Bazyli Rogula: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m zmiana kategorii + drobne
kat.
Linia 1: Linia 1:
'''Wasil Rahulia''', [[język białoruski|biał.]] Васіль Рагуля (ur. 16 lipca [[1897]] r. w rejonie [[Nowogródek|Nowogródka]] w [[Rosja|Rosji]], zm. 16 czerwca [[1955]] r. w [[Nowy Jork|Nowym Jorku]]) – białoruski emigracyjny działacz i pisarz narodowy
'''Wasil Rahulia''', [[język białoruski|biał.]] Васіль Рагуля (ur. 16 lipca [[1897]] r. w Aczukiewiczach w rejonie [[Nowogródek|Nowogródka]], zm. [[16 czerwca]] [[1955]] r. w [[Nowy Jork|Nowym Jorku]]) – białoruski emigracyjny działacz i pisarz narodowy.


W [[1898]] r. ukończył szkołę średnią w [[Mołodeczno|Mołodecznie]], zaś w [[1906]] r. – instytut pedagogiczny w [[Wilno|Wilnie]]. Pracował jako nauczyciel w [[Smorgonie|Smorgoniach]] i [[Mińsk|Mińsku]]. W [[1906]] r. został aresztowany przez carskie władze za udział w ruchu rewolucyjnym. Brał udział w [[I wojna światowa|I wojnie światowej]]; walczył na froncie zachodnim. W [[1917]] r. wstąpił do [[Rosyjska Partia Demokratyczna|Rosyjskiej Partii Demokratycznej]]. W tym samym roku uczestniczył w [[Pierwszy Kongres Wszechbiałoruski|Kongresie Wszechbiałoruskim]] w Mińsku. W [[1918]] r. ponownie uczył w Mińsku. Latem [[1920]] r. wstąpił do armii bolszewickiej, jednak w [[1921]] r. opuścił jej szeregi i powrócił w rodzinne strony. Od [[1922]] r. był posłem do polskiego [[Sejm|Sejmu]] w składzie Białoruskiego Klubu Poselskiego. W listopadzie [[1925]] r. utworzył wraz z [[Fabian Jeremicz|Fabianem Jaremiczem]], [[Usiewaład Bildziukiewicz|Usiewaładem Bildziukiewiczem]] i [[Branisław Turonak|Branisławem Turonkiem]] nową partię polityczną pod nazwą [[Białoruski Związek Włościański]]. W grudniu tego roku był jednym z inicjatorów utworzenia [[Białoruski Instytut Gospodarki i Kultury|Białoruskiego Instytutu Gospodarki i Kultury]]. W [[1928]] r. został wybrany senatorem, ale wkrótce aresztowany przez polskie władze z pogwałceniem [[immunitet parlamentarny|immunitetu parlamentarnego]] i skazany na karę 2 lat więzienia. Po wypuszczeniu wrócił w rodzinne strony, gdzie mieszkał do wybuchu [[kampania wrześniowa|wojny obronnej 1939 r.]] Po zajęciu zachodniej części [[Białoruś|Białorusi]] przez [[Armia Czerwona|Armię Czerwoną]] pracował w miejscowej szkole. 20 czerwca [[1941]] r., 2 dni przed atakiem wojsk niemieckich na [[ZSRR]], został aresztowany przez [[NKWD]], ale udało mu się zbiec z więzienia. W okresie niemieckiej okupacji podjął współpracę z Niemcami. Był burmistrzem miasteczka [[Zdzięcioł|Dziatława]]. W czerwcu [[1944]] r. ewakuował się do [[III Rzesza|Niemiec]]. W [[1950]] r. wyjechał do [[USA]]. Był autorem wspomnień ze swojego życia.
W [[1898]] r. ukończył szkołę średnią w [[Mołodeczno|Mołodecznie]], zaś w [[1906]] r. – instytut pedagogiczny w [[Wilno|Wilnie]]. Pracował jako nauczyciel w [[Smorgonie|Smorgoniach]] i [[Mińsk|Mińsku]]. W [[1906]] r. został aresztowany przez carskie władze za udział w ruchu rewolucyjnym. Brał udział w [[I wojna światowa|I wojnie światowej]]; walczył na froncie zachodnim. W [[1917]] r. wstąpił do [[Rosyjska Partia Demokratyczna|Rosyjskiej Partii Demokratycznej]]. W tym samym roku uczestniczył w [[Pierwszy Kongres Wszechbiałoruski|Kongresie Wszechbiałoruskim]] w [[Mińsk]]u. W [[1918]] r. ponownie uczył w Mińsku. Latem [[1920]] r. wstąpił do armii bolszewickiej, jednak w [[1921]] r. opuścił jej szeregi i powrócił w rodzinne strony. Od [[1922]] r. był posłem do polskiego [[Sejm|Sejmu]] w składzie Białoruskiego Klubu Poselskiego. W listopadzie [[1925]] r. utworzył wraz z [[Fabian Jeremicz|Fabianem Jaremiczem]], [[Usiewaład Bildziukiewicz|Usiewaładem Bildziukiewiczem]] i [[Branisław Turonak|Branisławem Turonkiem]] nową partię polityczną pod nazwą [[Białoruski Związek Włościański]]. W grudniu tego roku był jednym z inicjatorów utworzenia [[Białoruski Instytut Gospodarki i Kultury|Białoruskiego Instytutu Gospodarki i Kultury]]. W [[1928]] r. został wybrany senatorem, ale wkrótce aresztowany przez polskie władze z pogwałceniem [[immunitet parlamentarny|immunitetu parlamentarnego]] i skazany na karę 2 lat więzienia. Po wypuszczeniu wrócił w rodzinne strony, gdzie mieszkał do wybuchu [[kampania wrześniowa|wojny obronnej 1939 r.]] Po zajęciu zachodniej części [[Białoruś|Białorusi]] przez [[Armia Czerwona|Armię Czerwoną]] pracował w miejscowej szkole. [[20 czerwca]] [[1941]] r., 2 dni przed atakiem wojsk niemieckich na [[ZSRR]], został aresztowany przez [[NKWD]], ale udało mu się zbiec z więzienia. W okresie niemieckiej okupacji podjął współpracę z Niemcami. Był burmistrzem miasteczka [[Zdzięcioł|Dziatława]]. W czerwcu [[1944]] r. ewakuował się do [[III Rzesza|Niemiec]]. W [[1950]] r. wyjechał do [[USA]]. Był autorem wspomnień ze swojego życia.


