Ostia (starożytne miasto): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
lit. |
|||
| Linia 20: | Linia 20: | ||
Końcowy odcinek ''Decumano Massimo'' prowadzi w kierunku wschodnim, gdzie w starożytności mieściła się przystań, mijając pozostałości domów dawnych rzemieślników, kupców i sprzedawców (m.in. rzeźników, kowali) przez resztki bramy ''Porta Marina'' (inną główną bramą była ''Porta Laurentina'', w południowej części murów miejskich). W pobliżu antycznej linii brzegowej znajdują się ruiny term ''Porta Marina''. |
Końcowy odcinek ''Decumano Massimo'' prowadzi w kierunku wschodnim, gdzie w starożytności mieściła się przystań, mijając pozostałości domów dawnych rzemieślników, kupców i sprzedawców (m.in. rzeźników, kowali) przez resztki bramy ''Porta Marina'' (inną główną bramą była ''Porta Laurentina'', w południowej części murów miejskich). W pobliżu antycznej linii brzegowej znajdują się ruiny term ''Porta Marina''. |
||
Na terenie Ostia Antica funkcjonuje także niewielkie muzeum - prezentuje turystom [[sarkofag]]i, malowidła oraz cenniejsze posągi (m.in. [[Mitra (mitologia)|Mitry]] |
Na terenie Ostia Antica funkcjonuje także niewielkie muzeum - prezentuje turystom [[sarkofag]]i, malowidła oraz cenniejsze posągi (m.in. [[Mitra (mitologia)|Mitry]] zabijającego byka). |
||
===Zobacz też=== |
===Zobacz też=== |
||
Wersja z 22:22, 31 sty 2008
Ostia (łac. - ujście) - antyczne miasto portowe, być może pierwsza kolonia Rzymu, położone w ujściu rzeki Tyber do Morza Tyrreńskiego, około 30 km na zachód od Rzymu - zachowane do dnia dziejszego ruiny są jednymi z największych pod względem powierzchni we Włoszech. Ponieważ od czasów starożytnych linia brzegowa odstępowała w ślad za morzem, obecnie port w dalszym ciągu znajduje się nad Tybrem, ale około 3 km od plaży.
Najstarsze dzieje
Okres od 1400 do 400 r. p.n.e.
Na wschód od Ostii znajdują się wyrobiska solne, z których najprodopodobniej wydobywano sól morską już w środkowym i późnym okresie brązu (1400–1000 lat p.n.e.). Obok wyrobisk mogły we wczesnej erze żelaza (1000-700 lat p.n.e.) istnieć niewielkie wioski.
Zgodnie z przekazami takich autorów jak Enniusz, Liwiusz, Cyceron i Dionizjusz z Halikarnasu Ostia była założona przez czwartego króla Rzymu, Ankusa Marcjusza, w roku 620 p.n.e. Do tej pory nie udało się odnaleźć żadnych pozostałości [archeologia|archeologicznych]], które można by datować na ten okres.
Pozostałości starożytnego miasta
Główna ulica Ostii to Decumanus Maximus - oryginalna, antyczna droga prowadzi obok starożytnej nekropolii przez miejsce, w którym znajdowała się dawna główna brama - Porta Romana. Inne interesujące obiekty to kompleks łaźni "cesarskich", dawne magazynów portowych i term Neptuna oraz położone tuż obok baraki straży. W centrum dawnej miejscowości, przy głównym placu, znajduje się antyczny teatr z II wieku, mogący pomieścić około 4000 widzów (częściowo zrekonstruowany w okresie rządów Mussoliniego).
W pobliżu głównego placu zrekonstruowano budynek Kapitolu, otoczony forum (ze świątynią Augusta) i budynkami term. Najlepiej zachowanym domem w Ostii jest Casa di Diana z dziedzińcem i zespołem licznych sal (można wejść na dach). Równie ciekawe jest Termopilum - antyczna kafejka z zachowanymi malowidłami ściennymi, spełniającymi funkcję menu.
Końcowy odcinek Decumano Massimo prowadzi w kierunku wschodnim, gdzie w starożytności mieściła się przystań, mijając pozostałości domów dawnych rzemieślników, kupców i sprzedawców (m.in. rzeźników, kowali) przez resztki bramy Porta Marina (inną główną bramą była Porta Laurentina, w południowej części murów miejskich). W pobliżu antycznej linii brzegowej znajdują się ruiny term Porta Marina.
Na terenie Ostia Antica funkcjonuje także niewielkie muzeum - prezentuje turystom sarkofagi, malowidła oraz cenniejsze posągi (m.in. Mitry zabijającego byka).
Zobacz też
Linki zewnętrzne
