Buczacz: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
{{commonscat|Buchach}} |
drobne redakcyjne |
||
Linia 53: | Linia 53: | ||
[[Kategoria:Geografia historyczna Polski|Buczacz]] |
[[Kategoria:Geografia historyczna Polski|Buczacz]] |
||
[[Kategoria:Miasta obwodu tarnopolskiego]] |
[[Kategoria:Miasta obwodu tarnopolskiego]] |
||
[[Kategoria:Zamki na Kresach wschodnich|Buczacz]] |
|||
[[bg:Бучач]] |
[[bg:Бучач]] |
Wersja z 12:59, 1 wrz 2007
Szablon:Miasto zagranica infobox
Buczacz (ukr. Бучач), miasto położone nad rzeką Strypa; obecnie na Ukrainie w obwodzie tarnopolskim. 12,3 tys. mieszkańców (2004). Do 1939 należał do Polski.
Historia
Od połowy XIV wieku Buczacz z Galicją Wschodnią należał do Polski, najwcześniejsza wzmianka o nim pochodzi z 1397. W 1515 Buczacz lokowano na prawie magdeburskim. Miasto było m.in. zasiedlone przez liczną społeczność żydowską. W 1580 wybudowano zamek. 18 października 1672 roku, po upadku Kamieńca Podolskiego i przegranej wojnie Rzeczpospolita podpisała w Buczaczu traktat pokojowy z Turcją (tzw. traktat w Buczaczu), zrzekając się na jej korzyść części Ukrainy i Podola oraz zobowiązując do płacenia rocznego haraczu. Na skutek traktatu, do 1683 połowa miasta (jeden brzeg rzeki) znajdowała się na terytorium tureckim. W 1772 podczas I rozbioru Polski Buczacz przypadł Austrii.
Po zakończeniu I wojny światowej, w listopadzie 1918 roku Buczacz wszedł w skład nowo utworzonej Zachodnio Ukraińskiej Republiki Ludowej, lecz od lipca 1919 został zajęty przez Polskę. Na krótko, od 10 sierpnia do 15 września zdobyła go Armia Czerwona. Jego przynależność do Polski potwierdzono w 1923. Podczas II wojny światowej, 18 września 1939 został zajęty przez siły ZSRR i przyłączony do Ukraińskiej SRR. Od lipca 1941 okupowany przez Niemców, następnie w lipcu 1944 zajęty przez Armię Czerwoną, po wojnie ponownie w składzie Ukraińskiej SRR, a od 1991 Ukrainy.
W Buczaczu urodzili się m.in. Szymon Wiesenthal i Samuel Agnon. Z miastem związany był barokowy rzeźbiarz i snycerz, Jan Jerzy Pinzel, tu znajdowała się jego pracownia.