Hieronim Wielopolski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
kat.
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Linia 30: Linia 30:


Był członkiem [[Wojna domowa w Rzeczypospolitej 1764|konfederacji Czartoryskich]] w [[1764]] roku, posłem na [[sejm konwokacyjny (1764)]] z [[województwo krakowskie (I Rzeczpospolita)|województwa krakowskiego]]<ref>''Zestawienie według województw, nazwisk, posłów zasiadających na sejmie convocationis 1764 r.'', Archiwum Państwowe Poznań, Zespół Akta braci czeskich rkps 2105, k. 1, Volumina Legum, t. VII, Petersburg 1860, s. 91.</ref>. Komisarz Komisji Dobrego Porządku województwa sandomierskiego<ref>Melchior Buliński, Monografija miasta Sandomierza, Warszawa, 1879, s. 142.</ref>. Komisarz z rycerstwa w [[Komisja Wojskowa Koronna|Komisji Wojskowej Koronnej]] w latach [[1765]]-[[1770]]<ref>Antoni Sozański, Imienne spisy osób duchownych, świeckich i wojskowych, które w pierwszych ośmiu latach panowania króla Stanisława Poniatowskiego od 1764-1772 r. w rządzie lub przy administracyi Rzeczypospolitéj udział brały [...]. Cz. 1, Tablice i rejestr, Kraków 1866, s. 10.</ref>.
Był członkiem [[Wojna domowa w Rzeczypospolitej 1764|konfederacji Czartoryskich]] w [[1764]] roku, posłem na [[sejm konwokacyjny (1764)]] z [[województwo krakowskie (I Rzeczpospolita)|województwa krakowskiego]]<ref>''Zestawienie według województw, nazwisk, posłów zasiadających na sejmie convocationis 1764 r.'', Archiwum Państwowe Poznań, Zespół Akta braci czeskich rkps 2105, k. 1, Volumina Legum, t. VII, Petersburg 1860, s. 91.</ref>. Komisarz Komisji Dobrego Porządku województwa sandomierskiego<ref>Melchior Buliński, Monografija miasta Sandomierza, Warszawa, 1879, s. 142.</ref>. Komisarz z rycerstwa w [[Komisja Wojskowa Koronna|Komisji Wojskowej Koronnej]] w latach [[1765]]-[[1770]]<ref>Antoni Sozański, Imienne spisy osób duchownych, świeckich i wojskowych, które w pierwszych ośmiu latach panowania króla Stanisława Poniatowskiego od 1764-1772 r. w rządzie lub przy administracyi Rzeczypospolitéj udział brały [...]. Cz. 1, Tablice i rejestr, Kraków 1866, s. 10.</ref>.

Do 1772 roku był właścicielem [[Pałac „Pod Baranami” w Krakowie|Pałacu pod Baranami w Krakowie]]<ref>http://mbc.malopolska.pl/Content/107696/rocznik_krakowski_2004_070.pdf</ref>.


Na [[Sejm Rozbiorowy 1773-1775|Sejmie Rozbiorowym 1773-1775]] został wybrany przez króla [[Stanisław August Poniatowski|Stanisława Augusta Poniatowskiego]] do [[Rada Nieustająca|Rady Nieustającej]]<ref>''[[Volumina Legum]]'', t. VIII, Petersburg 1860, s. 87.</ref>. Członek konfederacji [[Andrzej Mokronowski|Andrzeja Mokronowskiego]] w [[1776]] roku<ref>Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 529.</ref>.
Na [[Sejm Rozbiorowy 1773-1775|Sejmie Rozbiorowym 1773-1775]] został wybrany przez króla [[Stanisław August Poniatowski|Stanisława Augusta Poniatowskiego]] do [[Rada Nieustająca|Rady Nieustającej]]<ref>''[[Volumina Legum]]'', t. VIII, Petersburg 1860, s. 87.</ref>. Członek konfederacji [[Andrzej Mokronowski|Andrzeja Mokronowskiego]] w [[1776]] roku<ref>Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 529.</ref>.

