Niels Stary: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m Niels -> Mikołaj |
drobne techniczne |
||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
W [[1104]] Mikołaj poślubił Małgorzatę, córkę [[władcy Szwecji|szwedzkiego króla]] [[Inge I Starszy|Inge Starszego]], wdowę po [[władcy Norwegii|królu Norwegii]] [[Magnus III Bosy|Magnusie III]]. Małgorzatę nazwano ''Fredkulla'' (''dziewica pokoju''), być może z powodu jej intensywnych starań o zgodne stosunki między licznymi dziećmi [[Swen Estrydsen|Swena Estrydsena]]. Drugą żoną Mikołaja została Ulfhilda, wdowa po królu szwedzki [[Inge II Młodszy|Inge II Młodszym]]. |
W [[1104]] Mikołaj poślubił Małgorzatę, córkę [[władcy Szwecji|szwedzkiego króla]] [[Inge I Starszy|Inge Starszego]], wdowę po [[władcy Norwegii|królu Norwegii]] [[Magnus III Bosy|Magnusie III]]. Małgorzatę nazwano ''Fredkulla'' (''dziewica pokoju''), być może z powodu jej intensywnych starań o zgodne stosunki między licznymi dziećmi [[Swen Estrydsen|Swena Estrydsena]]. Drugą żoną Mikołaja została Ulfhilda, wdowa po królu szwedzki [[Inge II Młodszy|Inge II Młodszym]]. |
||
Pierwsze 25 lat rządów Mikołaja przebiegło spokojnie i pokojowo. Współpraca króla z kościołem (reprezentowanym wówczas przez [[arcybiskup]]a [[Asser]]a) układała się bardzo dobrze, Mikołaj m.in. zarządził na rzecz kościoła [[dziesięcina|dziesięcinę]]. |
Pierwsze 25 lat rządów Mikołaja przebiegło spokojnie i pokojowo. Współpraca króla z kościołem (reprezentowanym wówczas przez [[arcybiskup]]a [[Arcybiskup Asser|Asser]]a) układała się bardzo dobrze, Mikołaj m.in. zarządził na rzecz kościoła [[dziesięcina|dziesięcinę]]. |
||
W tym czasie syn Eryka Dobrego, [[Kanut Lavard]], zdobył wysoką pozycję polityczną w [[Szlezwik]]u. Syn Mikołaja, [[Magnus Silny]] (''Magnus den Stærke''), poczuł się tym faktem zagrożony i uznał Kanuta za swojego konkurenta do tronu. W styczniu [[1131]] zaprosił Kanuta na przyjacielskie spotkanie w [[Ringsted]], gdzie podstępnie go zamordował. Morderstwo to spowodowało wieloletnią wojnę domową między Mikołajem i Magnusem z jednej strony, a [[Eryk II Pamiętny|Erykiem Pamiętnym]], bratem Kanuta z drugiej. W [[1133]] papież [[Innocenty II]] odebrał niezależność kościołowi duńskiemu, i przekazał go pod władzę arcybiskupa [[Hamburg]]a i [[Brema|Bremy]]. Konsekwencją tego było odwrócenie się arcybiskupa Assera od króla i poparcie Eryka Pamiętnego. |
W tym czasie syn Eryka Dobrego, [[Kanut Lavard]], zdobył wysoką pozycję polityczną w [[Szlezwik]]u. Syn Mikołaja, [[Magnus Silny]] (''Magnus den Stærke''), poczuł się tym faktem zagrożony i uznał Kanuta za swojego konkurenta do tronu. W styczniu [[1131]] zaprosił Kanuta na przyjacielskie spotkanie w [[Ringsted]], gdzie podstępnie go zamordował. Morderstwo to spowodowało wieloletnią wojnę domową między Mikołajem i Magnusem z jednej strony, a [[Eryk II Pamiętny|Erykiem Pamiętnym]], bratem Kanuta z drugiej. W [[1133]] papież [[Innocenty II]] odebrał niezależność kościołowi duńskiemu, i przekazał go pod władzę arcybiskupa [[Hamburg]]a i [[Brema|Bremy]]. Konsekwencją tego było odwrócenie się arcybiskupa Assera od króla i poparcie Eryka Pamiętnego. |
||
Wersja z 16:40, 23 wrz 2008
Mikołaj (duń. Niels, zwany również Nielsem Starym) (ok. 1064 – 25 czerwca 1134) – król Danii w latach 1104–1134.
Dokładna data urodzenia króla nie jest znana.
Mikołaj na tron wstąpił po śmierci swojego brata Eryka Dobrego, który zginął na Cyprze podczas pielgrzymki. Co prawda w swoim testamencie Eryk na następcę i na regenta na czas swej nieobecności wyznaczył swego syna Haralda Włócznię, jednak możni siłą wymogli wybór Mikołaja, syna Swena Estrydsena.
W 1104 Mikołaj poślubił Małgorzatę, córkę szwedzkiego króla Inge Starszego, wdowę po królu Norwegii Magnusie III. Małgorzatę nazwano Fredkulla (dziewica pokoju), być może z powodu jej intensywnych starań o zgodne stosunki między licznymi dziećmi Swena Estrydsena. Drugą żoną Mikołaja została Ulfhilda, wdowa po królu szwedzki Inge II Młodszym.
Pierwsze 25 lat rządów Mikołaja przebiegło spokojnie i pokojowo. Współpraca króla z kościołem (reprezentowanym wówczas przez arcybiskupa Assera) układała się bardzo dobrze, Mikołaj m.in. zarządził na rzecz kościoła dziesięcinę.
W tym czasie syn Eryka Dobrego, Kanut Lavard, zdobył wysoką pozycję polityczną w Szlezwiku. Syn Mikołaja, Magnus Silny (Magnus den Stærke), poczuł się tym faktem zagrożony i uznał Kanuta za swojego konkurenta do tronu. W styczniu 1131 zaprosił Kanuta na przyjacielskie spotkanie w Ringsted, gdzie podstępnie go zamordował. Morderstwo to spowodowało wieloletnią wojnę domową między Mikołajem i Magnusem z jednej strony, a Erykiem Pamiętnym, bratem Kanuta z drugiej. W 1133 papież Innocenty II odebrał niezależność kościołowi duńskiemu, i przekazał go pod władzę arcybiskupa Hamburga i Bremy. Konsekwencją tego było odwrócenie się arcybiskupa Assera od króla i poparcie Eryka Pamiętnego.
4 czerwca 1134 doszło między przeciwnikami do bitwy pod Fodevig w Skanii. Bitwa skończyła się całkowitą klęską Mikołaja i Magnusa. Król zbiegł do Szlezwiku, gdzie został zamordowany 25 czerwca 1134. Na tron Danii wstąpił Eryk II Pamiętny.