Aleksander Gryglewski: Różnice pomiędzy wersjami

Aleksander Gryglewski
Data i miejsce urodzenia	4 marca 1833 ; Brzostek
Data i miejsce śmierci	28 lipca 1879 ; Gdańsk
Narodowość	polska
Dziedzina sztuki	malarstwo
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 16:13, 6 mar 2020

Aleksander Konstanty Gryglewski (ur. 4 marca 1833 w Brzostku, zm. 28 lipca 1879 w Gdańsku) – malarz, profesor Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie.

Syn Kajetana i Katarzyny Soleckiej. W latach 1847-1852 uczęszczał do szkoły średniej w Krośnie, a w latach 1852-57 razem z Matejką, Grottgerem i Kotsisem studiował w Krakowie na oddziale Sztuk Pięknych w Instytucie Technicznym. Pomagał J. Matejce w wykreślaniu perspektywy obrazów, której zasady studiował pod kierunkiem prof. Gustawa Seeberga. Na dalsze studia malarskie wyjechał z Matejką do Monachium. Powrócił do Krakowa i w latach 1860-69 poświęcił się utrwalaniu w drobiazgowo wykańczanych obrazach widoków i wnętrz krakowskich zabytków, głównie kościołów. Reprodukcje drzeworytowe jego obrazów zamieszczały w latach 1863-75 „Kłosy”, a w latach 1863-72 „Tygodnik Ilustrowany”.

Dziełem jego życia było utrwalenie na płótnie najcenniejszych zabytków architektury polskiej. W latach 1872-73 malował wnętrza Łazienek w Warszawie, w latach 1873-74 w Wilanowie, a w 1875 Zamek Królewski i Pałac Prymasowski. Uwiecznił widoki architektoniczne Warszawy, Torunia i Gdańska^[1].

Wyjeżdżał do Bardejowa (1864) i do salin w Wieliczce (1869). W 1870 malował zabytki Pragi, a w Wiedniu obrazy z kościoła św. Szczepana. W 1871 malował we Lwowie, Podkamieniu, Olesku, a najdłużej w Podhorcach. W latach 1875-77 mieszkał w Krośnie i tu malował krajobrazy i wnętrze kościoła. Od jesieni 1877 do 1879 był kierownikiem katedry perspektywy w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie. W czasie wakacji 1878 i 1879 malował wnętrze sali rady miejskiej w Ratuszu w Gdańsku (ale również fragment wnętrza kościoła NMP z zegarem astronomicznym, sień Ratusza Głównego Miasta ze schodami i galeryjką czy też dworek w Waplewie), zamieszkując w domu Roehrów na Podwalu Przedmiejskim 36. Od czasu śmierci zmarłej rok wcześniej żony, Gryglewski znajdował się w depresji, a przytłoczony kłopotami finansowymi popełnił samobójstwo wyskakując z okna Kamlarii gdańskiego ratusza na bruk dziedzińca^[2]. Jego ostatnim, niedokończonym obrazem, było Wnętrze Sali Czerwonej

Przyjaźnił się z Matejką, Aleksandrem Kotsisem i Arturem Grottgerem. Jednym z jego uczniów był Piotr Stachiewicz.

W 1867 ożenił się z Marią Miczyńską, ziemianką, z Rozdziela. Pozostawił dwoje dzieci: Zofię Rudnicką i Aleksandra Gryglewskiego, malarza (1874-1940). Jego babka Kunegunda Gryglewska była rodzoną siostrą Franciszka Fornalskiego.

Aleksander Gryglewski jest patronem ulicy m.in w Gdańsku i w Krakowie.

Wnętrze Kaplicy Świętokrzyskiej w Katedrze na Wawelu, 1872
Kościół św. Barbary w Krakowie
Kościół Mariacki w Krakowie
Wnętrze kościoła Panny Marii w Krakowie.
Sypialnia Królowej w pałacu w Wilanowie
Sala Karmazynowa zamku w Podhorcach
Sypialnia Królowej Marysieńki w pałacu w Wilanowie
Sala kąpielowa Pałacu na Wodzie
Sukiennice w Krakowie
Kaplica Zygmuntowska na Wawelu
Ratusz na Kazimierzu w Krakowie

Przypisy

↑ Stanisław Gierszewski (red.), Pomorscy patroni ulic Trójmiasta, Wydanie I, Ossolineum, Wrocław 1977, brak nr ISBN, s. 119
↑ AleksanderA. Masłowski AleksanderA., Kryminalna zagadka sprzed 130 lat [online], Gdańsk Nasze Miasto, 28 sierpnia 2009 [dostęp 2020-03-06] (pol.).

