[Chodkiewiczowie|Chodkiewiczów]]<ref>{{Cytuj | url=http://forum.pripyat.com/showthread.php?t=1868 | tytuł=Ошибка базы данных Форум сайта г. Припять. Споры, дискуссии, обсуждения, наблюдения, обмен опытом, фотографии - все темы о Чернобыльской зоне отчуждения<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> | opublikowany=forum.pripyat.com | data dostępu=2017-11-24}}</ref>. Ponieważ po 1922 r. nie było już proboszcza w Czarnobylu, to działalność duszpasterską na terenie parafii prowadzili księża z parafii w [[Poliśke|Chabnie]] aż do końca lat 20. XX w., gdy zostali wywiezieni do [[Łagier|łagrów]], a następnie zamordowani<ref name="Niedźwiedzki R., 2015"/>.

Wersja z 11:00, 11 paź 2019

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Czarnobylu
(nieistniejący)
Państwo

 Ukraina

Miejscowość

Czarnobyl

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Wezwanie

Wniebowzięcia NMP

brak współrzędnych

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Czarnobylu (ros. Римско-Латинская церковь Успения пресвятой-Богородицы) – świątynia rzymskokatolicka zbudowana na początku XVII wieku w Czarnobylu, do 1832 roku własność klasztoru dominikanów.

Kościół w Czarnobylu

Klasztorny kościół dominikański powstał w 1626 r. z fundacji właścicieli dóbr czarnobylskich Łukasza Sapiehy i jego żony Zofii Kmicianki - na budowę kościoła wyłożono wówczas 30 tys. złotych. Oboje fundatorów pochowano w podziemiach świątyni. Kolejny właściciel Czarnobyla Kazimierz Lew Sapieha znalazł korzystniejszą lokalizację dla kościoła i klasztoru. Przy klasztorze od samego początku działała szkoła, która była też prowadzona przez parafię w XIX w[1]. W połowie XVIII wieku w świątynię uderzył piorun, w wyniku czego spaliła się.

Zbudowano wkrótce nową świątynię katolicką i w 1757 lub 1759 dokonano jej ponownego poświęcenia po odbudowie prowadzonej przez ks. Onufrego Łyczkiewicza. Kościół poświęcił wówczas ks. Franciszek Murziewicz, przeor konwentu czarnobylskiego. Był to klasycystyczny budynek z pięciokolumnowym portykiem, dwoma wieżami i sygnaturką, zbudowany z drewna na kamiennej podmurówce[1].

Po powstaniu listopadowym władze rosyjskie zarządziły kasatę zakonu dominikanów znajdującego się w Czarnobylu - z tego powodu od 1832 roku kościół był jedynie świątynią parafialną, którą odwiedzali nieliczni czarnobylscy katolicy (do parafii oprócz Czarnobyla należało też 37 okolicznych wiosek, liczyła ona 507 wiernych w 1832 r. i 433 wiernych w 1869 r., z tego w samym miasteczku mieszkało niespełna 100 wiernych[2]).

W trakcie rewolucji październikowej w 1918 r. kościół został uszkodzony, w 1922 władze radzieckie skonfiskowały majątek parafii, a na początku lat 30. XX w. całkowicie zniszczono świątynię[2]. Zachowały się jedynie piwnice, w których spoczywają członkowie rodów Sapiehów i Chodkiewiczów[3]. Ponieważ po 1922 r. nie było już proboszcza w Czarnobylu, to działalność duszpasterską na terenie parafii prowadzili księża z parafii w Chabnie aż do końca lat 20. XX w., gdy zostali wywiezieni do łagrów, a następnie zamordowani[2].

Przypisy

Bibliografia

  • Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski & Władysław Walewski, 1880: "Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich", Wydawnictwo Wędrowiec, Warszawa.