John Robert Jones

{{{imię i nazwisko}}}

[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt={{{alt grafiki}}}|{{{opis grafiki}}}]] {{{opis grafiki}}}
Data i miejsce urodzenia	{{{data urodzenia}}} {{{miejsce urodzenia}}}
Data i miejsce śmierci	{{{data śmierci}}} {{{miejsce śmierci}}}
Odznaczenia
{{{odznaczenia}}}

{{Biogram infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | grafika = | data urodzenia = | imię i nazwisko = | commons = | opis grafiki = | miejsce urodzenia = | odznaczenia = | data śmierci = | miejsce śmierci = | alt grafiki = Nieznane pola: "miejsce_urodzin", "zmarl", "data_urodzin", "miejsce_smierci", "data_smierci" oraz "Biogram_osoby".

John Robert Jones (ur. 4 września 1911, zm. 3 czerwca 1970) – Walijczyk, propagator kultury i języka walijskiego, filozof. W chwili śmierci dziekan Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Walijskiego w Swansea.

Biografia

Urodził się w Pwllheli w rodzinie Williama i Kate Jones. W bardzo młodym wieku utracił ojca. W 1929 roku rozpoczął studia filozoficzne na Uniwersytecie Walijskim w Aberystwyth, które ukończył z najwyższym wyróżnieniem. Dyplom doktora uzyskał na Uniwersytecie Oksfordzkim.

W 1939 powrócił do Aberystwyth na posadę wykładowcy. W 1952 roku przeniósł się na Uniwersytet Walijski w Swansea, gdzie został następcą A. E. Heatha na stanowisku dziekana Wydziału Filozoficznego. W 1961 był profesorem odwiedzającym na Uniwersytecie Karoliny Północnej (USA). Po powrocie do Walii zaangażował się w działalność polityczną.

Umarł na raka.

Działalność publiczna

J. R. Jones już jako starszy i szanowany profesor włączył się w działalność Cymdeithas yr Iaith Gymraeg (Stowarzyszenia Języka Walijskiego) - organizacji założonej w 1962 głównie przez młodych Walijczyków, która propagowała obywatelskie nieposłuszeństwo w walce o równouprawnienie języka walijskiego. Jego płomienne wystąpienia na spotkaniach organizowanych przez Stowarzyszenie gromadziły tłumy. Występował przeciwko inwestyturze Karola na Księcia Walii. Był jednocześnie przeciwnikiem Plaid Cymru (Walijskiej Partii Nacjonalistycznej), którą oskarżał o zaniechanie walki w obronie kultury i języka na rzecz walki o władzę.

Uważany jest za najważniejszego i najbardziej wpływowego walijskiego publicystę lat 60-tych.

Poglądy filozoficzne

W swojej działalności naukowej Jones zajmował się głównie trzema zagadnieniami: problemem uniwersaliów, związkami między doświadczeniem zmysłowym a sceptycyzmem, oraz kwestią samoświadomości i jej związków z innymi świadomościami.

Zajmował się również problematyką religijną i teologiczną. Był popularyzatorem myśli Paula Tillicha, Dietricha Bonhoeffera i Rudolfa Bultmanna w obrębie literatury walijskiej. Jego późniejsze eseje poświęcone religii zawierają wątki odwołujące się do myśli Wittgensteina i Simone Weil (prawdopodobnie miało to związek z wpływem otoczenia - na Wydziale Filozoficznym w Swansea aktywnie działał wówczas Rush Rhees). Jego osoba może być uważana za łącznik kontynentalnej tradycji teologii demitologizacji oraz metafizyki różnicy ontologicznej z Wittgensteinowską filozofią religii rozwijającą się głównie na uniwersytecie w Swansea (Rush Rhees, Peter Winch, R. F. Holland, D. Z. Phillips).

Bibliografia

Opublikowane książki:

• Religion as a True Myth: Inaugural Lecture, 1952;
• Prydeindod, 1966 ('Brytyjskość');
• A Rhaid i'r Iaith Ein Gwahanu?, 1967 ('Czy język musi nas dzielić?');
• Ac Onide, 1970 ('Lecz jeśli nie');
• Gwaedd Yng Nghymru, 1970 ('Płacz w Walii');

Ważniejsze artykuły:

• Our Knowledge of Other Persons, 1950;
• How Do I Know Who I Am?, 1960;
• Belief and Loss of Belief, 1973 (wraz z D. Z. Phillipsem);

Literatura

• Dewi Z. Phillips, J. R. Jones, Uniwersity of Wales Press, Cardiff 1995.

Linki zewnętrzne

• Welsh Biography Online