Wersja z 09:50, 23 kwi 2020

Hieronim Wielopolski
Herb
Starykoń
Rodzina

Wielopolscy herbu Starykoń

Data urodzenia

1712

Data śmierci

13 marca 1779

Ojciec

Franciszek Wielopolski (zm. 1732)

Matka

Anna Lubomirska

Żona

Urszula Potocka

Odznaczenia
Order Orła Białego Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów)

Hieronim Wielopolski herbu Starykoń (ur. 1712, zm. 13 marca 1779) – hrabia Świętego Cesarstwa Rzymskiego, koniuszy koronny 17541774, generał lejtnant wojsk koronnych w 1752 roku[1], generał major i szef Regimentu Gwardii Konnej Koronnej od 1745, cześnik koronny 1750–1754, starosta generalny krakowski w latach 17681779[2], starosta przemykowski, żarnowiecki, regimentarz Partii Małopolskiej i Krakowskiej w 1765 roku[3].

Życiorys

Był synem Franciszka Wielopolskiego i jego drugiej zony Anny Lubomirskiej, wnukiem hetmana wielkiego koronnego Hieronima Lubomirskiego. W 1733 roku podpisał elekcję Stanisława Leszczyńskiego[4].

Był członkiem konfederacji Czartoryskich w 1764 roku, posłem na sejm konwokacyjny (1764) z województwa krakowskiego[5]. Komisarz Komisji Dobrego Porządku województwa sandomierskiego[6]. Komisarz z rycerstwa w Komisji Wojskowej Koronnej w latach 1765-1770[7].

Do 1772 roku był właścicielem Pałacu pod Baranami w Krakowie[8].

Na Sejmie Rozbiorowym 1773-1775 został wybrany przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego do Rady Nieustającej[9]. Członek konfederacji Andrzeja Mokronowskiego w 1776 roku[10].

portret żony Urszuli Potockiej

W 1757 odznaczony Orderem Orła Białego, od 1765 kawaler Orderu Świętego Stanisława. W 1741 ożenił się z Urszulą Potocką (1725-1806) małżeństwo pozostało bezpotomne. Właściciel klucza oborskiego browarów i manufaktury papierniczej.

Przypisy

  1. Tomasz Ciesielski, Generałowie wojska koronnego w latach 1717–1763, w: Organizacja armii w nowożytnej Europie: struktura – urzędy – prawo – finanse, Zabrze 2011, s. 463.
  2. Urzędnicy województwa krakowskiego XVI-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Stanisław Cynarski i Alicja Falniowska-Gradowska. Kórnik 1990, s. 269.
  3. Konstanty Górski, Historya jazdy polskiej, Kraków 1894, s. 138.
  4. Jerzy Dunin-Borkowski i Mieczysław Dunin-Wąsowicz, Elektorowie królów Władysława IV., Michała Korybuta, Stanisława Leszczyńskiego i spis stronników Augusta III. Lwów 1910, s. 248.
  5. Zestawienie według województw, nazwisk, posłów zasiadających na sejmie convocationis 1764 r., Archiwum Państwowe Poznań, Zespół Akta braci czeskich rkps 2105, k. 1, Volumina Legum, t. VII, Petersburg 1860, s. 91.
  6. Melchior Buliński, Monografija miasta Sandomierza, Warszawa, 1879, s. 142.
  7. Antoni Sozański, Imienne spisy osób duchownych, świeckich i wojskowych, które w pierwszych ośmiu latach panowania króla Stanisława Poniatowskiego od 1764-1772 r. w rządzie lub przy administracyi Rzeczypospolitéj udział brały [...]. Cz. 1, Tablice i rejestr, Kraków 1866, s. 10.
  8. http://mbc.malopolska.pl/Content/107696/rocznik_krakowski_2004_070.pdf
  9. Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 87.
  10. Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 529.

Bibliografia

  • Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008