[1] Stanisław Gierszewski (red.), Pomorscy patroni ulic Trójmiasta, Wydanie I, Ossolineum, Wrocław 1977, brak nr ISBN, s. 119

[2] AleksanderA. Masłowski AleksanderA., Kryminalna zagadka sprzed 130 lat [online], Gdańsk Nasze Miasto, 28 sierpnia 2009 [dostęp 2020-03-06] (pol.).

[1]

[2]

@@ Linia 33: / Linia 33: @@
 Dziełem jego życia było utrwalenie na płótnie najcenniejszych [[zabytek|zabytków]] architektury polskiej. W latach 1872-73 malował wnętrza [[Łazienki Królewskie w Warszawie|Łazienek]] w Warszawie, w latach 1873-74 w [[Wilanów|Wilanowie]], a w 1875 Zamek Królewski i Pałac Prymasowski. Uwiecznił widoki architektoniczne Warszawy, Torunia i Gdańska<ref>Stanisław Gierszewski (red.), ''Pomorscy patroni ulic Trójmiasta'', Wydanie I, Ossolineum, Wrocław 1977, brak nr ISBN, s. 119</ref>.
-Wyjeżdżał do Bardejowa (1864) i do salin w Wieliczce (1869). W 1870 malował zabytki [[Praga|Pragi]], a w [[Wiedeń|Wiedniu]] obrazy z [[Katedra św. Szczepana w Wiedniu|kościoła św. Szczepana]]. W 1871 malował we Lwowie, Podkamieniu, Olesku, a najdłużej w Podhorcach. W latach 1875-77 mieszkał w Krośnie i tu malował krajobrazy i wnętrze kościoła. Od jesieni 1877 do 1879 był kierownikiem katedry perspektywy w [[Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie|Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie]]. W czasie wakacji 1878 i 1879 malował wnętrze sali rady miejskiej w [[Ratusz Głównego Miasta w Gdańsku|Ratuszu w Gdańsku]] (ale również fragment wnętrza kościoła NMP z zegarem astronomicznym, sień Ratusza Głównego Miasta ze schodami i galeryjką czy też dworek w Waplewie), zamieszkując w domu Roehrów na Podwalu Przedmiejskim 36. Od śmierci żony Gryglewski znajdował się w depresji, a przytłoczony kłopotami finansowymi popełnił [[samobójstwo]] wyskakując z okna Kamlarii w gdańskiego ratuszu na bruk dziedzińca<ref>{{Cytuj |autor = Aleksander Masłowski |tytuł = Kryminalna zagadka sprzed 130 lat |data = 2009-08-28 |data dostępu = 2020-03-06 |opublikowany = Gdańsk Nasze Miasto |url = https://gdansk.naszemiasto.pl/kryminalna-zagadka-sprzed-130-lat/ar/c13-3000210 |język = pl-PL}}</ref>. Jego ostatnim, niedokończonym obrazem, było ''Wnętrze Sali Czerwonej''
+Wyjeżdżał do Bardejowa (1864) i do salin w Wieliczce (1869). W 1870 malował zabytki [[Praga|Pragi]], a w [[Wiedeń|Wiedniu]] obrazy z [[Katedra św. Szczepana w Wiedniu|kościoła św. Szczepana]]. W 1871 malował we Lwowie, Podkamieniu, Olesku, a najdłużej w Podhorcach. W latach 1875-77 mieszkał w Krośnie i tu malował krajobrazy i wnętrze kościoła. Od jesieni 1877 do 1879 był kierownikiem katedry perspektywy w [[Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie|Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie]]. W czasie wakacji 1878 i 1879 malował wnętrze sali rady miejskiej w [[Ratusz Głównego Miasta w Gdańsku|Ratuszu w Gdańsku]] (ale również fragment wnętrza kościoła NMP z zegarem astronomicznym, sień Ratusza Głównego Miasta ze schodami i galeryjką czy też dworek w Waplewie), zamieszkując w domu Roehrów na Podwalu Przedmiejskim 36. Od czasu śmierci zmarłej rok wcześniej żony, Gryglewski znajdował się w depresji, a przytłoczony kłopotami finansowymi popełnił [[samobójstwo]] wyskakując z okna Kamlarii gdańskiego ratusza na bruk dziedzińca<ref>{{Cytuj |autor = Aleksander Masłowski |tytuł = Kryminalna zagadka sprzed 130 lat |data = 2009-08-28 |data dostępu = 2020-03-06 |opublikowany = Gdańsk Nasze Miasto |url = https://gdansk.naszemiasto.pl/kryminalna-zagadka-sprzed-130-lat/ar/c13-3000210 |język = pl-PL}}</ref>. Jego ostatnim, niedokończonym obrazem, było ''Wnętrze Sali Czerwonej''
 Przyjaźnił się z Matejką, [[Aleksander Kotsis|Aleksandrem Kotsisem]] i [[Artur Grottger|Arturem Grottgerem]]. Jednym z jego uczniów był [[Piotr Stachiewicz]].