==Linki zewnętrzne==
==Linki zewnętrzne==
Linia 8: Linia 8:


[[Kategoria:Działacze białoruskiego odrodzenia narodowego|Rahulia, Wasil]]
[[Kategoria:Działacze białoruskiego odrodzenia narodowego|Rahulia, Wasil]]
[[Kategoria:Białoruscy politycy|Rahulia, Wasil]]
[[Kategoria:Białoruscy parlamentarzyści II RP|Rahulia, Wasil]]
[[Kategoria:Białoruscy pisarze|Rahulia, Wasil]]
[[Kategoria:Białoruscy pisarze|Rahulia, Wasil]]
[[Kategoria:Posłowie na Sejm I kadencji (1922-1927)|Rahulia, Wasil]]
[[Kategoria:Posłowie na Sejm I kadencji (1922-1927)|Rahulia, Wasil]]

Wersja z 23:48, 24 cze 2008

Wasil Rahulia, biał. Васіль Рагуля (ur. 16 lipca 1897 r. w Aczukiewiczach w rejonie Nowogródka, zm. 16 czerwca 1955 r. w Nowym Jorku) – białoruski emigracyjny działacz i pisarz narodowy.

W 1898 r. ukończył szkołę średnią w Mołodecznie, zaś w 1906 r. – instytut pedagogiczny w Wilnie. Pracował jako nauczyciel w Smorgoniach i Mińsku. W 1906 r. został aresztowany przez carskie władze za udział w ruchu rewolucyjnym. Brał udział w I wojnie światowej; walczył na froncie zachodnim. W 1917 r. wstąpił do Rosyjskiej Partii Demokratycznej. W tym samym roku uczestniczył w Kongresie Wszechbiałoruskim w Mińsku. W 1918 r. ponownie uczył w Mińsku. Latem 1920 r. wstąpił do armii bolszewickiej, jednak w 1921 r. opuścił jej szeregi i powrócił w rodzinne strony. Od 1922 r. był posłem do polskiego Sejmu w składzie Białoruskiego Klubu Poselskiego. W listopadzie 1925 r. utworzył wraz z Fabianem Jaremiczem, Usiewaładem Bildziukiewiczem i Branisławem Turonkiem nową partię polityczną pod nazwą Białoruski Związek Włościański. W grudniu tego roku był jednym z inicjatorów utworzenia Białoruskiego Instytutu Gospodarki i Kultury. W 1928 r. został wybrany senatorem, ale wkrótce aresztowany przez polskie władze z pogwałceniem immunitetu parlamentarnego i skazany na karę 2 lat więzienia. Po wypuszczeniu wrócił w rodzinne strony, gdzie mieszkał do wybuchu wojny obronnej 1939 r. Po zajęciu zachodniej części Białorusi przez Armię Czerwoną pracował w miejscowej szkole. 20 czerwca 1941 r., 2 dni przed atakiem wojsk niemieckich na ZSRR, został aresztowany przez NKWD, ale udało mu się zbiec z więzienia. W okresie niemieckiej okupacji podjął współpracę z Niemcami. Był burmistrzem miasteczka Dziatława. W czerwcu 1944 r. ewakuował się do Niemiec. W 1950 r. wyjechał do USA. Był autorem wspomnień ze swojego życia.

Linki zewnętrzne